Halkımızın öğrencilerimizin durumu budur, üçüncü sayfa haberlerini görmüyor musunuz, okullardaki disiplinsizliklerden haberiniz yok mu klişeleriyle kendini savunan dizi zanaatkarları, adına konuştukları politika ürettikleri halkı aşağılayan politikacıları hatırlatıyor. Halkı halka anlatma çabaları, anlattıklarını iddia ettikleri halkı ciddiye almadıkları için ilgi görmüyor.
Sınıflarda arka sıra gerçeği vardır; dersi kaynatmak için efor sarf eden, ders çalışmayı ineklik olarak tanımlayan öğrencilerin meskeni. Arka sıraları genişleterek tüm sınıfı içine alan hababam diye tanımlanan sınıfları da vardır okulların. Eğitim hayatımızın durumu budur diye bu sınıfların fotoğrafını çekercesine senaryolaştırıp dizi adı altında yayınlamanın bir manası yoktur. Okullardaki disiplinsizliğe dikkat çekmek, ezberci eğitimi eleştirmek gibi iyi bir niyet varsa dahi, o öğretmen karakterleri ve öğrencilerle hedefe ulaşılması mümkün değil.
3 idiots isimli 2009 yapımı Bollywood filmi eğitim sistemini eleştiren senaryosuyla o kadar başarılı yapıyor ki işini üç saate yaklaşan süresinden dolayı izlemeyi sürekli ertelediğim için kızdım kendime. Eğitim sisteminin kusurlarına, toplumdaki egemen yargıların gençler üzerinde nasıl bir baskı oluşturduğuna dair kusursuz bir anlatıma sahip film. Evrensel dili yakalamış, anlattığı bizim eğitim sistemimiz adeta.
Kızların doktor erkeklerin mühendis olmasının beklendiği bir toplumsal yapıda, ülkenin en iyi mühendislik okulunu kazanan 3 arkadaşı merkeze alarak bu anlayışı sorguluyor film. Öğrenciler üzerindeki psikolojik baskı, ezberci eğitimin kişileri nasıl tek tipe dönüştürdüğü anlatılırken; öğrenme tutkusunun büyük güç olduğu; heyecan merak olmadan, yeni bir şey öğrenmenin sevincini hissetmeden okula devam etmenin nasıl büyük bir yük olduğu; başarısızlık endişesinin hayatları nasıl kararttığı dram ve komedi başarılı bir şekilde harmanlanarak anlatılıyor. Tutkunu olduğun şeyi meslek edin, duygularını köreltme, ancak o zaman işini severek yaparsın ve başarı mutlaka seni yakalar önermesini hikayenin kalbine yerleştirerek hedefine ulaşıyor.
Okumak, öğrenme aşkıyla okumak bir hayatı kökünden değiştirebilir. 3 idiots ailelere rağmen değil ailelerin desteğini de yanına alarak hedefe giderken; aile cennettir ama benim ailem tam bir cehennemdi cümlesiyle giriş yapan Merhamet, ailesine rağmen avukat olan Narin"in hikayesini alıyor merkeze. Yok mudur cehennemi yaşatan aileler; birbirimize hep söylediğimiz gibi çevremizde yoktur ama diziler, üçüncü sayfa haberleri inandırır bizi var olduklarına.
Moskof Recep gibi yakışıklılığının ekmeğini yemeğe çalışan çocuklarına merhamet göstermeyen babalar yok mu var(dır) elbet. Kocasının kendisini bırakıp gideceği endişesiyle her türlü aşağılanmayı görmezden gelen kendi kehanetine her gün bir adım daha yaklaşan, çocuk sahibi olan ama anne olamayan kadınlar. Yaşadığı hayattan ancak üniversiteyi kazanarak kurtulabileceğinin bilincindeki küçük Narin"in her türlü acıya ders çalışarak öğrendiklerini yüksek sesle tekrar ederek direnmesi. O kasabadan babasının işkencesinden üniversiteyi kazanarak kurtuluyor nitekim Narin. İstanbul"da başarılı bir avukat olarak çıkıyor karşımıza. Senaryo başka gerekçelerin altını çizse de Moskof Recep"in miras beklentisiyle yaptığı evliliğin, merhametsizliğinin kökeni ahlaki zaaftan kaynaklanıyor. Ahlaki olarak ikiyüzlü denilen kasabadan okuyarak kurtulan, metropol hayatının ışıltılı dünyasından seyirciye göz kırpan Narin ahlaki zaaf içine sürüklenerek babasından farkı kalmıyor. Senaristlerin sıklıkla başvurduğu orta sınıf-üst sınıf
ahlakı farkı ahlaki zaaf gerçeğini değiştirmiyor. Ahlak sınıflara göre değişen şekillenen bir olgu değil. Sınıflara göre şekil değiştiren ahlaksızlık anlayışı.
