Hareketin Kuveyt’te ortaya çıkışının sebebi, o dönemde Filistin meselesinin Mısır Cumhurbaşkanı Cemal Abdunnasır tarafından domine edilmesiydi. Arafat’la arkadaşları, Kahire’de istedikleri desteği bulamayınca, hatırı sayılır bir Filistinli göçmen nüfusa ev sahipliği yapan Kuveyt’e geçerek, Fetih’i orada sahneye çıkarmışlardı. Ancak Abdunnasır da karşı hamleyi yapmakta gecikmedi, birkaç yıl içinde Filistin Kurtuluş Örgütü’nü (FKÖ) kurarak, başına kendisine çok yakın bir isim olan Ahmed Şukayri’yi geçirdi.
1960’lı yıllarda Filistin’i Fetih ve FKÖ temsil ediyordu. Bunların dışında küçük bazı hareketler de mevcuttu. 1967’deki ünlü Altı Gün Savaşı’nda Mısır ve diğer Arap ülkeleri İsrail karşısında ağır bir yenilgiye uğrayınca, Arafat gücünü pekiştirerek FKÖ’nün yönetimini ele geçirdi. Fetih de FKÖ’nün bileşenleri arasına katıldı. Abdunnasır’ın Filistin konusunda artık hamle yapacak takati kalmamıştı.
Filistin yakın tarihinin en önemli dönüm noktalarından biri olan Birinci İntifada’ya (1987) kadar, FKÖ Filistinlilerin tek resmi temsilcisi konumundaydı. İntifada sırasında Hamas’ın kurulması ve ciddi bir halk desteğine kavuşmasıyla, FKÖ yeniden aktörlerden birine dönüştü. FKÖ ve Hamas arasındaki dünya görüşü ve siyaset usullerine dair farklılıklar ve iki hareketin çekişmesi, günümüzde Filistin’in İsrail işgali karşısındaki en büyük zaaflarından birini oluşturmaktadır.
