Bitmek bilmeyen savaşlarının en ağır faturasını masum insanlar ödüyor her zaman... Yerinden, yurdundan edilerek farklı coğrafyalara sığanan bu insanlar için başlarını sokacak bir çadır bulmanın verdiği mutluluğa paha biçilemiyor.
Bizler evlerimizi dekore edip son moda trendlere uymaya çalışırken mültecilerin de güzel bir ortamda yaşaması gerektiğini düşünen bir oluşum çıkıyor karşımıza: Lemon Tree Trust... "Limon Ağacı Güveni" adıyla dünyanın dört bir yanındaki mültecilere limon ağacı fidesi dağıtarak çevrelerini güzelleştimelerini sağlayan bu oluşumun fikir babası ise Mikey Tomkins. İlk olarak 2014 senesinde arkadaşı Stephanie Hunt ile Burma, Nepal, Irak, Afganistan ve Suriye gibi ülkelerden Amerika'nın Teksas şehrine gelen mültecilere limon ağacı fidesi dağttıklarını söyleyen Tomkins "Limon ağacı çok çabuk meyve veriyor. Yapraklarıyla da çay yapılıyor. Kokusu insana huzur veriyor. Bu sebeple sembolik olarak kamplarda limon ağacı fidesi dağıtmaya karar verdik. Özellikle kadınlar kendilerini yaşadıkları yere ait hissedip, evlerindeymiş hissine kapılıyor. Şimdilerde Ürdün'deki Zaatari ve Azraq Kampı, Irak'taki Domiz ve Gawillan Kampı ve Uganda'daki Nakivale mülteci kamplarına limon ağacı fidelerimizi dağıtmaya devam ediyoruz. İsteyen bu işten para da kazanabiliyor" diyor.
Mikey Tomkins, Amerika'da bir üniversitede yiyecek ve şehir kültürü üzerine akademik çalışmalar yapıyor.Gerçekleştirdikleri projeyle insanların hem sosyalleşip hem de yaşayabilecekleri daha fazla alana sahip olduklarını belirten Tomkins "Bu alanda başka mühendislerle de çalışıp tarımın kamplarda yapılabildiğini göstermeyi amaçlıyoruz. Mülteciler bu fikri çok sevdi. Hemen farklı meyveler ekmek için fikirler ürettiler. Bu ağaçlar, onlar için yaşamın birer parçası haline geldi" diyor. Mültecilerin hayata atılması için bahçenin küçük bir adım olduğunu dile getiren Tomkins, özellikle evde daha fazla zaman geçiren kadınların mutlu olduğunu söyleyerek "Irak'taki Domiz kampında bir kadın uzaktan limon ağacıyla geldiğimizi gördü ve bizi kendi çadırına davet etti. Bu konuda oldukça istekliydi ama küçüçük bir bahçesi vardı. Ona amacımızı anlattığımızda bizimle çalışmak istediğini söyledi. Biz de ona eğlenip eğlenmediğini sorduğumuzda 'Siz buraya gelmeden önce sadece küçük bir evim ve çocuklarım vardı. Ama şimdi başka çocuklarım da var' dedi. Böylelikle ona yeni bir dünyanın pencerelerini açtık. Bu bizi inanılmaz heyecanlandırdı" ifadelerini kullanıyor.
Tomkins, arkadaşı Stephanie ile birlikte "Toprağın değişimi hayatları değiştirir" sloganıyla çıktıkları bu yolda yeni projelere de imza atmak istediklerini söylüyor. İnsanlara umut olmak için dünyanın farklı yerlerindeki mülteci kamplarına gideceklerini sözlerine ekleyen Tomkins "Yeşil ve açık alanlarda çocukların gülme seslerini duyup koşuşturmalarını görmek çok etkileyici. Bu projeyle kamplardaki tarımsal faaliyetler arttı. Böylece burada yaşayan insanlar kendi yetiştirdikleri meyve ve sebzeleri yeme fırsatı bulurken organik beslenmenin de tadını çıkarıyorlar "ifadelerini kullanıyor.
2012 senesinin Eylül ayında Suriye'de yaşanan iç savaş nedeniyle Irak'taki Domiz Kampı'na yerleşen A.Adnan , evlenecek çağda 3 kızı olduğu için epey endişelenmiş. Oğlunun da orduya zorla alınacağı korkusuyla ailecek Irak sınırına gittiklerini ifade eden A. Adnan, ülkesine dönmek istediğini belirtiyor. Suriye'ye gidene kadar yaşadığı alanı güzelleştirmek istediğini sözlerine ekleyen A.Adnan, "Özellikle burada bitkileri büyütmek istiyorum. Eğer yeşil bir alan içinde olursan pozitif bir enerjiyle dolarsın. Ama çölde negatif duygular içerisine girersin. Eğer yaşadığım bu kamp daha çok yeşillenirse geçici de olsa pozitif bir yaşamımız olur. En büyük hayalim kamplarda sera kurmak. Böylece insanlara iş imkanı da sunabiliriz" şeklinde konuşuyor. Suriye'deyken boyacılık yaptığını ve savaştan sonra işsiz kaldığını söyleyen A. Adnan, "Proje sayesinde hem kendimi mutlu hissediyorum hem de bir iş sahibi oldum" diyor.
