“Abi ben 1995''te iki milyon kaset satmış, Türkiye''nin en iyi sesi, en büyük starıyım. Ancak maalesef bazı güç odakları önümü kesiyor. Beni engellemek için herşeyi yapıyor” dedi telefondaki ses...

Arayan Ajdar''ı tokatlayan Alihan''dı...

“Niye beni eleştiriyorsunuz?... Niye bana destek vermiyorsunuz” diyordu...

Şöyle bir ya sabır çektim...

“Sevgili Alihan” diye söze girdim...

Sen nesin?... Evet nesin?...

Bu soruyu yönelttim...

Sanatçı olduğunu söyledi... Hiperstarmış... Kendini anlattı uzun uzun...

Ajdar''ı sanat adına tokatladığını, Zerrin Özer''in bile ekranlarda kendisine “İyi yaptın” dediğini söyledi... Zerrin “Ben olsam ben de tokatlardım” demişmiş...

Ah be Alihan... Ah be yavrucum... Acaip dolmuşa geliyorsun... Veriyorlar sana gazı... Birileri “Afferin” diyor, sırtını sıvazlıyor, “Yürrü koçum” diyor, salıveriyorlar meydana... Önüne gelene saldırtıyorlar...

Bunların hepsini yüzüne karşı söyledim...

“Seni kullanıyorlar” dedim... Üzerinde tepine tepine reyting yaptıklarını anlattım...

Ve ekledim;

“Bak kardeşim... Ben Alihan deyince bir elinde benzin bidonu, diğer elinde çakmakla boğaz köprüsüne çıkan adamı hatırlıyorum...

Alihan deyince Ajdar''ı tokatlayan biri geliyor aklıma...

Patada kütedeci...

Alihan deyince kanal kanal gezip, önüne gelene saldıran, sallayan itici bir adamın profili canlanıyor hafızamda...

Ve sana acı bir gerçeği söyleyeyim...

Ben senin hiçbir şarkını bilmiyorum...

Sen ne biçim sanatçısın... Sanatçı dediğin şarkısını beyinlere çakar...

Sen Ajdar örneğinde olduğu gibi beyinlere tokat çakıyorsun...”

Ona hiçbir çıkış kapısı bırakmadım... Bugüne kadar çevresindeki dostları, televizyoncular, sanatçılar kim varsa hepsi “Yürrü koçum, kim tutar seni, ellerin dert görmesin... Müthişsin” demiş...

Coşkuyu, gazı vermişler... Kandırmışlar...

Bunları anlattım kendisine...

İlk kez bu kadar sert ve keskin eleştiriye uğradığını söyledi...

“Haklısın” dedi...

Kullanıldığını itiraf etti...

Ona Demet Akalın örneğini verdim... Geçen seneye kadar televizyonların pek umurunda değildi Demet Akalın... “Kalbini mi kırdım afedersin” diye bir şarkı yaptı... Patladı... Kameralar peşinden koştu... Konser patlaması yaşadı, trilyonlar kazandı...

Bir tek şarkı bile hayatını değiştirmeye yetti...

“Nerede senin şarkın Alihan” dedim...

“Abi mükemmel şarkılarım var, kasedimi sana getireceğim” dedi...

“Bana kaset getirme” diye uyardım... Alanya''dan Kemer''e, Belek''e, Marmaris, Bodrum, Çeşme, Ayvalık tüm sahillerde çalıyor mu şarkın...

O zaman bana gelmesini söyledim...

“Doğru diyorsun abi” dedi...

İlk kez doğrularla yüzleşti Alihan... Kendisini toparlayacağını söyledi...

Umarım sözünü tutar...

İnsan tokatlayarak çıkmaz karşımıza bir daha...