Brezilyalı yazar Paulo Cuelho, Haziran ayı başlarında İran'daydı. Yazarın bu gezisi, İran Cumhurbaşkanı Hatemi'nin gündeme getirdiği Medeniyetlerin Diyalogu başlığı altında İran'da sürdürülen kültürel programlar kapsamında bir davete bağlı olarak gerçekleşti. Sözkonusu programların büyük bir heyecanla karşılanan ilk konuğu Cuelho'nun gezisi yirmi yıldan bu yana Batı ülkeleri tarafından bütün kötülüklerin adresi olarak gösterilerek karanlık bir ülke haline getirilen İran'ın yeni bir döneme girdiğinin bir göstergesi aynı zamanda. 68'li hippi Cuelho, Hatemi'nin Medeniyetlerin Diyalogu girişimini destekliyor. Simyacı'yı Mesnevi'den etkilenerek yazdığını söylüyor ve Mevlana'ya, Hafız'a duyduğu yakınlığı vurguluyor. Gezi programında Şiraz'a ağırlık veren yazarın bir sonraki kitabı Şiraz eksenli olabilir gibi görünüyor.
Cuelho'nun, İran'da çok sevilen bir yazar olduğu biliniyordu ama bu gezisi sırasında gördüğü büyük ilgi yine de beklenmiyordu. Yazarın Tahran'da katıldığı toplantıların çoğu kalabalık yüzünden ya iptal edildi, ya da yarıda kesildi. Tahran'daki bir söyleşisi ise Cuelho'nun ağlaması üzerine yarıda kesildi. Bu toplantıda Cuelho, İran'a yaptığı yolculuğa ilişkin izlenimlerinden sözederken, özellikle gezisinin Şiraz bölümü üzerinde durdu ve Şiraz'da tanıştığı kadın şair Gumşey'le yaptığı konuşmalardan bölümler aktardı. Gumşey'in Cuelho'ya anlattığı hatıraların ve menkibelerin özü şöyle: "Ölüm yok oluş değil, sadece yer değiştirmedir. Öyleyse ölümümüze üzülmeyelim. Hayat gibi ölümü de aşkla karşılayalım." Daha sonra yazar, kesintili ve zor yazarlık serüvenini anlatmaya başladı.
Çocukken hayal kurmaya düşkünlüğü yüzünden ebeveynleri onun akıl hastası olduğunu düşünerek, tedavi görmesine karar vermişler. Gençlik yıllarında eserleri ilgi görmediği için yedi yıl yazmaya ara vermiş. Rejim aleyhtarı sayılan makaleleri yüzünden devlet memurluğundan atıldıktan sonra yeniden yoğun olarak yazmaya başlamış ama bir okuyucu kitlesine ulaşması yine de kolay olmamış. Cuelho, her zaman aşkla yazmayı sürdürdüğü için, şimdi, yazar olarak büyük ilgi gördüğünü ve İran'da gördüğü ilginin de kendisini çok duygulandırdığını söyledikten sonra ağlamaya başladı ve sözlerini gözyaşı dökerek şöyle sürdürdü: "Ben bu ülkede içtenlikle ağlayabilen insanlar gördüm. Aşkla ağlıyorum, sevinç gözyaşları döküyorum. Siz de ağlayabilirsiniz." Yazarın bu sözleri üzerine salondan ağlama sesleri yükseldi ve toplantının söyleşi bölümü iptal edildi.
Cuelho'nun tüm eserleri, özellikle de Simyacı ve Pedra Irmağı Kıyısında Oturdum Ağladım, İran'da sayısız baskı yaptı. Kitaplarında aşkı ön plana çıkaran, hayatı aşkla yaşamayı ve anlamlandırmayı işleyen Cuelho'nun duyarlılığı İran'da 'irfani' eğilimlere tekabül ediyor. Cuelho'nun eserlerinin, modern Batı kültürünün hakim olduğu bir dünyada dini bir düzen tecrübesini yaşayan İranlı okuyucu için özel bir anlam taşıyor.
