Türkiye Yazarlar Birliği tarafından verilen 2018 yılındaki “Yılın Yazar, Fikir Adamı ve Sanatçıları” ödülleri sahipleri belli oldu. Bu yıl öykü ödülüne “Düşünsene Hızır Bendim” kitabıyla Elif Genç layık görüldü. 1986 doğumlu yazar, Ketebe Yayınları’ndan çıkan kitabında hayatlarında en az bir defa Hızır’a ihtiyaç duyanların hikâyesini anlatıyor. Yazar 16 öyküden oluşan kitabında en az bir defa insan olmanın neredeyse zorunlu şartı olan çaresizliğini fark edip göğe bakanların, en az bir defa yağmur getiren fırtınalardan medet umanların hikayesini anlatıyor. Daha önce Dergah, Post Öykü, İtibar, Nordik, Aşkar gibi dergilerde öyküleri yayımlanan yazar ile hem ödülü hem yazarlık serüvenini konuştuk
* Bugüne dek öykülerinizi çok çeşitli dergilerde okuduk Ardından kitap geldi. Öykü üzerine yazmaya ne zaman başladınız?
İlkokul dördüncü sınıfta roman okuyordum. Yazılacak şeyleri biriktirmeye aslında o zaman başlamışım. Bunun farkına lise son sınıfta vardım. O zamandan beri yazıyorum. Öyküden evvel roman çalışıyordum. Yakaladığım karakterleri uzun uzun anlatma isteği var bende ve bir romanı ilerletebilmek çok keyifliydi. Romandan öyküye geçişim ise dergilerin gücünü fark etmemle oldu. Yazdıklarımın nasıl şeyler olduğunu bilmek istedim belki de. Bir ayna aradım. Bunu bana dergiler sağlayabilirdi. Romanı bırakıp öykü yazmaya çalıştım, başladım.
* Sizin için yazmak ne ifade ediyor?
Yazmadığım dönemlerde kendimi sürekli koşuyormuş gibi hissediyorum. Bir öyküyü tamamlamaksa durup soluklanmak gibi. Yazmak çok heyecanlı, metni tamamlamaksa dinlendiriyor.
* Türkiye Yazarlar Birliği ödülünü öykü dalında aldınız. Bu ödül sizin için ne ifade ediyor?
İlk öykülerimden evvel çalıştığım roman dosyalarını ya da binbir heyecanla, umutla yazdığım ilk öykülerimi okutup tavsiyesini alabileceğim birileri olmadı. Kendi kendime inanarak, kendi kendimi eleştirerek yazdım. Yazmak bana iyi geldiği için yazdım, yazmayı bırakmadım. Bu, yıllarımı aldı. Dergilerde kendime yer bulabilir miyim, diye düşündüğüm zamanlar oldu. Ödül haberini ilk aldığımda o günleri düşündüm. Allah’ın kulunu asla yalnız bırakmayacağını bir kez daha anladım. İlahi bir cevap, ilahi bir dokunuş gibiydi. Çokça şükretmeliyim. Beklemek, sabırlı olmak ve emek vermek lazım. Zaman zaman TYB’ye gider bazı programlara seyirci olarak katılır sonra evime dönerdim. Şimdi programlarına katıldığım Türkiye Yazarlar Birliği tarafından ödüle değer bulundum. Bu elbette çok anlamlı, kıymetli.
* Yazarken nelerden besleniyorsunuz. Öğretmen olmanız yazılarınızı nasıl etkiliyor?
Yanlış hatırlamıyorsam 2015 olmalı, TYB’de Mustafa Kutlu’nun bir sohbetine denk geldim. Son on dakikasına. Ben ilhamla yazan biriyim, demişti. Ben de öykülerimin başladığı an için ilhamla başlıyor diyebilirim. Sonrası ise binbir emek. Birkaç ayımı ayırdığım öyküler oldu. Defalarca sesli okur, düzenlemeler yaparım. Bu yüzden nelerden beslendiğimi düşününce net cevap vermek zor oluyor. Sevinçten de üzüntüden de besleniyorum. Öğretmen olmamsa daha fazla aile tanımamı sağladı. Daha fazla gözlem yapma, düşünme imkanı veriyor. İnsanı daha iyi tanımamı kesinlikle olumlu etkiliyor.
* Bu aralar ne yazıyorsunuz? Planladığınız şeyler var mı?
Öyküye devam ediyorum. Bunun haricinde başladığım yere döndüm, bir romana niyetlendim. Nasip olursa onu tamamlamak istiyorum.
- Şiir ödülü Ali Ayçil’e
-
- TYB Ödülleri’ne bu yıl şiirde “Bir Japon Nasıl Ölür?” kitabıyla Ali Ayçil layık görüldü. Romanda “Yakarım Gül Satanlar Bahçesini” romanıyla Mahmut Coşkun, denemede “Şairin Aynası” kitabıyla Mustafa Uçurum, fikirde “Modern Düşüncenin Bunalımı ve Doğu” eseriyle Cengiz Anık, araştırmada “Bir Vatandan Bir Vatana” kitabıyla Ömer Özcan, incelemede “Sürgün, İntihal ve İntihar” kitabıyla Selçuk Karakılıç, edebi tenkitte “Çağdaş Türk Şiirinde Modernizmin Araştırmaları” kitabıyla Mustafa Kurt ödülün sahibi oldu.