Kavramlar ve tasnifler yaşanılan dönemin farklı yönlerini anlamamızı sağlayan analitik çerçevelerdir. Bu nedenle sosyal teorinin önemli isimleri yaşadıkları çağı tanımlama adına muhtelif kavramlar geliştir-mişlerdir. 20. yüzyılın sonu ve 21. yüzyılın başı itibarıyla farklı bir evrede yaşadığımız gerçeğini bütün boyutları ile anlamlandırma arayışı içerisinde olan düşünürler, dönemlendirme ve analiz açısından önemli çerçeveler ihdas etmişlerdir. Her ne kadar bir kavram, dönemin bütün boyutlarını analiz etmede sınırlılıklar ihtiva etse de aynı dönemi anlamlandırma adına üretilen farklı kavramlar, gerçekliğin muhtelif boyutlarını görebilmemizi sağlarlar.
Bu açıdan 1960’lar ve 70’ler boyunca tartışılan endüstri sonrası toplum teorileri, bilgi ve enformasyon çağı kavramsallaştırmalarını anlama adına önemli. Nitekim o dönem tartışılan ve ilgili dönemi geçiş toplumu olarak kategorize eden yaklaşımlar, hem sosyal hem ekonomik hem de politik açıdan nasıl bir değişim içerisinde olunduğunu göstermişlerdir. Örneğin mal üretiminden hizmet üretimine, mavi yakalı endüstriyel mesleklerden beyaz yakalı profesyonel ve teknik konumlara, işçi sınıfı ağırlıklı bir toplumdan orta sınıf topluma geçişin söz konusu olduğu bir transformasyon süreci söz konusu olmuştur. Politikacılar ve işadamlarından oluşan geleneksel güç yapısına meydan okuyabilecek yeni bir “bilgi sınıfı”nın ortaya çıkması ise bilginin merkezi konumu ve etkisine karşılık gelmektedir. Endüstri sonrası toplum tezlerini destekleyen en önemli saha ise teknoloji idi. Teknolojinin kontrolü ve teknolojik gelişmelerin merkezde olduğu bir gelecek yöneliminin söz konusu olacağı argümanı, Daniel Bell ve sonraki kuşak açısından dikkat çekilen bir husustu.
Bütün yönleriyle değerlendirilmeye çalışılan 20. yüzyılın ardından 21. yüzyıl da bazı açılardan aşırılıklar çağının devamına işaret eden gelişmelere sahne oluyor. Aşırı sağ ve popülizmin ivme kazandığı, yabancı karşıtlığının birlikte yaşama açısından tehdit oluşturduğu ve modern teknolojilere entegre bir terör ve şiddet sarmalının hakim olduğu bir vasatta yaşıyoruz.
Güvenlik algısını dönüştüren ve büyük güvenlik tehditlerinin yaşanmasına neden olan dijital teknolojiler, devletler açısından ciddiye alınması gereken bir dizi değişikliği beraberinde getirdi. Özellikle teknolojideki inovasyonun medya alanında yarattığı radikal değişiklik ve internet medyasının ortaya çıkışı, imkanlarının yanı sıra ciddi riskleri de gündeme getirdi.
Son olarak yapay zekanın otonom silahlardan tutun da medya alanında yarattığı değişikliklerin gelecek on yılları etkilemesi ve belirlemesi kuvvetle muhtemel. Mesleklerin dönüşü-münden kamu politi-kalarına, sağlık alanından savunma sanayiine kadar birçok alanda sonuçlar üreten yapay zeka, devletler açısından bir güvenlik meselesi aynı zamanda. Son dönemde yapay zekadan kaynaklı tehdit ve meydan okumalara odaklanan devlet ve devlet üstü gruplar, bu alanlarda geleceği şekillendirme adına önemli çalışmalar yapmaktadırlar.
