Sahada bambaşka bir tablo var. Orman işçileri canlarını ortaya koyarak müthiş bir mücadele sergiliyorlar. Devlet tüm imkanlarını seferber etmiş durumda. Halk işçilerin yanında. Soğukkanlılık içinde işini bilen yetenekli eller yangın canavarını dizginlemişler.
Açıkçası yöneticiler, işçiler, bölge sakinleri yangınlar hakkında yazılanları, yapılan yorumları şaşkınlıkla izliyorlar. Sahadaki duygu ile Türkiye genelinde estirilen tahrik havası birbirini asla tutmuyor.
ÇANKIRI’DAN EKMEK GETİRDİ
İşçilerle sohbet ederken bir araç duruyor yanımızda… Şoför bagajı açıyor, çıkardığı sıcacık ev yapımı ekmekleri işçilere ikram ediyor. Abimizle tanışıyoruz: Çankırı Çerkeş’in bir köyünün muhtarıymış, ekmekleri eşi pişirmiş, kilometrelerce yol gelmiş, ekmekleri emekçilere dağıtıyor.
YOL BOYUNCA ARAÇLAR VAR
Yol boyunca böyle sivil araçlar var: Kimi su getirmiş, kimi karpuz, kimi çamaşır, çorap, kimi ilaç. Bir araç duruyor, işçilere, “Çiğ köfte ister misiniz?” diyor. Bir başkası duruyor, ev yapımı şerbet ikram ediyor. Mücadele, gücünü Anadolu’nun seferberlik ruhundan alıyor.
Bir güzel insan: Hakan Doğancı
Hakan Doğancı 33 yaşında. 2016 yılı Ağustos'unda, daha 24 yaşında, 1 yıllık bir uzman çavuş iken, Şemdinli’de, sürdüğü Kirpi zırhlı aracına EYP saldırısı yapılmış. O metal hücrenin içinde, kuvvetli patlamanın etkisiyle Hakan’ın kafatası ve omuriliği ağır hasar görmüş. Aylarca hastanede yatmış, ameliyatlar geçirmiş. Bölgeyi avucunun içi gibi biliyor. Hiç durmadan, duraksamadan, altındaki arazi aracıyla orman işçilerinin hizmetine koşturuyor.
Aydın Ünal'ın yazısının devamı için: