Bununla birlikte çoğu kez akademik hayatta görülen rekabet siyaset ve ticarette görülenden daha çetin, daha kırıcı ve kıyıcı olabiliyor. Hakikat sevgisi ortaklığı insanları dost kılmak bir yana birbirlerine karşı kıskançlıkları, çekememezlikleri ve entrikaları daha da fazla harekete geçirebiliyor.
Açıktır ki akademik hayatta yöneticilik çok istisnai örnekler dışında bilimsel-akademik aktiviteyi bitirir. Şu ana kadar bir şekilde gerçeklemiş olan bilgiye olan sevgiyi-dostluğu da iyice soğutur. Hele akademisyenlerin bu yöneticilik kadroları dolayısıyla birbirleriyle rekabeti kendi aralarında ne dostluk bırakır ne samimiyet.
Dostluğun kökenini kurutan örnekler, akademik hayatımızda, ne yazık ki, mebzul miktarda mevcut. Hakikat arayışı ortaklığı dolayısıyla olağan durumda birbirinin dostu olması gereken akademisyenler birbirinin düşmanı olurlar böylece.