Medya kazanı bu kez de Mustafa Denizli''yi içine aldı. Çekti çekiştirdi kafasına göre takıldı. Teori üstüne teori üretti. Son bir hafta içinde inanılmaz bir bilgi kirliliği ve kaosu yaşandı. Sonunda Beşiktaş ve Denizli muhteşem bir tablo ile son noktayı koydu.

Başkan ve yönetim tam kadro Denizli''nin yanında yer aldı. Büyük bir gövde gösterisiydi. Beşiktaş''a yakışan bir veda töreni oldu. Yönetim Beşiktaş duruşunu vurguladı. Denizli lider görüntüsünü bir kez daha sergiledi.

Denizli''nin konuşmasında duygusallık ön plandaydı. Hiç beklemediği bir gelişme ile karşılaştığı belliydi. Sağlık problemi karşısında elbette başka bir alternatif söz konusu olamazdı. İki sezona 1 lig 1 de kupa şampiyonluğu sıkıştırdı. Ümraniye''nin gerçek komutanı oldu. Yetkilerini çok iyi kullandı. Etkin kimliği ile ön plana çıktı. Futbolcular üzerinde tartışılmaz bir otorite sağladı. Saygı gördü, sözü dinlendi.

Yönetim futbolcu ilişkilerinde orta yolu bulmasını bildi. Yöneticiyi futbolun tekniğinden, taktiğinden uzak tuttu. O çok tanık olduğumuz yönetici-futbolcu krizleri hiç yaşanmadı.

Geçtiğimiz sezon Ankara''da ki Ankaragücü maçından yarım saat önce Yıldırım Demirören, Lig TV yayın odasına girerek Kartal''ın ilk 11''ini benden öğrendi. Başkan ve yöneticiler, Denizli''yi böylesine özgür bıraktı. Bu ortamı yaratan Denizli''ydi.

Mustafa hoca basın ile ilişkilerinde çok becerikliydi. Onlara eşit mesafede durdu. Demeçleri ile camiaya hep umut aşıladı. Kahinliklerinin tek nedeni buydu. Birleştirici unsur oldu.

Beşiktaş''a ilk geldiği günlerde, haftalarda hatta aylarda taraftar kendisine pek sıcak bakmadı. Ancak daha sonra omuzlarda taşındı. Geçtiğimiz sezon yaşanan lig ve kupa başarısızlığına karşın, taraftarın 1 numaralı sevgilisiydi. Hep coşkuyla kucaklandı. Bu ortam da onun eseriydi.

Yıldırım Demirören''in dediği gibi sevgili Mustafa giderken kapıları açık bıraktı. Beşiktaş''a başı dik geldi, aynı şekilde ayrıldı. Başkasını bilemem ama ben tekrar dönmesini sabırsızlıkla bekleyeceğim.