27 Mayıs Salı günü, gelecekte Türk medyasında bizlerin yerlerini alacak meslektaş adaylarımızın eğitim gördüğü Özel Burç Koleji Anadolu İletişim Meslek Lisesi'nin sevgili öğrenci ve öğretmenleri, yaklaşık 4 bin 500 kişinin katıldığı bir oylamanın sonucunda, şahsıma “2007 yılının en başarılı sinema yazarı” ödülünü verdiler. İstanbul-Sefaköy'deki Radisson Sas Oteli'nde düzenlenen o törenin ayrıntılarını geçen haftaki internet sayfamızda sizlere aktarmıştım.
Ben, usta yönetmen Yücel Çakmaklı'nın elinden aldığım bu ödülün mutluluğunu yaşarken, kısa bir süre sonra ikinci güzel haber de üyelerinin tamamını eğitimcilerin oluşturduğu Sakarya merkezli bir sivil toplum örgütünden, “Uluslararası Feta Girişimi”nden geldi.
Feta, Türklerdeki Ahîlik kültürüne ait kadim bir sıfat ve “Ahîlik Teşkilâtı mensubu, örnek insânî niteliklere sahip kişi” anlamına geliyor. Sözcük, daha derinlerinde ise “genç, yiğit, fedakâr, cömert, vefâ ve merhamet sahibi” gibi alt anlamlar taşımakta...
Önceki hafta “Uluslararası Feta Girişimi” adına Sakarya'dan arayan bir grup gönül dostum, bu yıl dördüncüsü dağıtılan “Feta Ödülleri”nin -Ahîlik geleneğindeki 41 temel insanî meziyetten hareketle- toplam 41 dala ayrıldığını ve benim de 25 Kasım 2007 tarihinde İstanbul'da düzenlenmesine aracılık ettiğim “Şehit Yönetmen Mustafa Akkad'ı Anma Gecesi” vesilesiyle “vefâ” dalındaki büyük ödüle lâyık görüldüğümü bildirdi.
“Vefâ”... Meslek hayatım boyunca yazılarımda belki de en çok kullandığım, neredeyse kutsadığım bir sözcük... Ona sahip olanlara duyduğum güçlü hayranlığın yanısıra, yeterince nasiplenmemiş olanlara da acımayla bakmama neden olan en büyük insanî erdemin toplam dört harfle ifade edilmiş biçimi...
Ve Ahîlik gibi tarihte eşi benzeri bulunmayan asil bir toplumsal hareketi çağımızda da bütün boyutlarıyla yaşatıp kitlelere tanıtmayı kendisine misyon edinmiş saygıdeğer bir sivil toplum örgütü, beni, en büyük aşkımın adını taşıyan bir ödül ile onurlanmaya karar vermiş. Hayatımın genel akışına ve nihayet yakın zamanda “Çağrı'nın şehit yönetmeni” adına gerçekleştirdiğim o mütevazı “vefâ borcu ödemesi”ne bakarak...
1 Haziran 2008 Pazar günü Sakarya'da, İlâhiyat Üniversitesi Konferans Salonu'nda düzenlenen ödül törenine, bir süredir yakamı bırakmayan yüksek tansiyon sorunum nedeniyle ne yazık ki iştirak edemedim. Çünkü, o gün şehirlerarası bir yolculuğa çıkamayacak kadar rahatsız durumdaydım. Sağolsunlar, töreni organize eden eğitimci dostlarım da bu mazeretimi anlayışla karşıladı ve ödülümü hafta içinde kargo yoluyla adresime gönderdiler. Aynı törende, Türk futbolun en önemli isimleri arasında yer alan Hakan Şükür'den, çevre koruma alanında uzun yıllardır vermekte olduğu kararlı mücadeleyle gönüllerde taht kuran Ömer Madra'ya kadar daha pek çok saygın ismin kendi uzmanlık dallarında ödüllere lâyık görüldüğünü de son bir not olarak ekleyeyim.
Yüce Allah, hakkımızda böyle bir değerlendirmeyi yapıp bu karara varan bütün o seçiciler kurulundan razı olsun. Ben de “Feta Hareketi”nden almış olduğum bu anlamlı ödülü, kendileriyle önce birer okurum olarak tanıştığım, ardından da adım adım yakınlaşıp “Şehit Yönetmen Mustafa Akkad'ı Anma Gecesi”ni birlikte organize ettiğimiz üç genç sinemacı kardeşim, Muhammed Erkam Bülbül, Muhammed Salih İzgöer ve Ebubekir Özdemir'e ithaf ediyorum.
“Vefâ” duygusunu ikili ilişkilerinde kendisine kılavuz edinmiş olan bütün o güzel kalpli, güzel huylu okurlarıma benden selam olsun. “Köprüyü geçen kadar ayıya dayı diyeceksin” şeklinde, ne Türklüğün ne de Müslümanlığın özüne yakışmayacak nitelikte iğrenç bir atasözü türetmiş bulunan, giderek “piçleşme” temâyülündeki bir kültürel iklimde, şeklen benim teslim almış olduğum bu ödül aslında hepinize aittir değerli “vefâ” dostları...
Şu iyi bilinsin ki dünya hangi yöne doğru giderse gitsin, biz “kelaynaklar”, son nefesimize kadar “ayı”ya “ayı”, “dayı”ya da “dayı” demeyi sürdüreceğiz.
