Yukarıdaki tespit, kısmen doğru; ama daha fazlasıyla da yanlıştır. Elbette, siyâsetten kopuk bir diplomasinin olamayacağını kabûl ediyorum; ama, bu iki küre arasındaki irtibâtın, bir basitlemenin konusu olamayacak kadar karmaşık ve nâzik olduğunu ıskalamanın ne kadar fâhiş bir hâtâ olduğuna da şerh düşerek..
Türkiye’deki siyâset bir tuhaf seyrediyor. Pathos, yâni patetik siyâsetler, en başta siyâsal ethos’u aşındırıyor. Duruş kayıpları ve bozuklukları yaşanıyor. Dahası, kurumsal özerkilikler ve birikimler zayıflıyor.
Bu yazıyı ne için mi yazdım? Ârif olan anlamıştır…