Bir yanda bayram arefesinin tatlı telâşı, bayram günlerinin heyecanlı hazırlıkları...

Öte yanda insanın şehirden, insanlardan tatile kaçışı,

: İşte bizim

, en iyi göstergesi.

Ölümü unutan insanlar, yaşadıklarını nasıl hatırlayabilirler ki?

Bayramı tatile dönüştüren kişiler, aslında bize ne söyler?

Ölümü hatırladıkça yaşar insan.

var karşımızda:

İlki,

Tatile kaçışı... Ruhsuz insanlardan, bunaltıcı hayattan uzaklaşma arzusu bu belki de.

: Arefe gününün bayrama göz kırpan, hazırlık yapan tablosu:

Biri ölümün, diğeri dirilişin tablosu.

Biri trajik, hatta

; diğeri

,

.

İkisi de şiirsel:

, gelişin, hayatın;

, neşesinin ve heyecanının şiiri.

bu aslında. Işıltılı ama ölümcül.

İnsanın kayboluş serüveni, sonra da cenazesinin kaldırılış seremonisi!

: Dilin bir tarafa savrulduğu... Kalbin kan olup aktığı, idam sonrasını andıran bir sahnenin gerisinden bir gözün hortlamışçasına baktığı bir Picasso, Dali tablosu veya böceğe dönüşen Kafka hikâyesi...

İnsan kayboldu, kayboluyor hızla, hazla ve tamgaz'la...

Ölümüne kaçıyor... Şehirden kaçıyor... Tatil köylerine... Otel odalarına, sığıntı gibi yaşanılan, hapishaneden farksız sığınma evlerine...

Plajlara kaçıyor...

Evet, sert bir Picasso veya Dali darbesiyle çizilen, yığının, kumun, insan yığınlarının içinde, arasında, ortasında; kum tanelerinden daha da kişiliksizleşmiş, silikleşmiş, denizin kıyısına vurduğu ölüleri, canlı cenazeleri andıran yokoluş seremonilerine uçuyor...

Plajlarda, kum tanelerinden bir tane olarak çakılıp kalıyor... Gömülüyor plaja.

İnsanlığı, duyarlığı gömüyor kuma: İnsanlığın yaşadığı büyük sorunları, trajedileri unutuyor; gömüyor plaja... Mezara...

burada. İnsanın ve insanlığın.

şarapla kirlendikçe denizin dalgalarını vurarak kıyıya yıkadığı, denizin insandan öç aldığı bir yer plaj.

Gök'le yer nasıl danseder, semâ eder birbirlerine?

Güneş'in ışığı niçin var?

. Güneşle konuşamaz.

. Kuma gömer Güneş'in ışığını da, kafasını da.

Oysa

. Ne kadar umut dolu, sevgi dolu, insan doludur.

Anneler arefe günü çarşıda pazarda dolaşırlar telâşla, heyecanla, coşkuyla: Yüzleri güler. Çocuklarının yüzlerini güldürecek, bayramın neşvesini, coşkusunu, heyecanını daha bayram gelmeden bizzat kendileri hissedecek ve herkese hissettirecektir.

. Bayram günleri bütün ailenin, özellikle de çocukların elbette ki.

eve, her tarafa, her yere:

.

Plajın Güneş'in ışığını bile kuma gömen mezarına inat,

. Mevsim yazsa güneş yakmaz. Kışsa, anneden aldığı ışıkla, enerjiyle en küçük bir ışık hüzmesi bile insanın içini ışıtmaya, ruhunu kanatlandırmaya, bütün aile fertlerinin bir cennet bahçesinde yaşıyormuş hâlet-i rûhiyesiyle dolmalarına yeter.

Arefe telaşında insanların, özellikle de

Bayram'ı herkes yaşar ama arefe günlerini yalnızca anneler yaşar iliklerine kadar ve bize de yaşatır bütün sıcaklığıyla, sarıp sarmalayıcılığıyla.

O yüzden arefe günleri bir başka güzeldir, bayram günleri başka.

, ülkenizin ve mazlum Müslümanların kardeşliğine, huzuruna vesile olsun diliyorum Rabbimden.

, tatilleriniz bayram olsun, sıla-i rahim ruhuyla yaşansın.

Unutmayalım:

. Allah, sıla-i rahim yapanlardan eylesin hepimizi. Vesselâm.