Canımdan aziz kârilerim,
İmdi diyeceksiniz ki Baba Rüstem, bu nasıl başlık, bu ne huşunetli söz, bu ne layıksız üslup filan. Hakkınız var; “yazıya konan serlevhadır, yazıyı okutan” derler ya; galiba bu sözün cazibesine yani okunmak şehvetine mağlup oldum, affedin…
Malum a, siz bu yazıyı okurken tatil devam ediyor olsa da bayram bitmiş olacak; fakat ben bu yazıyı yazıyorken henüz gelmemişti bayram. Haliyle bayramınızı tebrik ederek başlıyorum söze:
Hamd-i nâ-mahdûd ol vâcibü’l-vücûd hazretlerine olsun ki orucu afiyetle tutturdu, bizi yine bir bayram gününe eriştirdi. Mahz-ı lütfuyla memleketimizi mahfuz ve masûn buyurdu.
Şimdi biz bayram ediyor, muhtelif mekanlarda türlü eğlencelerle tatilin tadını çıkarıyoruz. Fakat…
Evet, fakat âlemin en şerli, en menfûr, en zâlim kavmi bugün tam altı ay, bilmem kaç gündür Gazze’deki masumların üzerine ateş ve kurşun yağdırıyor! On-yıllar süren zulüm bitecek gibi de durmuyor. Ne kadın, ne çocuk, ne gazeteci, ne STK çalışanı hiçbir ayrım gözetmeden ölüm kusan koca bir kafire, koskoca dünya dur diyemiyor!
Gerek ABD’nin kendi vatandaşları gerekse dünya halkları başından beri bu zulme çanak tutan başkan Bidon’u harekete geçiremedi. Tazecik verdiği beyanatın birinde kendisine İsrail’e artık dur diyecek misiniz, diyen gazeteciye “Ne yapıyorsa yapmaya devam etmesini isteyeceğim!” diye karşılık vermiş!
İmdi, varın gelin de bayram edelim!
Bu Bidon denen hergele, bilmem kaç yıldır altına kaçırıyor; hayaletlerle tokalaşıp perilerle öpüşüyor. Geçen mendebur herifin matbuat müşaviri aradı; Baba Rüstem, nâmınızı işittik, vaktiyle pek büyük devlet reislerini irşat etmiş, beyne’d-düvel çözülebilemez denen müşkül ve muhataraları pek çok mesâili şıppadanak halletmişsiniz. Yazdığınız nasihatnâmeler elden ele, dilden dile dolaşıp duruyor. Kolomb aşkına, bize de rehber ol, ferasetinle râh-ı savâbı göster, bu badireden halas eyle bizi filan gibi bir şeyler geveledi.
Dedim, bre serseri! Sen ve mevkidaşın olacak hergeleler her sabah matbuat mensuplarının huzuruna çıkıp demagoji yapıyor, top gibi laf çeviriyor, aynı saçmalıkları geviş getirir gibi ağzınızda yuvarlayıp duruyorsunuz. Söylen o ihtiyara, evvela tedavi ettirsin kendini; mabadını temiz tutsun. İtikadımızca her şeyin başıdır taharet.
Amma ba‘d; sokaklara dökülüp fokur fokur kaynayan cemiyete iyi baksın, insaf ve iz‘an sahibi Amerikan vatandaşlarına kulak versin. Alenen ve hunharca sürdürülen Gazze’deki vahşet için kalksın iki çift laf etsin, masaya yumruğunu vursun (diyeceğim de, kemikleri de şeker kalıbı olmuştur onun, azıcık haşin dokunsa kırılıverir!”). Desin ki, be nâbekâr Satanyahu, yeter artık! 6 aydır envaını denediğin kimyevî silahlarla, tonla yağdırdığın bombalarla binlercesini öldürdün ve hâlâ doymadın kana; yetmez mi bunca kan?! Ne istiyorsun bir avuç toprağa sıkışmış 2 milyon mazlumdan. 75 yıldır doymadınız mı, vurmaktan, öldürmekten, çalmaktan?!
Herifçioğlu çıt çıkaramadı; arada özür ve izah için yeltenir gibi olduğunu hissettim, fakat vermedim lafı. Ulan dedim, zaten 200 yıldır siz söylediniz, biz dinledik; yapıp ettiğiniz mazlum kanı dökmekten başka neye müncer oluptur?! Şimdi sen dinle, dediklerimi aynıyla naklet o menhus herife. Yoksa karışmam, şöyle bilesiz…
