Dünyada kültürel, bilimsel ve teknolojik güç, Batı''dan Doğu''ya kayıyor. Yirmibirinci yüzyıl dünyasının mimarları, Batı ülkelerinden daha çok Doğu ülkeleri olacaklardır. Doğu dünyasının odak noktasını Kırım''dan, Kosova''dan, Kazakistan ve Kırgızistan''a kadar uzanan Türk dünyası oluşturur. Türk dünyası, hem Asya''nın, hem de Avrupa''nın kalbinde yer alır. Türk dünyasının dostluğunu yitiren ülkeler, her alanda zenginliklerini de yitirirler.

*

Mavera''nın dört usta şairinden biri olan, Rasim Özdenören''in ikiz kardeşi Alaeddin Özdenören, oğlu Emre''nin Amerika''da Çin asıllı bir hanımla evlenmesiyle, “Çin Seddi''ni Batı''dan aştık” demişti. Anadolu insanı, yitirdiği anayurdunu, Batı''nın en batısına giderek bulacaktır. Sözkonusu, büyük ve uzun yürüyüşün uç beyleri, dünyayı yurt edinmesini bilen, büyük edebiyat ustaları olacaktır. Onlar dünyayı kitaplarıyla fethederler.

*

Türk dünyasının uç beylerinden, Kırımlı büyük romancı, Cengiz Dağcı''yı Londra''da toprağa verdik. Cengiz Aytmatov ve Cengiz Dağcı pek çok yazar gibi, ünlü Nobel ödülünü almayan, ünlü yazarlardandı. Yahya Kemal''in yitirdiği Üsküp''ü Paris''te bulması gibi, Cengiz Doğcı da, kaybettiği Kırım''ı, İngiltere''de bulmuştu. Yahya Kemal aşık olduğu İstanbul''a döndü, Cengiz Dağcı aşık olduğu Kırım''a dönmedi.

*

Çocukluğu Kırım''da, minarelerin gölgesinde geçen Cengiz Dağcı, namaz kılan Özbekleri anlatırken, nasıl kimliğini bulduğunu, çarpıcı bir biçimde dile getirir. “Onların dualarında bir kuvvet var. O kuvvet bana da geçiyor. Onlar Allah''la yaşıyorlar. Allah ile yaşarken dağ gibi heybetli görünüyorlar. Ben de her nefesimde Allah adını anarak yaşamak istiyorum” diyerek, kendisini, yitirdiği yurduna götürecek, pusulayı bulur.

*

Paris''te yaşayan Lübnanlı romancı Amin Maalouf''un kavramlaştırmasıyla, “Çivisi Çıkmış Dünya”da, insanlık yitirdiği yurdunu bulmak, istiyorsa, iki dünyayı süreklilik ve bütünlük içinde ele almayı öğrenmelidir. İnsanlar Allah ile yaşamayı unuturlar, kimsenin kendilerini görmediğini, düşündüklerini kendilerinden başka bilenlerin olmadığına inanırlarsa, doğdukları topraklarda bile, yurtlarını yitirirler.

*

Herkes önünde ya da sonunda, doğduğu yurdundan yitirdiği yurduna dönecektir. Dünya ölümlüdür, insan her gün, bir adım daha ölüme yaklaşmaktadır. Ölüm hayatın değişmez gerçeğidir. Ölümün nerede, nasıl geleceğini kimse bilmediği için, insanlar her yerde, ölüme hazırlıklı olmak zorundadırlar.

*

“Korkunç Yıllar”da, “Yurdunu Kaybeden” Cengiz Dağcı, Türklerin ana dili, Anadolu Türkçesiyle yazdığı romanlarıyla, yurdunu bulmak isteyenlere, ayrıntılı bir yol haritası bırakmıştır.

*

Ölümlü dünyada ölümsüzlüğe erenler, kendilerinden sonra gelenlere ölümsüz eserler bırakanlardır.

*

Minareler yitirilen yurdun işaret fişekleridir.