Üsküdar Üniversitesi Tasavvuf Araştırmaları Enstitüsü Öğr. Üyesi Prof. Dr. Reşat Öngören, "Ramazan ayının haletiruhiyesine uygun Ramazan sofrası nasıl olmalı?" konusunu değerlendirdi. Öngören, Ramazan ayında tutulan oruç ibadetinin iki boyutu olduğunu belirterek, "Biri, kulun Allah ile ilişkisi boyutu, buna dikey boyut diyebiliriz. Diğeri de kulun sosyal çevreyle olan ilişkisi, buna da yatay boyut diyebiliriz. Dikey boyut açısından meseleye baktığımızda gün boyu insan Allah'a ibadet halinde olduğu için onunla ruhi bağlarını güçlendirmiş oluyor. Aynı zamanda oruç ibadetinin bir de yatay boyutu var, sosyal ilişkiler açısından insana kazandırdıkları var. İnsan için oruç ibadeti bir sabır eğitimidir ve bundan da önemlisi aç kalmak suretiyle muhtaçların fakirlerin durumunu öğrenme, hissetme o duyguyu yaşama durumudur" ifadelerini kullandı.
EMPATİ YAPILMALI
Öngören, insanın oruç tutarken muhtaçlarla empati yapma imkanını elde ettiğine dikkati çekerek, "O zaman gün boyu aç kalan bir insan fakirlerin nasıl çile ve zorluk çektiklerini hissetmiş olur. Bu duygularla iftar sofrasına geldiğinde eğer iftar sofrası ultra zengin kişilerin kurduğu şatafatlı sofralar şeklinde olursa, o zaman gün boyu hissettiği o duygu ile çelişik bir durum ortaya çıkar. İnsanın iftarda da yine fakirlerin, muhtaçların durumunu hissetmesi adına en azından çok şatafatlı olmayan, karnını doyurabilecek kadar bir menü ile iftar açması ibadetin ruhuna da uygundur" açıklamalarında bulundu.
İNSANA MUHTAÇLARI HATIRLATIR
Oruç ibadetinin insana muhtaçları hatırlatan bir ibadet olduğunu ve iftarda da bunu hissetmesi adına bir muhtacın, bir fakirin nasıl sofra kurabileceği düşünülerek menü hazırlamasının oruç ibadetinin ruhuna uygun olacağını vurgulayan Prof. Dr. Öngören, gün boyu aç kalan bir kimsenin kendini ödüllendirircesine birkaç öğün yetebilecek şekilde iftar sofrası hazırlamasının çok uygun olmayacağını belirtti.
