Çin’in iki yüzü | Yaşar Süngü

Son 25 yılda ortalama 9,4'lük yıllık büyüme oranı ile dünyanın en hızlı büyüyen ekonomisi oldu ve dünya sıralamasında ikinci sıraya yerleşti.

Sanayi üretimi açısından dünyanın fabrikası olarak kabul ediliyor.

Son 10 yılda büyüme hızı yüzde 7'nin altına inmedi..

Geçen yıl yaklaşık 2 trilyon dolarlık ithalat yaptı.

Dünya çapında üretilen termal kömürün yüzde 50'sini, alüminyumun yüzde 48'sini, nikelin yüzde 47'sini, çinkonun yüzde 45'ini, bakır, demir cevheri ve kurşunun yüzde 44'ünü, platinin yüzde 30'unu, paladyumun yüzde 20'sini, petrolün yüzde 15'ini, doğalgazın yüzde 8'ini ve nükleer enerjinin yüzde 5'ini tüketiyor.

Dünyada yaklaşık 35 ülke ihracatının yüzde 15'inden fazlasını Çin'e yapıyor.

Türkiye'nin Çin'e yönelik ihracat rakamları 3,7 milyar dolar.

Bunun 1,1 milyar doları tuz, mermer ve diğer değerli taş.

Türkiye, bu ülkeye 1 milyar dolarlık demir cevheri sattı.

ABD hazine tahvillerinin yüzde 20'sini elinde tutuyor.

Haziran 2015'de bu tahvillerin maddi karşılığı 1 trilyon 271 milyar dolar.

Çin, bu yolla ABD'nin ekonomisine finans sağlıyor.

Bu Çin'in görünen ve hayran olunan yüzü

Bir de diğer yüzüne bakalım:

“Dünyanın atölyesi” olarak adlandırılan ülkede 150 milyon işsiz var.

Yani Türkiye nüfusunun iki katı işsiz.

Dünya nüfusunun altıda birini barındıran bu ülkede, 250 milyon insan günde 1 doların altında gelirle yaşıyor.

700 milyon insan ise günde 2 doların altında bir gelirle yaşamını sürdürmeye çalışıyor.

İşçiler arasında kalp krizinden ölümlerin oranı katlanarak artıyor, çünkü 18 saate varan çalışma süreleri nedeniyle işçiler ancak 10'ar dakikalık molalarda uyuyup dinlenebiliyorlar.

Son derece düşük olan ücretler bölgesel olarak belirleniyor.

Ülkede tek bir yasal devlet sendikası var. Bu sendika işçilerin gözünde herhangi bir devlet kurumundan farklı değil.

Geçtiğimiz yıllarda, en büyük bilişim şirketleri için üretim yapan Foxconn fabrikasında birkaç ay içinde yüzlerce işçi intiharı denemiş ve ne yazık ki bunlardan 17'si hayatını kaybetmişti.

300 işçinin toplu intihar uyarısı da dünya basınına yansıdı ve büyük tepki uyandırdı.

Yalnızca madenlerde her gün ortalama 13 işçi iş cinayetlerine kurban gidiyor.

Çin'de yüz milyonlarca göçmen işçi var ve bu işçiler çalıştıkları fabrikalara yakın oda, pansiyon gibi yerlerde ya da fabrikanın işçiler için yaptırdığı barakalarda toplu halde yaşıyorlar.

Biraz daha şanslı olanlar “hutong” adı verilen 10 metrekarelik evlerde yaşıyorlar, ancak bu “ev”lerin tuvaletleri bile yok.

Sokaklarda yüz binlerce evsiz var.

Evsizleri şehir merkezlerinden uzak tutmak için özel güvenlik ekipleri sürekli devriye halindeler.

Çin işçi sınıfının çalışma ve yaşam koşulları bu haldeyken, Çin egemenleri, kapitalist hiyerarşide en üst basamaklara tırmanma yarışını sürdürüyorlar.

Çin 437 dolar milyarderi ile 537 dolar milyarderine sahip Amerika Birleşik Devletleri'nin ardından ikinci sırada yer alıyor.

Çin'in 2 milyondan fazla da dolar milyoneri var

Savaş teknolojilerine on milyarlarca dolar harcayan Çin, asker sayısı bakımından dünyanın en büyük ordusuna sahip

Gelir dağılımındaki uçurumun yanı sıra

insan hakları ihlallerinde de dünyada ilk sıralarda yer alıyor.

Her yıl en az 8 bin kişi idam ediliyor.

ABD kaynaklı kapitalizmin derin krizi tüm dünyayı etkisi altına almışken Çin'in bu sarsıntıdan muaf kalması düşünülemezdi.

İkisi de siyasal ve ekonomik olarak dünyanın en büyük zulümlerine destek verip, göz yumdular.

Şimdi herkes için geçerli ilahi kural işliyor; “Zulmedenlere meyletmeyin, yoksa ateş size de dokunur.”.

Küfre razı olmak küfür olduğu gibi, zulme razı olmak da zulümdür.

Günün sözü

Adalet nedir?