MHP'de, Devlet Bahçeli'ye karşı başlatılan kazan kaldırma süreci, mahkeme eliyle partiye kayyum atanmasıyla sonuçlandı. MHP yönetimi ise, kararı değiştirmek üzere temyiz yolunu tuttu. Ama partide olup bitenlerle ilgili tek tuhaflık kayyum meselesi değil, MHP uzun bir süredir çıplak gözle görülür şekilde çalkalanıyor. Meral Akşener'inden tutun, Sinan Ogan'ına, Koray Aydın'ına dek, parti yönetimine bayrak açanlar birbirini izliyor.

MHP'de neler olup bittiğini anlamak için uzun uzadıya geriye bakmaya lüzum yok aslında; Devlet Bahçeli'nin, dünkü Grup Toplantısı'nda yaptığı konuşmada kurduğu “Bizim paralele teslim edecek partimiz yoktur” cümlesi, partideki çalkantının tek cümlelik özetiydi. Bununla da sınırlı kalmadı Bahçeli, aynı konuşmada “başka kapılarda gezmekten” sözetti, “okyanus ötesine uyum sağlayıp, imza toplama kampanyasına başlayanlardan” bahsetti.

Bahçeli yani, neredeyse açık açık “paralel yapı MHP'ye operasyon çekmeye kalkışıyor” dedi. Parti Başkanlığına aday olan isimlerin Meral Akşener gibi bazılarının geçmişe dönük profilleri de, Bahçeli'yi doğruluyor üstelik. Görünen o ki; CHP'ye çekilen operasyonun bir benzeri, MHP'ye çekilmek isteniyor.

Çoğumuzun dönem dönem yaptığı gibi eleştirilecek noktaları olmasına karşın Devlet Bahçeli; ülkesini ve milletini seven; o ülkeye ve millete kendi üzerinden bir zeval getirilmesine müsaade etmeyecek biri. Bunu herkesin teslim edeceğini sanıyorum.

Yine herkesin, takdir etmiyor gibi yapsa bile içten içe pekala bildiği üzere, Paralel yapı da sırf Erdoğan'ı indirmek için uluslararası platformlarda kendi ülkeleri olan Türkiye'yi “IŞİD destekçisi” olmakla itham edebilecek denli çıkarcı bir örgüt. Paraleller'de grup çıkarı, her türlü sevginin, bağlılığın, aidiyetin üstünde gelir. Onlara göre, “cemaat” dedikleri şeyin zarar görmemesi için doğup büyüdükleri ülke bile feda edilebilir bir nesneye dönüşebilir. Türkiye bunu defalarca tecrübe etti; bin kez filan ve her seferinde daha da ağır bir şekilde hayal kırıklığına uğradı.

Dolayısıyla MHP'de yaşananların da Devlet Bahçeli'nin kişiliği ve duruşuyla yakından ilgisi var; O'nun koltuğunda cemaatin direktiflerine boyun eğecek biri oturuyor olsaydı; bugünkü Türkiye fotoğrafının yerinde bambaşka bir manzara izliyor olabilirdik.

Evet, Bahçeli, Ekmeleddin İhsanoğlu'nun ortak Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda sorun çıkarmadı; ama 7 Haziran seçimlerinden sonra oluşan siyasi tablodan bir CHP-HDP-MHP hükümeti çıkarmak isteyenlerin de hevesini kursağında bıraktı. Ak Parti'nin içinde olmadığı bir hükümet formülünü onaylamadı. Çünkü Türkiye'nin istikrarsızlığa düşme ihtimali mevcuttu ve ülke menfaati bunu gerektiriyordu.

Bugünlerde O'nun hitabet ve hesap bilmezliğinden; eski model liderlik anlayışından; sertliğinden; başarısızlığından; ne kadar da iddiasız olduğundan bahsediliyor gazete köşelerinde. Böylesi bir yönetim anlayışı tarihte kaldı, deniliyor.

Bunlar geçerli olabilirdi; siyaset mühendisliğini, parti içi demokrasi diye pazarlama çalışmasının sonucu olmasalardı…

Daha önce, yine bu sütunlarda yazdığım için bunları yeni akletmiş ithamlarına maruz kalmadan rahatlıkla söyleyebilirim ki; bir dönem hergün çok sayıda gelen şehit cenazelerinde ülkücüleri protesto ve şiddetten uzak durmaya ikna ederek olası bir toplumsal infialin önüne geçen kişi Bahçeli'dir.

Yine, Gezi döneminde ülkücüleri belli bir kıvamda tutarak yakıp yıkma, vurup kırma eylemlerine bulaşmamalarını sağlayan da O'dur. Bahçeli, çözüm sürecine tamamen karşıyken bile süreci akamete uğratacak ve Türkiye'nin zararıyla sonuçlanacak hiçbir eyleme imza atmamış, attırmamıştır. Çünkü eleştirmek başka; sabote etmek bambaşkadır ve arada devasa bir niyet farkı vardır.

Kim ne derse desin Bahçeli, özellikle kritik zamanlarda herhangi bir partinin değil ama ülkesinin varlığı, birliği, dirliği için klas duruş sergileyebilmiş biridir ve bu milliyetçiliğin önemli bileşenlerinden biridir…

Sözün özü; MHP'de bir liderlik yarışı olacaksa, bu ancak paralel yapı tehlikesi bertaraf edildikten sonra eşit şartlarda ve demokratik şekilde yapılabilir. Aksi durum yıkım olur.