Sorunlar ve çözümler herkes tarafından biliniyor, eksik olan şey
ve
iradenin toplumun ortak menfaatlerine
uygun kullanılması yerine bireysel menfaatlerden yana işletilmesi.
Yoksa herkes neyin iyi neyin kötü,
, neyin güzel neyin çirkin olduğunu çok iyi biliyor.
Türkiye İktisadi Girişim ve İş Ahlakı Derneği tarafından gerçekleştirilen Türkiye İş Ahlakı Zirvesi’nde akademisyenler ve iş dünyasının temsilcilerinin yer aldığı zirvede sorunlar şöyle sıralanmış;
*Üretir ve tüketirken kaynakların verimli kullanımına dikkat edilmiyor.
*Daha fazla kazanma hırsı ve rekabet adına ortak kaynaklar (
) hor kullanılıyor, çevre tahrip edilirken, insan sağlığı göz ardı ediliyor.
*Yaygınlaşan bu tür
ve çabaların sonucunda biriken problemlerin ortaya çıkardığı iklim değişikliği ve çevre tahribatı artık yok sayılamayacak bir noktaya geldi
*Özetle insanın elleriyle işledikleri ve
yerine getirmemesi sebebiyle hava kirlendi, sular kirlenip azaldı, sıcaklıklar arttı.
*Yer yüzünün çölleşmeye yüz tuttuğu bir dünyayı
miras bırakma durumuna gelindi.
Zirvede çözüm tarafında ise şunlara dikkat çekilmiş;
*Ekonomik refah düzeyi yüksek ülkelerin, gelişmekte olan ve az gelişmiş ekonomilerden
benzer sorumluluk ve katkı
beklentisi
*Çevrenin kirletilmesi ve insanlığın ortak kaynaklarının hor kullanılmasına olumsuz etkileri hayli fazla olan gelişmiş ülkelerin daha fazla
alması gerekiyor.
*Ancak bu noktada gelişmiş ülke ve
küresel işletmelerin paylarına düşen
sorumlulukları yeterince benimsemedikleri ve kabul etmedikleri görülüyor.
*Yeni iş modellerinin de etkisiyle ve yakın geçmişte içinden geçtiğimiz salgın sürecinin bir sonucu olarak
artan eşitsizliklerin farkındayız.
*Artan eşitsizliklerle birlikte
yeşil ekonomi ve çevre ahlakına
uygun eylem ve uygulamaların ilave maliyetler getireceğini biliyoruz.
*Tüm bu değerlendirme ve farkındalıklarımıza rağmen, sürdürülebilirlik, yeşil ekonomi ve çevre ahlakı bakımından insan ve
olarak sorumluluklarımızın da farkında olmalıyız ve
olabilecek konularda katkı vermemiz gerektiğini kabul ediyoruz.
Aslında sosyal medyada çok beğenilen ve sık sık paylaşılan
Şekerci Bahattin Usta ile Helvacı Ökkeş Usta'nın
hikayesi iş hayatında nelere ihtiyacımız olduğunu gayet güzel anlatıyor; “Bundan 30 yıl kadar önce,
helvacılık yapan Ökkeş Usta iflas eder.
Elinde avucunda ne varsa yitirir.
Alacaklarını tahsil edemez, işçilerini çıkarır, iş yerini kapatmak zorunda kalır. Ama bir yerlerden de tekrar başlaması gerekmektedir.
Helvacı Ökkeş ustanın cebinde beş parası yoktur.
Kalkar, hiç tanımadığı şeker satan bir dükkâna gider.
Kendisini tanıtır, helvacılık yaptığını ve iflas ettiğini anlatır.
Parası olmadığını ve iş yerinin tekrar üretim yapabilmesi için acil bir torba şekere ihtiyaç duyduğunu, ancak şeker parasını helvayı yapıp sattıktan sonra ödeyebileceğini söyler.
Şeker satıcısı Bahaddin Usta, Ökkeş Usta'yı dikkatlice dinler, yerinden kalkar, yanında çalışanını çağırır, “
oğlum bir at arabası çağır, 20 torba şeker yükleyin, Ökkeş Usta'mın dükkânına indirin
” der.
Şekerci Bahattin Usta küçük bir kağıda isim, adres belirtmeden sadece “
” yazar, kâğıdı Ökkeş Usta'ya uzatır, ardından da “
Ökkeş Usta sıkma canını. Sen şu şekeri al kazanını kaynat, helvanı yap, sat. Ne zaman elin rahatlarsa o zaman gel borcunu öde
” der.
Ökkeş Usta şekeri alır, iş yerine döner.
Kısa sürede helva üretimine tekrar başlar.
Şeker borcunu ödeyecek parayı toparladığında Bahattin Usta'nın yanına gider.
Bahattin Usta güler yüzle, ayakta karşılar, çay kahve derken, parayı Bahattin Usta'ya uzatır; “Bahattin Usta'm Allah senden razı olsun, bizi tekrar ayağa kaldırdın, çark dönemeye başladı” dediğinde, Bahattin usta; “
” der; “
Kazanmanın sebebi ben değilim. Belki vesile olmuş olabilirim ama ne varsa sendendir
”.
Ökkeş Usta sözünde durmuş, borcunu ödemiş olmanın huzurunu duyarken, Bahattin Usta da karşısında
, sözünde duran birini görmenin bahtiyarlığını yaşar.
Yani ihtiyacımız olan para değil, Şekerci Bahattin Usta ile Helvacı Ökkeş Usta gibi davranmamızı sağlayacak zihniyet, anlayış ve iş yapış biçimi.
