Sezonun 9 haftası geride kalırken ligde görevden ayrılan teknik adam sayısı 10’a yükseldi. Bu ayrılıkları sorduğum Alanyaspor Teknik Direktörü Ömer Erdoğan’ın cevabı çok da iç açıcı değildi. Erdoğan, biraz üzgün, biraz da çaresiz olarak özetle yönetimlerin planlamada yaptığı hataların faturasını teknik direktörlerin ödediğini söyledi.
Hal böyle olunca da futbolun en zayıf halkası durumundaki teknik adamlar hızarın ağzına veriliyor.
Ligin zirvesindeki Fenerbahçe ve Galatasaray’ın planlaması, oyun kurgusu ve sonuçları bu iki teknik adamı şimdilik kaydı ile yerinde tutarken geleceğin neler getireceğini kestirmek zor.
Gerek Okan Buruk, gerekse İsmail Kartal dışındakiler eski yeni fark etmez her zaman bıçak sırtında olacak. Hiç kuşku yok ki bu iki teknik adamın kaderi de sezon içinde ne yapıp yapmadığı aranmaksızın sezon sonunda şekillenecek.
Haftalardır teknik adam konusuna değindiğim için bu hafta da böyle bir giriş yapalım dedik.
Gelelim Trabzonspor’a…
Abdullah Avcı’nın kendi deyimiyle yeni değil, geri geldiği Akyazı’da taraftar grupları dışında çok da ilgi olmadı. Şampiyon takımın teknik direktörü olarak geri dönen Abdullah Avcı’nın daha ilk haftadan neleri değiştirip, neleri oyuna kattığının merakı içinde bir 90 dakika izledik.
Alanyaspor’un son 20 dakikaya kadar oyun formasyonu bir kalıp olarak sahaya yansıdı. Savunmada set oyununu uygulamaya çalışırken alan ve adam paylaşımında yaşadığı sıkıntı konuk ekibe pahalıya mal oldu.
İkinci bölgede geçişleri rahat yapması, hücum bölgesinde çoğalamasa da sonuç üretecek pozisyonlar bulması Alanyaspor’un oyun kalitesinden değil, Trabzonspor’un bu bölgedeki zaaflarından kaynaklandı.
Mendy ve Berat gibi iki ön libero ile maça başlayan Trabzonspor’da savunmanın kenarlarındaki oyuncuların hücum organizasyonlarında fazla olmaması Visca ve Bardhi’nin bölgesinde yalnız kalmasına neden olduğu gibi üçüncü bölgede çoğalamamasının en önemli nedeniydi. Abdülkadir Ömür’ün gezgin oyunu ve topla buluşma isteği hücum bölgesindeki Onuachu’nun fazla efor sarf etmesine neden olduğu gibi, girdiği pozisyonlarda enerji düşüklüğünden son vuruşlarda da üretken olamadı.
İkili sıkıştırmalardan çıkamayan, pas oyununu ısrarla sürdürürken pas aralarına takılan, savunmada alan ve adam paylaşımında yetersiz kalan, bloklar arasındaki bağlantıyı sağlayamadığı gibi geniş alanda oynamak zorunda kalan bu takımın artık Abdullah Avcı’nın da kabullendiği gibi oyunu iki yönlü oynayacak bir futbol aklına ihtiyacı var.
“Bu kadronun içinden böyle bir oyuncu çıkarmı?” sorusuna ise rahatlıkla “çıkmaz” diyebilirim.
Sakatlar dönecek, çalışma temposu artacak, fizik ve mental yorgunluğu giderilmiş bir takım ortaya çıkartmak için öncelikli olarak moral ve motivasyonu üst düzeye çıkartmak gerekiyor.
Bu öncelikleri görüp, sorunu gidermek için çaba gösteren Abdullah Avcı’da biliyor ki bu sorunların giderilmesi için takımın önceliği seri galibiyetler ve buna bağlı olarak güçlü oyun.
Fakat bunları yapabilmek için de güçlü oyunculara ihtiyaç var.
Trabzonspor’un bugünkü durumunda, sezon sonu ayrılma olasılığı yüksek olan bir yıllık sözleşme yapılan Pepe’ye bel bağlayamazsınız…
Bu nedenledir ki Trabzonspor’un nereden başlaması gerektiği konusunda Abdullah Avcı’yı uykusuz geceler bekliyor. Bir haftada üst üste İstanbul takımlarıyla oynayacağı maçlardan sonra Milli araya nasıl moralli gidilebilmesi konusunda da formül bulmak zorunda olan yine kendisi.
