Zaman zaman hepimiz sıcak gündemin esiri oluyoruz.

Günlük ihtiyaçlar ve hedefler insanlıktan kırpıyor.

Kısa vadeli çıkarlar bencilleştiriyor.

Farkında olmadan yoldan çıkarıyor ve insanlıktan uzaklaştırıyor.

Arada bir fabrika ayarlarına dönmek, günün esaretinden kurtulmak lazım.

Bunun yolu da belli.

Bayramları fırsat bilerek dinlenirken de hayat tarzına, yaşam biçimine saygı duyduğumuz insanlara kulak verelim.

Bir zamanlar devlet yöneten ve yönettikleri döneme tarihte Asrı Saadet (mutluluk yüzyılı) denilen 4 değerli ismin sözlerini hatırlayalım;

**

“Haramı terk etmek, helalı talep etmekten hayırlıdır.

Veciz konuşmanın sırrı, fuzuli sözleri terk etmektir.

Sabredin, her şeyin başı sabırdır.

Akrabalar arasındaki düşmanlık ormana düşen ateşten farksızdır.

Dört şeyi dört yere bırakın; Uyumayı kabre, rahatı sırat köprüsüne, övünmeyi mizana, arzu ve istekleri cennete.

Olgun kimse affetmeyi borç, iyilik etmeyi farz olarak kabul eder.

Ne söylediğini, kime söylediğini ve ne zaman söylediğini unutma.

Övünmekten sakın

Doğruluk emanet, yalancılık hıyanettir.

Kabre azıksız giren, gemisiz denize çıkmış gibidir.

Kalp katılığı, çok yalan ve hasetten meydana gelir.”

**

“Adalet mülkün temelidir.

İnandığınız gibi yaşamazsanız yaşadığınız gibi inanmaya başlarsınız.

En çok korktuğum şey, dili ve sözleri ile âlim; kalbi ile cahil olan kimselerdir.

Bir insanın şöhretine ve görünüşüne aldanma, namaz ve niyazına bakma aklına ve doğruluğuna bak.

Şiddet göstermeden güçlü, kuvvetli; zayıflık belirtmeden yumuşak ol.

Bir adamı adaletsizce övmek onu boğazlamaktır.

Adalet olmadıkça, yönetimin, edep olmadıkça asaletin, cömertlik olmadıkça zenginliğin, güven olmadıkça sevincin, kanaat olmadıkça fakirliğin, alçak gönüllülük olmadıkça yükselmenin, Allah’ın başarıya ulaştırması olmadıkça çalışmanın faydası olmaz.

Fazla gülmeyi terk edene heybet verilir.

Fazla konuşmayı terk edene hikmet verilir.

Oburluk bu dünyada hamallık öldükten sonra ise pis kokudur.

İnsanlığın şerefi aklıyla, asaleti diniyle; şahsiyeti ahlakıyladır.

Helâlin onda dokuzunu harama düşmek korkusu ile terk et.

Allah-ü Teâlâ başkasına acımayana acımaz, affetmeyeni affetmez, özür kabul etmeyenin özrünü kabul etmez.”

**

“Sultanların kudreti ve zarafeti adâlettir.

Çok konuşmak dili kaydırıp şaşırtır, dostları usandırır.

İyilerle dost ol; kötülerin kötülüklerinden emin olursun.

Öfkene hakim olmaya devam et, âkibetin hayrolur.

Bir zorlukla karşılaştığında sabret, çünkü hiçbir güçlük yoktur ki, arkasından kolaylık gelmesin.

Kişi nefsini ihmal etse de fakirlik canına tak etse de, gönül tokluğu onu başkalarına muhtaç olmadan kurtarır. Kendisini de güzelleştirir.”

**

“İleride öyle bir zaman gelecek ki,

Katletme zulmetmeden hükümdarlık olmayacak.

Kişilerin arzularına uymadıkça da insanlarla sohbet etmek mümkün olmayacak.

Haksızlığın önünde eğilmeyin, hakkınızla beraber şerefinizi de kaybedersiniz.

7 yaşına kadar olan çocuğunuzla oynayınız, 15 yaşına kadar arkadaşlık ediniz, 15 yaşından sonra istişare ediniz.

Mazlumun öç alma günü, zalimin zulmettiği günden daha korkunçtur.

Yüksekliği aradım onu alçak gönüllülükte buldum.”

**

Bazen naklettiğim sözlerin o insanlara ait olup olmadığını soran ve kaynak isteyenlere şu hikayeyi anlatıyorum, siz de öyle yapım, tavsiye ederim;

-Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.

-O şiir sana ait değil.

-Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?

-Evet. Şiir, yazana değil ihtiyacı olana aittir!..