Başkanlık sistemi ve anayasa değişikliği konusu gündemin ilk sıralarındaki yerini koruyor. Uzun zamandır gündemde olan bu başlıklar son dönemde daha ayrıntılı bir biçimde tartışılmaya başladı. Anayasa değişikliğinin neden önemli olduğunu ve yeni anayasanın ekonomiye ne gibi yansımaları olacağını Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanı Süleyman Soylu'ya sordum.
Türkiye özellikle bu asrın başından itibaren çok önemli değişikliklere adım attı ve ev sahipliği yaptı. Fakat Türkiye'nin bir kalıp içerisine alındığı hareket kabiliyetlerinin daraltıldığı ve sanki lazer bir çerçeve içerisinde adım attığı andan itibaren görünmeyen ama etkisi çok olan bir çerçevede tutulduğu apaçık ortadadır. Bu lazer çerçeve dediğim sistem, onu aşmak isteyen herkesi bugüne kadar bertaraf etmiştir. Görünmüyor ama attığınız her adımda varlığını hissettiriyor. Bu sistem, bugünkü anayasanın bizatihi kendisi değildir ama ruhudur. Bu ruh maalesef toplumsal değerlerimizle bütünleşmemizi, geçmişimizle birarada olmamızı, geleceğimize ait bütün planlarımızı engelliyor. Mevcut anayasa ortaya koyduğu olumsuz yansımaların dışında bir de sistem karmaşıklığı ve sistem garabeti üretmektedir. Aynı zamanda bu anayasayı yapanlar bir sahiplik duygusu içinde yazmışlar, “Bu ülkenin sahibi biziz siz bu ülkenin tali taraflarısınız” şeklinde düşünerek çeşitli kastlar, sınıflar oluşturmuşlar.
İnsanlar hem kişi başına düşen gelir seviyesini yükseltmek hem de refahını artırmak istiyor. Herkes çocuğunu daha iyi şartlarda yetiştirmek ve daha iyi imkanı olan işlerde çalışmak istiyor. Anayasa değişikliğinin birinci etkisi ekonomiyedir. Özgürlükleri daraltan, sınırlandıran baskılandırılmış kurallar dizini bir ülkenin kalkınmasının önündeki en temel engellerden bir tanesidir. Dünyada tek başına yaşamıyorsunuz. Türkiye'nin dış yatırıma da ihtiyacı var. Anayasa değiştiği andan itibaren Türkiye'ye dışarıdan gelen yatırımların da önünün açılabileceğinin bilinmesini isteriz.
Dikkat edin, 12 Eylül 2010 referandumundan sonra Türkiye'de çok önemli yatırımlar oldu ve Türkiye'nin dışa açılmasını, kendi özgüvenini kazanmasını sağlayan ciddi süreçler yaşandı. Dünya ekonomik krizdeyken Türkiye bu ekonomik krizi yaşamadı.
Türkiye'de anayasanın değişmesini istemeyenler kendilerine yönelik yıllarca tek adam mottosu üzerinden Türkiye'deki anayasanın muhafızlığını yapmışlardır. Tayyip Erdoğan onlar için bir kurtuluş senaryosudur, bahanedir. Onların esas derdi millettir. Yakın tarihe baktığınız zaman Menderes'e de, rahmetli Özal'a da, Erbakan'a da aynısını yaptılar. Hatta Demirel'e de aynısının yapıldığını gördük. Menderes'ten, Özal'dan bir diktatör çıkardılar. Erdoğan'dan da sürekli diktatör çıkarmaya çalışıyorlar. Bunların derdi Sayın Cumhurbaşkanımız değil. Bunların esas derdi kendi kurdukları sistemi muhafaza etmek. Bunun için de açık hedef kimse onu yormak. Cumhurbaşkanımız üzerinden milleti vuranlar bir anlamda sistem bekçiliği yapıyorlar.
Çünkü Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, milleti sistemin merkezine oturtmaya çalışan ve Türkiye'yi yıllardır debelendiği yerden alıp çıkarıp başarılı bir yürütme mekanizması ortaya koymaya çalışan bir kişi. Halkla olan irtibatında inandırıcılığı bu kadar yüksek olan bir durumla ilk kez karşılaşıyorlar. Onlar da yüklenme derecesini bu sebeple daha fazla yükseltiyorlar, dertleri bu esasında. Kavga Erdoğan'la değil, kavga esasında milletledir. Millet de bunu çok net görüyor ve kendi adamına sahip çıkıyor. Millet feraset sahibidir. Bir senaryo uygulanmak isteniyor ama millet iyi adamın kötü adamın farkında, bu yüzden de Cumhurbaşkanına hep sahip çıkıyor.
Muhalefetin bir kısmı başkanlık sisteminin aslında ne olduğunu bilmediğinden karşı çıkıyor. Kişi bilmediğinin cahilidir. İkinci grup, kategorik olarak sırf AK Parti destekliyor diye muhalefet argümanıyla karşı çıkıyor. Bu biraz daha masumdur. Üçüncüsü kesim ise tamamen bu mevcut anayasanın muhafazasını gerçekleştirmek için bunu yapıyorlar. Bir muvazzaflık durumları sözkonusu.
Mahşerin son atlıları bunlar ve tükeniyorlar. Maalesef yapmamaları gereken son hamleyi gerçekleştiriyorlar, sivil ve masum hayatlara dokunuyorlar. Bu sınırsızlık bir zihniyetin şeytanlaştırılmasıdır, bu kadar basit. Terörün aklı, vicdanı, insafı yoktur, kendine ait bir düşüncesi de yoktur. Terör tutanın elinde kalır.
Bu çok basit. Türkiye'yi, Güneydoğu'yu Kobani yapmak istediler. Hiç boşuna çabalamasınlar, böyle bir şeye asla müsaade etmeyiz. Biz üzerimizde tarihsel bir sorumluluk hissediyoruz. Maalesef bunların ipleri kendi ellerinde değil, bunu herkes biliyor. Yapılan işler sonuçlarıyla ölçülür. Bugün yaptıklarının kime yaradığı kime yaramadığı çok açıktır. Türkiye bu senaryoları kabul etmez! Türkiye, biz olsak da olmasak da bunu kabul etmez. Milletimize sadık olduğumuz için mücadelede kararlıyız.
Bizim başkanlık sistemi ile ilgili en önemli örneğimiz aslında 7 Haziran ve 1 Kasım seçimleri arasındaki farktır. 7 Haziran sonrası ortaya çıkan tablo, başkanlık sisteminin neden önemli olduğu gösteriyor. Başkanlık sisteminde 1. ya da 2. turda mutlaka tek başına iktidar ortaya çıkar. Sorumluluğun kimde olabileceğine yönelik net bir tablo vardır. Parlamenter sistemdeki yoktur. Başkanlıkta sadece yürütme sorumludur ve bu sorumluluk başarıyı mecbur kılar. Bu sorumluluk aynı zamanda millete mecburiyeti de zorunlu kılar. Biz milletçe bunu, başkanlık sistemini hak ediyoruz.
