Türkiye için siz de bir söz söyleyin!

Türkiye

kuşatma

altında. Hem bölgesel

kaos

fırtınası içeriye doğru servis ediliyor hem içerideki bütün dinamikler,

fay hatları

harekete geçiriliyor. Şehirlerimiz, köylerimiz tehdit ediliyor, toplumsal barışımız yok ediliyor.

Son

on yıllık yükseliş, meydan okuma

, içeride güç kazanma, dışarıda nüfuz yayılması

yeni tehditler, yeni düşmanlar oluşturdu

İçeride

terör

yeniden harekete geçirildi. Bu sefer dar anlamda

terör olmanın ötesine geçip

, Türkiye'nin varlığını, birliğini, gelecek hesaplarını vuracak bir

müdahaleye

bir işgal girişimine

dönüştürüldü.

Terör ve yeni işgal girişiminin yanısıra, bir tür

“iç işgal" lobisi

oluştu. Bu çevreler,

siyasi muhalefet adı altında

ülkenin bütünlüğünü sarsacak,

geleceğini tehdit edecek

bir pozisyon aldı. Öyle ki, bir hesaplaşma adına

terör örgütlerinden bile medet umar

hale geldi.

Yüz yıllardır, bütün anlaşmazlıklara rağmen

birarada ve ayakta

kalmayı başaran Anadolu ilk kez

geri dönülmez bir çözülme

ye doğru hızla yol alıyor.

Bölgedeki kaos,

kimlikler çatışması Türkiye içine servis ediliyor, kadim şehirlerimizin birleştirici gücü zayıflatılıyor,

bütün kimlikler çatışmaya dönüştürülüyor.

Etnik kimlikten sonra

mezhep kimliği

üzerinden de yeni cepheler şekillendiriliyor. Bütün bunlar, eskiden “

terör

" olarak nitelendirilen, bugünlerde ise, siyasi

umut

olarak pazarlanan örgütler üzerinden yönetiliyor.

Çok

derin bir toplumsal ayrışma

yaşıyoruz. Bu ayrışmanın

bir adım sonrası cepheler ve çatışmadır.

“

İç savaş

" ifadesinin bu kadar yaygın kullanılması hiç de hayra alamet değildir.

Türkiye'den bir

Suriye, Ukrayna, Lübnan ya da Irak

çıkarmak isteyenler, son on yılda ulaştığımız meydan okumaya meydan okumayla karşılık verir olmuştur.

Çok ciddi bir tehdit, hızla büyümekte, zihinlerimizi ve ülkemizi rehin almaktadır. Birkaç yıl sonra bu tehlikenin nerelere uzanabileceğini öngörmek oldukça

tedirgin edici

dir.

Toplumsal, siyasi çevreler arasındaki

olağandışı kopukluk

, iletişimsizlik olmanın çok ötesine geçmiştir. Birarada yaşama,

ortak ülke, ortak vatan, ortak gelecek

duyguları zayıflamıştır. Beraber sevinme, beraber üzülme,

acı karşısında dayanışma

duygularımız yıpranmıştır.

Dışarıda, özellikle kendi coğrafyamızda bütün ülkeler bir şekilde

Türkiye karşıtı pozisyona

itilerek, ikili ve bölgesel yakınlaşma çabalarımız sabote edildi.

Mısır'dan İran'a

kadar bütün bölgede, içerideki kopuşun benzeri bir cepheleşme şekillenir oldu. Hem içerideki hem de dışarıda karşı karşıya bulunduğumuz tehditleri,

toplumsal dayanışma dışında hiçbir güç ve moralle

aşma şansımız yoktur.

Coğrafyamız hızla devletlerden örgütlere, ülkelerden şehir devletlerine, garnizon devletlerine dönüşüyor.

Kaos fırtınasının belki beş on yıl sonra varacağı nokta burasıdır.

Aynı senaryo bugün

Türkiye'nin sınırlarını zorlamaya

başladı. Türkiye içindeki toplumsal ayrışma ile coğrafyanın ayrışması birebir örtüşüyor, birbirini tamamlar bir görüntü veriyor.

Aynı mahallede, aynı iş yerinde, aynı okulda bile birbiriyle konuşmayan, konuşamayan bir ülkeye dönüştük.

Bu durum yoğun bir stres birikimine neden oluyor ve bu stresin nerede, nasıl patlayacağını ölçmek mümkün bile değil.

İçeride ve dışarıda karşı karşıya bulunduğumuz çözülme, Ankara'daki o korkunç saldırıda olduğu gibi, büyük saldırı ve sansasyonlarla besleniyor. Bütün bunlar, Türkiye için bir tür

iç parçalanma, toplumsal ve zihinsel parçalanma

anlamı taşıyor.

Tehlike çok yakın ve tahmin edilenden daha büyük.

Bu ülke,

Birinci Dünya Savaşı

'ndan bu yana hepimizin evi.

Darda kalanların son sığınağı, ayakta kalan son kalesidir.

Bu kale yakılırsa, bu sığınak dağıtılırsa sadece bizim için değil, coğrafyanın da kendini güvende hissedeceği hiçbir

zemin

kalmayacaktır.

Bu kale yakılırsa kazanan kimse olmayacak.

Hepimiz kaybedeceğiz, hepimiz yıkılacağız.