Ne dersiniz 2012''de dünyanın sonu gelecek mi? Ben sanmıyorum. Basit bir güvencem var bu konuda. Bir kıyametten sözediliyor neticede ve ben şunu biliyorum: Kıyamet asla gazetelere haber olmaz! Eğer gazeteler olanı biteni birkaç yıl önceden yazabiliyorsa, öyle kıyametin kıymeti olmaz. Maya inanışında böyle kehanetler varmış, olabilir. Ama bu maya bu gölde tutmaz! Roland Emerich''in yaptığı efekt manyağı filmi izler geçeriz en fazla. Korkumuz, endişemiz sinema salonunun dışına çıkmaz. En azından bizim ülkemizde bir panik havası esmez. Bakın yıllardır deprem geldi gelecek diye söyleşerek geçiriyoruz günümüzü. En popüler kişiler listemizden deprem uzmanları hiç eksik olmuyor. Depremi de konuşulması heyecan veren konular arasına aldık, adeta şehvetle konuşuyoruz. Bu arada kimsenin evini daha sağlam yaptığı filan da yok. Dolayısıyla 2012''ye doğru beyaz eşya fiyatları düşer diye bekleyen safdiller varsa unutsunlar bunu… Biz severiz böyle gerilimli havaları… Eminim 21 Aralık 2012 günü, mevsim gereği kar kış bile olsa, dışarıda bekleyecek epeyce zıpçıktı çıkar bizim aramızdan. Hani dünyanın sonu gelirse kaçırmayalım diye!
Biz böyleyiz de Hollywood pek mi farklı sanki! Roland Emerich''in bu kaçıncı felaket senaryosu… Adam dünyanın sonunu bir türlü getiremedi ama paranın dibini çoktan buldu. Bu bile meselenin nasıl bir katakulli potansiyeli taşıdığını göstermeye yetecek bir durum aslında. 21 Aralık 2012''nin dünyanın son günü olacağına dair ufacık bir ihtimal olsa, Roland Emerich ve onu milyon dolarlarıyla köpürten Hollywood ağaları böyle bir işe bir tek ''cent'' yatırır mı? Salak mı bu adamlar! Sen milyon dolarlar harca filmini yap, sonra milyarlarca seyirci bu filmi izlesin, bu kriz ortamında şirketin kasası ağzına kadar dolarla dolsun, sonra film kopsun, dünyanın sonu gelsin! Olacak şey değil!
Elbette olacak şey değil ama bizim ciddiye almamız gereken bir tarafı var bu 2012 yaygarasının. Bizim derken, her şeye müşteri olmaktan öte bir canlılığı kalmamış olan bilmem kaç milyarlık insan ırkını kastediyorum. Tabii sermayeyi globalleştirenler hariç! Adamlar böyle gizemli ve dehşetengiz şeylere nasıl meraklı olduğumuzu bildikleri için proje üstüne proje yapıyorlar. Bizim de aklımız uçukluyor dev köprülerin yıkılıp, gökdelenlerin yerle yeksan olduğu, insanların karıncalar gibi ezilip tarumar olduğu böyle efektten kıyametleri izledikçe… Acaba ibret de alır mıyız yanı sıra bir miktar! Hiç sanmıyorum, patlamış mısır alıyoruz genellikle! Sinema önlerindeki gişe kuyruklarını ibret almak için sabırsızlanan insanların oluşturmadığını herhalde hepimiz biliyoruz. Eğlenmeye gidiyor o insanlar yahu! İnsanlığımızı insanlıktan, hayatımızı hayatlıktan çıkaracak kadar büyük bedeller ödeyerek yükselttiğimiz şu modern uygarlık heyûlâsının patır patır berhava oluşunu patlamış mısır ve bolca gevezelik eşliğinde izlemeye gidiyor hepsi! Kimde gerçeklik duygusu kaldı ki, ne hayattır, ne efekttir, karışıyor artık birbirine. Çocukların örümcek adam kostümleriyle market sepetlerinde oturduğu bir zamanda yaşıyoruz. Sinemadan çıkanlar birbirine "Ne dersin, 2012''de sonumuz gelir mi gerçekten" diye soruyor. Pardon, başımız neresi ki?
