Gökhan Özcan
Nis
25
2024, Perşembe
Zulmün ‘masiva’sında dolaşmak
Haftalardır sözlerin tükendiği bir yerden bir şeyler bulup çıkarmaya, sızım sızım sızlayan kelimeleri bir arada durmaya çalışıyorum. Hem şahit olduklarımız bildiğimiz her türlü insaf haddini aştığı için böyle bu hem de kafamızı kaldırıp bir şey söylemeye hak sahibi olmadığımız için. Aslında sesimizi kesip suçumuzu itiraf etmemiz, nedametle boyun bükmemiz gereken bir durumdayız. Kurduğumuz her cümle sanki dönüp önce bizim yakamıza yapışıyor, insanlığımızı şöyle adamakıllı bir silkeliyor gibi geliyor