Birkaç saat önce Ankara’nın Etimesgut ilçesindeki bir kreşte ortaya çıkan görüntüler, görenleri hayrete düşürdü. Ağlayan küçük çocuğu susturmaya çalışan vicdansız bakıcı, küçük çocuğu dakikalarca nefessiz bıraktı. O anlarda yaşananlar ise bir telefon kamerasına yansıdı.
Yaşananların ortaya çıkmasının ardından Milli Eğitim Bakanlığı harekete geçti. Söz konusu olaydan sonra çocuğa kötü muamelede bulunan bakıcının görevden uzaklaştırıldığı açıklayan bakanlık, "Bakıcı, kendi yeğenini izinsiz bir şekilde kuruma getirdi. Şiddet uyguladığı çocuk bakıcının kendi yeğeni" ifadesini kullandı.
Travma şiddettin ötesinde hayatını tehdit ediyor
Videoda yaşananların çok ağır bir travma olduğunu söyleyen Pedagog Yavuz, "Kendini ifade edemeyen 0-3 yaşındaki çocukların gittiği kreşte skandallar duymak hepimizi derinden yaralıyor. Videoda yaşananlar çok ağır bir travmadır. Çocuk dakikalarca nefesiz kalıyor ve hayatta kalma mücadelesi veriyor. Bu travma şiddettin ötesinde hayatını tehdit ediyor. 0-3 yaşta çocuklar travmaya karşı korunmasızdır ve başına gelenleri annesine babasına ifade edemezler. Anne babalar ise çocuğun davranışlarındaki değişikliği ve okula gitmek istememesini okula alışma sürecin bir parçası gibi görüyor. Oysa çocuk kendini sözel olarak ifade edemediği için davranışlarıyla kendini ifade etmeye çalışıyor" dedi.
Çocukların vücudu kontrol edilmeli
Anne babaların çocuklarını çok iyi gözlemesi davranışlarında ve yeme ve uyku düzenlerinde ani değişiklik olduğu taktirde bir şeylerin yanlış gittiğini fark etmeleri gerektiğini belirten Yavuz, "Ayrıca mutlaka çocukların vücudunu herhangi bir morluk kızarıklık var mı diye kontrol etmeliler.
- Kreşte yaşanan travma sadece şiddeti yaşayan çocuğu değil, diğer çocukları da olumsuz etkiliyor. Travmayı yaşamak kadar şahit olmakta travmatiktir. Sözel ve fiziksel şiddet uygulayan öğretmen ya da bakıcı bunu bir defa yapmayacaktır. Bunu eğitim dönemi ve yılı içinde devam edecektir ve çocuk bu travmalara uzun süre maruz kaldığı için daha olumsuz etkilenecektir.
Travma çocuğun sadece psikolojisini değil, gelişimini de etkiler. Travma çocuğun gelişimini durdurur ve geriletir ve potansiyel gelişimini gerçekleştirmesine engel olur. Çocukta okul ve öğretmen fobisi oluşabilir.
Bu travmaların etkisi çocuktan çocuğa değişse de çocukta ağır yaralar bırakır" ifadelerini kullandı.
1. Özellikle 0-4 yaş grubunun bulunduğu her kurum ve kuruluşun her alanında kamera olmalı ve kayıtlar istendiğinde yetkililer ve anne baba tarafından izlenebilmelidir.
2. Bu yaş grubuna bakacak öğretmenlerin özenle seçilmesi ve bebek bakımı ile barışık olmalıdır. Bu yaş grubunda çalışacak öğretmenlerin mesleğini ve çocukları çok sevmesi, psikolojisinin iyi olması ve şefkatli biri olması gerekir.
3. Bu yaş grubunda çalışan öğretmenlere ek eğitimler verilmeli ve psikolojik testlerle psikolojileri takip edilmelidir. Öğretmenlerin yanı sıra okul yöneticileri, servis şoförleri ve hosteslerde eğitim almalıdır.
4. Kreşlere habersiz denetim ve kontroller artırılmalıdır.
0-4 yaş grubu için nelere dikkat edilmeli?
1. Doğru kreş seçmenin garantisi yoktur. Her şey öğretmende biter. Yine de çocukların psikolojisine en fazla önem veren bu yaş grubundaki sınıfta bulunan toplam öğrenci sayısı en az olan ve iki öğretmenin görevli olduğu okullar seçilebilir.
2. Şartlar izin veriyorsa annenin daha fazla izin kullanarak bebeğine baktığı zamanı uzatması ve bakıcı yerine babaanne ve annelerden destek alınması yerinde olur. Bakıcı bulunacaksa evde de mutlaka kamera olmalıdır.
3. İlk başlangıç yarım gün olmalıdır. Yanında çocuğun güvendiği kişi olmalı ve alışma süreci gerekirse 2-3 ay sürebilir. Çocuk kendini güvende hissedene kadar güvendiği bakıcısı( babaanne, anneanne, anne, bakıcı) yanında olmalıdır.
4. Sitelerdeki blokların giriş katları kapalı oyun alanlarına çevrilmesi ruhsat aşamasında şart kusulmalıdır ve anne babalar çocuklarını sosyalleşeceği oyun gruplarına ücretsiz götürebilmelidir. Mahallelerde kültür merkezlerinde kapalı çocuk oyun alanları ve oyun grupları hizmeti verilmelidir. Böylece çocuklar evde hapis olmaz ve gelişimleri geri kalmamış olur.
5. Anne babalar her zaman çocuklarıyla ilgili olmalı ve davranışlarını gözlemeli ve bir sorun varsa profesyonel destek olarak olayı anlamaya çalışmalı ve çocuklarını travmadan korumaları gerekir.
