Bazen zalimin eliyle eğitiliriz

Tıkandığımız zamanlar vardır.

Müslümanların en büyük imtihanları Allah'ın rahmetini kestiği, yardımını durdurduğu günlerdir. Mekke döneminin en çetin zamanlarında, bu dinin ilk kurucularının yaşadığı onca işkence ve zulmün doruğa çıktığı dönemleri hatırlayın. Müşriklerin zulmü durmuyor, vahiy de inmiyordu.

O zaman yaşlı gözlerin, yaralı yüreklerin, dermansız dillerin, “yok mu katından bir yardım Allah'ım” yalvarışları duyulmuştu çöllerde. Allah'ın yardımını ve vahyini gözleyenlerden biri de göğsü daralmış Efendimiz (sav) idi.

Müslümanların Allah ile olan interaktif bir ilişkisi vardır. Karşılıklı bir iletişimdir bu. Biz, dua ile o dergaha müracaat ederiz, o dergahın sahibi, rahmeti ile bize cevap verir. Bazen istediğimizi vererek, bazen de vermeyerek duamıza icabet eder. Ne gelirse O'ndan (cc) kabulümüzdür, yeter ki kesilmesin iletişim.

Biz, Allah ile olan iletişimimiz kesildiğinde bunalıma gireriz asıl. Aşık, maşukun kavgasından, öfkesinden, siteminden korkmaz, asıl sessizliğinden korkar. Biz aşk ehliyiz, sessizliğinden korkarız O'nun (cc).

Zor imtihanlardan geçirse de, zulümler altında inlesek de, tokat yesek de, nasıl ki tüm bunlar O'ndan geliyor, o zaman dertlenmeyiz, sabrederiz. Demek ki bize yüzünü dönmemiş, dergahın kapısını kapatmamış, ümit var olmalıyız dertlerin biteceğine.

“Allah bazen Müslümanları zalimlerin eliyle eğitir” dedi bir Allah dostu. Rahatladım. Terbiye edilecek nefsim, eğitilecek ruhumdan ümidi kesmemişse, bir zalim eliyle de olsa onu eğitip, yeniden sevecek demektir. Biz sevgi ehliyiz, O'nun (cc) sevgisi olmadan yaşayamayız.

İslam dünyasının perişanlığı ve ülkemin çektiği acılara dayanamadım bir lahza. Yazarın isyan hakkını kullandım önceki gün. Koştum Allah dostunun yanına, bir cümle etti, yeniden dikildim ayağa.

“Allah bazen Müslümanları zalimlerin eliyle eğitir”.

Zalimlerin zulmü beni daha iyi bir Müslüman yapacak demek ki, daha iyi bir insan yapacak demek ki, daha mümin bir kul yapacak demek ki...

O zaman direnmeliyim, zafer ancak direnç gösterenlere koşuyor.

Direnmeliyiz, zulme, adaletsizliğe ve kaosa direnmeliyiz.

Yeniden sorgulamalıyız kendimizi, yeniden keşfetmeliyiz kendimizi, davamızı.

Ve çok çalışmalıyız.

İsmet Özel'e kulak verelim:

“Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana Yarabbi

taşınacak suyu göster, kırılacak odunu

kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde

bileyim hangi suyun sakasıyım ya Rabbelalemin

tütmesi gereken ocak nerde?”