Şubat ayı enflasyon verileri (TÜFE) piyasa beklentilerinden daha iyi geldi.

Aynı zamanda son yıllarda Şubat ayları içinde en düşük artış oranı gerçekleşti.

Yine yüzde 25’lere kadar tırmanan enflasyon 5 ay sonra yüzde 20’lerin altına indi.

Bu azalış trendi enflasyonla mücadele politikalarına olan güveni artırarak piyasalara olumlu sinyaller verecektir.

**

Yine yüzde 46 seviyelerine kadar yükselen ÜFE’nin yüzde 29,59 düzeyine gerilemesi olumlu bir gelişmedir. Fakat söz konusu düzey hem yüksek, hem de maliyet kanalından TÜFE geçişkenliğinin devam edeceği, bunun da enflasyonda hızlı düşüşün önüne geçeceği anlamına gelmektedir.

Dolar kurunun maliyet kanalıyla ÜFE’yi artırdığı, ÜFE’den TÜFE’ye daha yüksek gecişkenliği iç talepteki daralmanın sınırladığı söylenebilir.

Kurlar, ithalat kanalıyla doğrudan maliyet enflasyonuna neden olmaktadır. Maliyetlerdeki artış da belirli ölçülerde tüketici fiyatlarına yansımaktadır.

Aramalı fiyatlarındaki yıllık ortalama yüzde 33,10 ve enerji fiyatlarında yüzde 47,73 düzeyindeki artışta bunu net olarak göstermektedir.

**

Yılın ikinci yarısından itibaren göstergelerin iyileşmesi ve baz etkisiyle enflasyonda hızlı düşüşlerin olacağı beklentisi piyasalara hakim.

Tanzim satışların fiyatlar üzerine çok etkisinin olmadığı, market fiyatlarının artışını belirli ölçüde dizginlediği söylenebilir.

Mevsimsel olumsuzlukların geride kalmasıyla tarımsal ürün fiyatların gevşeyeceği ve bu gelişmenin TÜFE’yi aşağı doğru baskılayacağı bir başka beklenti.

Diğer taraftan firmaların yüksek kur seviyelerinden fiyatlama yapmaları nedeniyle yeniden fiyat artırımına gitmeyecekleri beklentisi de enflasyonu aşağı doğru baskılayacak başka bir faktör.

**

Yüksek faizler iç piyasalarda hem arz hem de talep yönlü bir daralmaya neden olmaktadır. Bu nedenle 3. Dönemdeki büyüme hızı düşüşünü dördünce dönemde bir negatif büyümenin izlemesi beklenmektedir.

Yönetilebilir fiyatlardan oluşan çekirdek enflasyonun 18,12’ye gerilemesi olumlu. Bununla beraber kontrol dışı madde fiyatlarını dışarda tutarak hesaplanan çekirdek enflasyonun halen çok da kontrol edilemediği aşikar.

Doğrusu kısa sürede yükselen enflasyonu tekrar tek haneli rakamlara indirmek (fiyatların aşağı doğru rijit olması nedeniyle) aynı hızla olmayacaktır. Fakat beklentilerden daha hızlı bir iyileşme görüleceği, hatta piyasalarda 2019 yılı sonu hedefinin altında bir enflasyonun realize edileceği beklentisi oluştuğunu da söyleyelim.

**

Dünya konjonktüründe yaşanan deflasyonist sürece rağmen Türkiye’nin birinci önceliğinin halen enflasyon olması hiç hoş durmuyor.

Aslında kronikleşen enflasyonun arka planında yapılamayan reformların yer aldığı bilinmektedir. Örneğin; bugün ülkemizde dünyadaki gelişmelerden bağımsız olarak gıda fiyatları hızla artmışsa (yıllık yüzde 19,65 puanlık enflasyonun 6,8 puanını tek başına gıda ve alkolsüz içeceklerdeki artış belirlemiş) bunun arkasında yıllardır yönetilemeyen (kontrol edilemeyen ve düzenlenemeyen) gıda üretimi ve fiyat hareketleri süreçleri yer almaktadır.

İşin özeti; enflasyonu sorun olmaktan çıkartmak için nedenlerini sağlam verilerle iyi analiz etmeye ve nedenleri ortadan kaldıracak uzun soluklu ciddi yapısal düzenlemelere ihtiyaç var.