Salonlarda izlemeye gittiğiniz 35 mm'lik ve 120 dakika süreli standart bir sinema filmin, işletmeci şirket tarafından o salonun makine dairesine her biri ortalama 720 metre olan ve 20'şer dakika süren 6 ardışık bobin hâlinde (ki bunların sektördeki adı “kısım”dır) gönderildiğini, makinistin gösterimde kolaylık olsun diye bu bobinlerin içindeki filmleri bitiş-başlangıç noktalarından özel bir seloteyple ucuca yapıştırıp daha büyük çaplı makaralara sardığını, böylelikle ilk 3 bobinden o filmin birinci yarısının, yani ortalama bir saatlik gösterim süresinin elde edildiğini, ilk yarının ardından verilen geleneksel “mola”ların izleyicilerin kantinlerden alışveriş yapıp salonun gelir-gider açıklarını kısmen de olsa kapatması amacını taşıdığını, makinistin o filmin salondaki gösterim süreci tamamlandığında hazırlamış olduğu büyük boy makaraları yeniden ayrıştırarak 6 kısım hâlinde teneke kutularına koyup işletmeciye geri gönderdiğini, işletmecinin de aynı kopyayı belli bir süre arşivinde sakladıktan sonra (gelecekte ilgisiz kişilerin eline geçip korsan gösterimler yapılmasın diye) bobinleri bıçkı makinesiyle doğramak, aside atmak, filmin görüntüsünü boylu boyunca çizmek ya da şeritleri sık aralıklarla kopartmak gibi yöntemlerden biriyle imha ettiğini, günümüzde sinemalara dağıtılan her bir 35 mm'lik ticarî işletim kopyasının ortalama 2 bin 500 Amerikan dolarına mâlolduğunu, fakat direkt DVD'den ve hard-diskten dijital gösterim sistemlerinin bütün dünyada gitgide yaygınlaşmasıyla birlikte 35 mm film şeridine dayalı bütün bu geleneksel işletim ve gösterim düzeneğinin en geç önümüzdeki 10 yıl içinde aşamalı olarak tarihe karışacağını, gösterime sunulacak filmlerin işletmeci şirketten sinemanın bilgisayarına e-postayla “dosya” formatında gönderilip yalnızca klavyedeki birkaç tuşa basılarak oynatılacağını, o salondaki gösterim süresi ve adedi tamamlanınca da hiç bir ekstra müdahaleye gerek kalmaksızın özel bir programla kendi kendisini imha edeceğini
BİLİYOR MUYDUNUZ?