“Ben hayatta yalan söylemem” dedi laf ebesi ve bir köşede dağ gibi biriken yalanlarına bir yenisini ekledi. “Acınızı paylaşıyorum” dedi kalabalıkla gelen. Baktı acısında bir eksilme göremedi hep tenhada olan. “Bu dünyada benden daha mütevazı biri yoktur” dedi yukarıdan bakan. “Bu da büyük bir iddia!” dedi alttan alan.Video: Yalan dolan işler hakkında mükaleme “Nasıl yardımcı olabilirim?” diye sordu tezgahtar ve ateş pahası ürünleri tezgahın üstüne serdi. “Ben kimseye kendimi beğendirmek zorunda ...

“Bazen her şeye yeniden başlamalıyım diye düşünüyorum” dedi gözlüklü olan. “Bunun için önce bir şeyleri bitirmek gerekmiyor mu?” dedi yanında oturan. Bir yerden başlamalı... Ama nereden? Durduramıyorsak hiç ya da yavaşlatamıyorsak en azından, belki de tutup koparmalıyız günün akışını herhangi bir yerinden. Ki, her şeyi yeniden görebilmenin, anlamayı deneyebilmenin, bir şeyleri yeniden başlatabilmenin, azıcık da olsa değiştirebilmenin küçük de bir imkanı olsun.Video: Ölçme bilgisiBu kabuktan uyan...

Uzaydaki kara delikler, kimilerine göre etrafındaki her şeyi yutma gücüne sahip... Yakın zaman önce bilim adamları ilk kez bir kara deliği görüntülemeyi başardı. Kara deliklerin en yakının bile bizden çok uzaklarda olduğunu düşünüp kendimizi rahatlatabiliriz. Ama fazla değil! Çünkü bu ‘etrafındaki her şeyi yutma’ gücüne sahip pek çok şey, bizim hayatımızda da var. Belki biraz daha minimal bir seviyede... Yeni dünyanın kara delikleri neleri yuttu, yok etti, çekip aldı hayatımızdan, biz farkında o...

Hiç kimse geri kalmak istemiyor, orta yerdeki konuşma dağına kendi sözünü de mutlaka katmak istiyor. Bunu ihtirasla istiyor. Sözün frenlerinin boşaldığı keder verici zamanlardayız. Bu herkesi içine çeken bir felaket... Sözlerle ateşini harladığımız devasa bir yangın... Ağzımızdan çıkacak herhangi bir sözü durdurursak dünya eksik kalır sanıyoruz.Video: Dikkat, çökebilir!Konuşarak anlamı çoğaltmıyoruz oysa, anlamsızlığı büyütüyoruz. Bu konuşma bağımlılığıyla anlama bir şey katma şansı kalmadı nere...

“Sürekli herkesin baktığı yere bakmaktan zihni tutulanlar” dedi beyaz saçlı adam, “nasıl oluyorsa her baktığı yerde herkesten farklı bir şey gördüğüne inanıyor.”Video: Fersiz gözler, yersiz bakışlarGösterdikleri yere bakıyoruz. Oraya kilitlenip kalıyoruz, başka bir yere bakamıyoruz. Başka bir şey düşünemiyoruz. Başka bir şey merak edemiyoruz. Oraya bakan kişiden başka biri olamıyoruz. Oraya bakan milyonlarca bakıştan başka bir bakışa sahip olamıyoruz. Oraya saplanıp kalıyoruz. Sonra zaman doluyo...

Doğrunun ne olduğunu bulmak ve bilmek yolunda gayret göstermek her durumda hepimiz için hayatın en temel gayesi olmalıdır. İnsan olmanın gereği budur. Bu arayışın birinci kuralı ise ‘doğru’nun kişiden kişiye değişmeyen, bütün kişileri aşan, hepsinin üstünde bağımsız bir karakteri bulunduğunu kavramaktır. Dolayısıyla kişi doğruyu bulmak için kendisini, kendisine doğru geleni, doğru olması işine yarayanı değil, aleyhine olacak bile olsa, hoşuna gitmeyecek bile olsa, işine gelmeyecek bile olsa dosd...

“Her şey çok hızlı olup bitiyor artık, peşinden koştuğum hiçbir şeye yetişemiyorum” dedi ayaktaki. “Geçmişinin ağırlığı bazı insanları yavaşlatıyor” dedi oturan.Video: Çıkarıp atamadığımız şeylerHer şeyini kolayca gözden çıkarabilen, onları günü geçmiş, işlevi bitmiş görerek rahatlıkla tedavülden kaldırabilen, eşyayla arasında hiçbir bağ oluşturmayan, bina izin vermeyen insanları anlamak hep zor oldu benim için. Bir süre benimle birlikte yaşayan, hayatımın kıyı köşesinde yer tutan her şeye alışı...

Durağanlıktan sıkılan biri olmamıştı hiçbir zaman. Kendini vakit geçirme baskısı içinde hissetmiyordu, hissetmemişti. Zamanın içinin neyle doldurulacağı konusunda kendine özgü bir cevabı, bir netliği, bir berraklığı vardı. Bunu tartışmaya açmıyor, zamane dolduruşlarına gelmiyor, kendi bildiğine, hissettiğine inanmayı şartlar ne olursa olsun sürdürüyordu. Suyun berraklaşabilmek için, akıntıların önüne katıp getirdiği kumdan, çamurdan arınması, zaman zaman durması, durulması, dinginleşmesi gerekiy...

Pencereden bakıyorum, pırıl pırıl bir hava, güneş orada burada tek tük bulutların serpiştirdiği küçük gölgelikler dışında görebildiğim her yeri aydınlatıyor. Pencereyi açıyorum ve yanıldığımı anlıyorum. Buz gibi bir hava açılan pencereyi fırsat bilerek içeriye hücum ediyor.Video: Düz çizgide yürüyememek Bahçede seyrek de olsa güneşe kanıp pembeli beyazlı çiçek açmış sabırsız ağaçlar var. Zaman zaman esen sert rüzgar, yer yer savurup dökmüş çiçeklerini. Kararsız, istikrarsız, dengesiz, iki dediği...

“Gözünü alamamak” diye bir deyimimiz var. Baktığı şeyin cazibesine takılı kalmak diye ifade edebiliriz anlattığı şeyi. Cazibeden kasıt da herhalde daha ziyade güzellik, ilginçlik, şaşırtıcılık gibi şeyler olsa gerek... Böyle gönül sarhoşlukları, böyle hayret halleri yaşamıyoruz pek şimdilerde. Çünkü gözlerimiz bağlı... Bakışlarımız tutuklu...Video: Geri alamadığımız bakışlarGözlerimizin ferinden kıskıvrak yakalanmış, orada öylece donup kalmış gibiyiz. Bu takılı kalma hali kalplerimizi ve zihinle...

Dünyanın bir yerinde birilerinin sebebiyet verdiği ya da bizzat sebebi olduğu feci bir hadise yaşanıyor; hepimiz hadisenin akıl almazlığı ya da insanlık dışılığı sebebiyle dehşete kapılıyoruz. Ama her geçen gün biraz daha az... Çünkü her yeni hadiseyle birlikte yaşananların akıl almazlığı ya da insanlık dışılığı konusundaki netliğimiz daha da azalıyor. İnsaniyet bakımından ‘asla olamaz’ların, ‘olmamalı ama oluyor’a doğru hızla evrildiğini kaygıyla gözlüyoruz.Video: Gerçeğin simülasyonu, simülasy...

“Devekuşları kanatları olduğu halde uçamıyor, neden acaba?” diye sordu meraklı olan. Bu soruyu, “Gövdelerini çok büyüttükleri için olabilir mi?” diye başka bir soruyla cevapladı diğeri.‘İnsan denen meçhul’den ‘insan denen malum’a... Anlam yokuşundan teker yuvar yuvarlanıyoruz nice zamandır. ‘İnsan’ın kim olduğunu, nerede başlayıp nerede bittiğini ya da nerede başlayıp nerede bitmediğini merak etmeyi çok zaman önce bıraktık. Tabii bir insan teki olarak kim olduğumuzu, nice olduğumuzu da...Video: ...

Zaman bir yerden bir yere doğru giderken bir an duraksıyor. Herkes farkında olmuyor bunun; zaman kimin için, kimin hayatı için duraksadıysa onlar farkediyor sadece bu duraksamayı. Yine herkesin görmediği bir toz bulutu kaplıyor her yanı. Bir hayatın tarihi, bir hikayenin hafızası siliniyor kolay değil. Video: Geniş zamanBulunduğum yerden yüzlerce kilometre ötede bir ev, evvel zaman boyunca benim bir parçam olan ve benim bir parçası olduğum bir ev canhıraş haykırışlara benzeyen çatırtılarla yıkıl...

Aktör Jim Carrey ya da onun ismiyle çakma hesap açmış biri şunları yazmış sosyal medyaya: “Bugün Starbucks’ta bir adam gördüm. Akıllı telefonu, tableti veya dizüstü bilgisayarı yoktu. Orada oturup sadece kahvesini içiyordu. Tam bir ‘psikopat’ gibi...” Kahveyi çay ile değiştirirseniz, beni de bu devrin psikopatları arasına katabilirsiniz. Çünkü benim de akıllı telefonum yok, diğerleri var ama yanımda taşımıyorum.Video: Pisi pisikopatım!Oturup şüphe çekici bir vaziyette çayımı içiyorum ve aklımdan...

“Artık arama motorlarında cevabını bulamadığımız hiçbir sorumuz yok” dedi beyaz saçlı adam, “hepimiz adeta otomatik pilotlara devredilmiş uçaklar gibiyiz!”Birtakım cevaplara eriştiğimizi ve hayat yolumuzu belirlemek için o cevaplardan hareket ettiğimizi düşünüyoruz. O cevaplara gerçekten meraklarımızın ve arayışlarımızın neticesi olarak mı eriştik, yoksa hazır olarak önümüze konan standart cevapları mı benimsedik?Video: İkinci el hayatlarBu soru sorulması çokça ihmal edilen bir soru... Sosyal çe...

TRT 2’nin yayın hayatına geriye dönüşüne en çok sevinenlerden biri de herhalde benim. Geçmişte uzun yıllar boyunca en çok seyrettiğim kanal belki de TRT 2 olmuştur. Bunun sebebi büyük ölçüde sinemaydı. Paralı yayın platformları ardı ardına açılıp sinema seçeneklerinin arttığı tarihlere kadar, TRT 2’de yayınlanan filmler elimdeki en zengin kaynak hükmündeydi.Video: Nihayet TRT 2!O tarihlerde film festivalleri ve çok cılız sinema-tek gösterimleri dışında Hollywood’un dışında kalan sinemaya ulaşmak...

Ulvi olduğuna inandığımız bir hakikate nasıl bakmamız doğrudur; yukarıdan aşağıya doğru mu, aşağıdan yukarıya doğru mu? Aslına ermeyi hiç kafamıza takmadığımız meselelerin füruatı konusunda itişip kakışmayı neden bu kadar seviyoruz? Bu enformasyon kalabalığı arasında yalın anlamları özlemeye vaktimiz olacak mı? Konu ne olursa olsun herkes kişisel performanslarını görünür kılmanın bu kadar peşine düşmüşken, hangi hakikate, ne zaman teslim olacağız?Video: Gelişigüzel sorular Herkesin her şeyden ha...

Biri onları yok saydığında, orada olduklarını göstermeye çalışmazlar. Bir kem sözle karşılaştıklarında cevabını aynı lisanla vermek için uğraşmazlar. Her söylenene bir karşılık yetiştirme ihtirasına düşmezler. Kimseyi kırmaz, her kırılanla kırılırlar. İyilikle ilişkileri o kadar tabiidir ki, dikkatimizi dahi çekmezler. Yüksek sesle konuşmaz, kimseye ayar vermezler.Video: Saklı güzelliklerGüzeldirler, güzelliği kendilerinden bilmezler. Dünyada türlü çeşit kargaşa olur, yan gözle dönüp bakmazlar. ...

“Günümüzün sorunu artık ne olduğumuzu keşfetmek değil, olduğumuz şeyi reddetmektir” diyor Fransız düşünür Michael Foucault. Kendine doğru gelmesi gereken bir insandan, kendinden kurtulmak için kaçmaya çalışan, kendi gerçekliğine ısrarla gözlerini kapatan bir insana geldik. Ne kendimiz olabiliyoruz artık ne bir başkası... Bir tür arafta, bir tür konumsuzluk ve dolayısıyla kişiliksizlik yaşıyoruz. Kendi bilmecesini çözmekten imtina eden insanın alabileceği hiçbir mesafe, gidebileceği hiçbir yer yo...

Beni bulun, benimle olun, beni sevin, beni yaşayın, beni dinleyin, şu gün şuradayım gelin, bugün buradayım gelin, şunu şazdım okuyun, şunu beğendim beğenin, şu meseleyi konuşuyorum dinleyin, şurada takılacağım takılın, bana sorular sorun, hayatın sırrını açıklayacağım yaklaşın, beni paylaşın, elden ele yayın, elden ele uzatın, beni çoğaltın, beni beğenin, bana bayılın, hayatımın her zerresine yayılın, zamanımın her anına dağılın, beni damıtın,Video: Kangrençayınıza kahvenize damlatın, beni yudum...

“Yeni bir gün başlıyor!” dedi perdeleri açan. “Sonunu biliyorum!” dedi perdeleri hep kapalı olan.Video: Yaşayanı olmayan hayatlarKurgunun krallığı, hayatın geniş coğrafyasında bütün kaleleri tek tek ele geçiriyor. Hayatın ritmini değiştiriyor, olan biteni aslî yapısından, kendi özgül ağırlığı ve derunî anlamından kopararak daha kolay, daha hızlı, daha rahat tüketilebilir ve dolayısıyla daha gerçeksiz kılıyor. Bu, insanın hayatın önüne geçme çabasından başka bir şey değil... Hayatın getirdiklerin...

Geçmişte çapı daha küçük bir dünyanın içinde daha geniş bir hayat yaşanıyordu. Yaşı kırkın üstünde olanlar eski hayatın daha genişliğine yaşandığını, insanın hatırlamaya değecek çok daha fazla şey yaşadığını söylerken ne kastettiğimi daha iyi anlayacaklardır. Bugün daha hızlı, daha karmaşık ve farklı odakları olan bir hayat yaşıyoruz. Dünyanın çapı büyüdü her insan için; dünya ile entegre yaşıyoruz, dünyanın herhangi bir yerine iki tıkla erişim sağlayabiliyor, oralarda neler olup bittiğinden hab...

Dünya üzerinde her an milyonlarca insan bir ekrana gömülmüş vaziyette yaşıyor. Televizyon, bilgisayar, tablet ya da telefon, pek bir farkı yok. Hepsi, en az herhangi bir uyuşturucu madde kadar bağımlılık yapıyor. ‘Bağımlılık’ kavramı hiç kimse için kolaylıkla alıp kabul edilebilecek bir kavram değil... Dolayısıyla hemen her gününün hiç azımsanmayacak kadar büyük bir bölümünü herhangi bir ekrana bağlı geçiren insanlar olarak hiçbirimiz kendimize bu kavramı yakıştırmıyoruz. Diğer bütün bağımlılıkl...

Şehrin üstüne kara gri bulutlar indiğinde güneşte kendini gösteren sonbahar renkleri de görünürlüğünü bir parça kaybediyor. Üç beş kat yukarıdan baktığınızda gözünüze çarpan sadece araçların karıncalar gibi oradan oraya telaşlı koşuşturması oluyor. Sanki sayısız hikayeyi birbirine bağlamak için bu telaşları… “Gerek yok bu telaşa belki de” diye düşünmeden edemiyor insan…Video: Seğirme Hikayeler giderek birbirine benziyor, aynılaşıyor, silikleşiyor ve birbirini etkilemekten de uzaklaşıyor. Öyle de...