Mısır"da 3 Temmuz"daki askeri darbe, peşpeşe gelen ve artış gösteren katliâmlarla devam ediyor. Çarşamba günü sabah Rabi"atu"l-Adeviyye ve En-Nahda meydanlarında Mısır ordu ve emniyet güçlerince gerçekleştirilen katliâmda binlerce kişi hayatını kaybetti. Bunların arasında İhvân"ın önde gelenlerinin aile mensupları da bulunuyor.
50"li yıllardan, Cemâl Abdünnâsır devrinden beri İhvân"a karşı inanılmaz derecede acımasız tutumu ile bilinen Mısır ordusu daha da sertleşip zalimleşerek, adeta cinnet hali ile gözünü kırpmadan ağır katliamlara kalkıştı. Kendi halkına karşı bu kadar zalimleşen, gözü dönüp canileşen bir ordu profili var karşımızda. Bir zamanlar 1978-79"da İran"da Şah Rıza Pehlevî"nin özel donanımlı ordusu da halkına karşı böyle katliamlara girişiyordu. Hele 8 Eylül 1978"deki Kara Cuma katliamında da yine binlerce kimse askerlerin kurşunlarıyla hayatını kaybetmişti. Şubat 1979"da, devrimin ardından halkını kurşunlatan, katleden generaller hesap verip bedelini çok ağır ödemişlerdi.
Mısır"da General Abdülfettah Es-Sîsî idaresindeki ordunun, acımasız bir geçmişe sahip olmalarına rağmen, bu kadar da vahşileceğine ihtimal verilmiyordu. Ülkeyi dış tehditlere değil, iç tehdide, halkına karşı yapılanıp konuşlanmış ordulardan aslında beklenecek de budur belki.
Mısır"daki askeri cunta, katliamla kalmayıp ülkede olağanüstü hâl/örfî idare de ilan etti. Örfî idareye rağmen dün Cuma namazı sonrasında Mısır"ın çeşitli kentlerinde yüzbinler sokağa döküldü ve yine Kahire Ramses meydanı ve İsmailiye şehri başta olmak üzere katliam devam etti. Böyle bir çılgınlığı hiçbir ülke, hiçbir vicdan kaldıramaz.
Asıl itibariyle, Mısır"da yüzyılı aşkındır savaş kazanmamış bir ordu var. 6 Gün savaşında(1967), Gazze ve Sinâ"yı, çok kötü bir şekilde, kaybettiği halde, 300 uçağı yerde havalanmadan vurulup imha edildiği halde hiç arlanmadı. Mısır ordusu 1973 Yom Kippur Savaşında da ilk önce Sinâ"da Bar Lev hattını aşıp Süveyş"in doğu yakasına geçse de, bu hattı geçen ordu, on gün sonra Sinâ"nın batısına geçen İsrail askerleri tarafından kuşatılmaktan kurtulamadı. Tüm bunlara karşın Mısır ordusu hem suçlu, hem güçlü rolünü oynamaya, ülkeyi demir yumrukla yönetmeye, ekonomi ve siyaseti elinde tutmaya devam etti.
Mısır ordusu bu anlamda birçok çelişkiyi içinde barındıran bir yapıya sahip. İç yapısında görünen, neredeyse namaz kılmayan subayın bulunmadığı bir dindarlık, diğer yandan her türlü yolsuzluğun baş aktörlüğünü yapması ve olabildiğince baskıcı, acımasız uygulamaları. Mısır öteden beri bu garip-trajik çelişkileri barındıran bir ülke. 1950"li yıllarda Tara hapishanesinde tutuklu bulunan İhvân üyelerinin bazıları katledilir. Maalesef bu katliamın başrolünde İhvân hareketinin kurucusu Merhum Hasan El-Bennâ"nın kardeşi ve Mısır ordusunda subay olan Yüzbaşı Abdüsselâm El-Bennâ vardır. Böyle bir trajik-garip çelişki başka bir İslâm ülkesinde bulunmaz sanırım.
Mısır ordusu bu şizofrenik çelişki ile nereye varacak? Sinâ yarımadasını bile gözden çıkaracak kadar, İhvân"a karşı düşmanlık sergileyen bu ordu nereye kadar bu katliamlara devam edebilir. Dünya"da medya ağlarının güçlendiği bu ortamda artık 50"li, 60"lı yılların şartları yok. Yapılan katliamların Mısır ve bölge kamuoyundan artık gizlenme, üstü örtülme ihtimali bulunmuyor. Cinnet ve vahşeti nereye kadar sürdürebilecekler? Karşılarında, iman ile sebat göstererek, 1,5 aydan beri meydanları, sokakları yaz sıcağına rağmen terk etmeyen bir halk var. Halkın iman ve direnci karşısında ne kadar katliam yaparlarsa yapsınlar, bütün Baltacı çetelerini sahaya sürsünler yine kazanamayacakları aşikar. Mısır"da, bütün problemlere, geçmişteki büyük stratejik hatalara rağmen İhvân/Müslüman Kardeşler dışında siyasal bir seçenek bulunmamaktadır. Eninde sonunda, yine de kazanan, darbeci ve katliamlar yapan ordu değil, Hakk"ı esas alan mazlumlar olacaktır.
