I-

Başlığa konu olan haber Çin'den geldi. Damat düğününe gerçek akrabalarını davet etmek yerine; yakın akraba ve yakın arkadaş rolünü oynamaları için bir takım kişiler “kiralamış".

Kız tarafı sahte davetlileri fark edince damat şikayet edilmiş ve tutuklanmış.

Çin sosyal medyası düğüne davet edilmeyen “erkek tarafı"nın hikayesini merak ediyor.

Haberi okuduktan sonra “organizasyon" işlerinde pek başarılı olan yurdum insanı için şöyle bir iş kolu ortaya çıkar diye düşündüm: “İtina ile güvenilir düğün akrabaları hizmeti verilir."

Çinli damadın kiraladığı akrabalar pek güvenli olmadığı için yakayı ele vermiş.

Konu organizasyon olunca geleneğinde “ağıtçı kadın"larla yas tutmak olan yurdum insanı geçmişi geleceğe hızlıca bağlayıverme becerisini gösterecektir elbet.

Ne ki gündelik hayatın başarısı, dizi filmlere henüz o kadar “yetkin" bir şekilde aktarılamıyor. Bkz

II-

Düğün evine tefçi,ölü evine yasçı neyse de, akraba olarak insan kiralama “gerçeği" henüz bize uzak gibi duruyor. Henüz dememin sebebi, Çin'deki kiralık akrabalar ile yapılan düğünün haberinin bütün dünyayı uçarak dolaşmasından kaynaklanıyor.

Kanıksadığımız zaman bir haber değeri olmayacak.

Kanıksayacak mıyız?

Belki de farkında olmadan çoktan kanıksadık bile.

Bir takım sahte hesaplarla, birileri kendisine “kiralık takipçi" edinmiyor mu?

“Kiralık akraba"ların, sosyal medyada daha “itibarlı" görünmek için para karşılığı kendisine takipçi edinenlerden tek farkı, düğündeki “itibar" getiricilerin fiziki gerçekliğe sahip olması.

Çin'deki düğün için akraba kiralama haberini okuyunca aklıma 1980"li yıllarda okuduğum ve inanılmaz bulduğum bir başlık geldi: “İnsan kiralamak".

Başlık A.Toffler'in Şok isimli kitabından bir bölüm:

“Her iş, yaşamımıza girecek bir dizi insan demektir. İşin devir hızı arttıkça ilişkilerin süresi kısılır. Bu durum, geçici yardım hizmetlerinin, yani kira durumunun insana uygulanan biçimine verilen önemi artırmaktadır.

Kitap 1974'te yayınlandığında “geleceğin habercisi" olarak bütün dünyada büyük ses getirmiş özellikle Çin, A.Toffler'in çıkarımlarına ve önermelerine en çok ilgiyi gösteren ülkelerin başında gelmişti.

Türkiye'de pek ilgi gördüğünü hatırlamıyorum. Kitaptaki görüşler biraz da “uçuk kaçık" bulunmuş olmalı.

Ne ki bu gün “insan kiralama" işinin tam ortasındayız. Adı “insan kiralama" değil. Taşeron firma.

“Akraba kiralama" kulağa şimdilik hiç hoş gelmiyor.

Ama bir müddet sonra “ihtiyaç" haline gelecek. Neden mi?

Günümüzde giderek her şey, sadece fotoğraftaki görüntü uğruna icra ediliyor. Gerçek akrabalar ile istenen görüntü yakalanamadığında daha güzel akrabalar, daha güzel arkadaşlar için, pamuk eller cebe, kesenin ağzı açılacaktır.

Hiçbir şey birden olmuyor. Aşama aşama.

Tarım toplumunda toy düğün kurulur fakirler ağanın sofrasında ağırlanırdı.

Sanayi toplumunda uzaktan akraba fakirler düğünün dışında tutuldu bazı yakın akrabalar ile yetinildi.

Bilgi-hizmet toplumunda her şey güzel bir organizasyonu temsil eden fotoğraflar için yapılacağı için hiçbir masraftan kaçınılmayacak yedi kat el lakin eli ayağı düzgün kişiler “düğün konuğu" olarak kiralanacaktır.

“Akraba kiralama" işi her ülkenin kendi geleneğine, ihtiyaçlarına göre seyredecektir muhakkak. Türkiye'de daha ziyade “desinler" kültürü üzerinden icra edilir.(Mesela “düğün konukları"na marka kıyafet ve takı şartı getirilir.)

Japonya'da aşırı çalışmanın getirdiği arkadaş yokluğundan dolayı kiralık arkadaş/akraba ihtiyacı hasıl olacaktır. Uzak doğunun işe yakın hayata uzak vatandaşları, “düğün konukları"ndan sadece orada olmalarını isteyecek başka da bir şey istemeyecektir.

Almanlar için böyle bir ihtiyaç hiçbir zaman olmayacaktır büyük ihtimal.