Bugünlerde hayret verici gelişmelere şahit oluyoruz. Hiç umulmayacak isimler Yeniden Refahçı oldular.

Kimler, kimler!

Meğer hepsi Erbakan hayranıymış. Öve öve bitiremiyorlar.

*

İleride bu modellerin hepsi Erdoğancı olur.

Hiç utanmadan överler. Büyük hizmetler yaptığını anlatırlar.

Gerçek bir devrimciydi derler. Göklere çıkarırlar.

Geceleri evinden çıkıp Ankara ve İstanbul semalarında uçtuğunu bile iddia ederler.

Olmaz demeyin, bal gibi olur.

*

Ne zaman? Yaklaşık yirmi sene sonra.

Fatih Erbakan iktidara gelmiştir. Seçimlerden zaferle çıkmaktadır.

Bizim aslan tosuncuklar onu devirmek için formüller ararlar.

Erdoğan’ın oğlu Yeniden Ak Parti’yi kurmuştur.

İşte o zaman.

Seçim arifesinde, Erdoğan dönemine dair yapılan övgüler arşa yükselir.

Millî Muharip Uçağımız Kaan uçtu, biz de uçtuk.

Onun kanatları var, motoru var, hem de iki tane; uçar tabii. Bizim de mangal gibi yüreğimiz, dağlardan yüce gönüllerimiz var.

Hep beraber iftihar ettik.

Dostlar bizimle beraber sevindi, heyecan duydu, mutlu oldu. Düşmanlar korktu, üzüldü.

Bir de bizim tosuncuklar var.

Kim onlar?

Etrafa bakınca ilk önce gördüklerimiz.

Büyük işlerin başarılması durumunda ne yapacağını bilemeyen, kararsız şaşkın ördekler…

Kimi elma yanaklı, kimi kiraz dudaklı.

Herkes gibi sevinmeyi, mutlu olmayı kendine yakıştıramayan bönler…

Kafasını iyi ya da kötü her şeyi kıyasıya eleştirmeye kodlamış çok bilmişler…

Başarısızlık virüsü iliklerine kadar işlemiş olan, aşağılık kompleksi bataklığında debelenenler…

Andaval köyünde doğmuş büyümüş olan Andavallılar…

Onlar ise ne sevinebildi ne de üzülebildiler.

Vaktiyle “yerli ve millî” tabiriyle de epeyce eğlenmişlerdi. Küçümsemiş, alaya almışlardı.

Şimdi utanmışlar mıdır?

Az da olsa mahcubiyet duymuşlar mıdır?

Kaan gökte kartal gibi, şahin gibi süzülürken, inişini başarıyla tamamlarken, evvelce yaptıklarından ve söylediklerinden pişman olmuşlar mıdır?

İçlerinden “Yanlış yaptık, iyi olmadı” duygusu bir esinti gibi geçmiş midir?

Mıdır, mudur, müdür?

Hiç sanmam.

Motosiklet kullananlara araç sürücülerinin iyi davranması gerekir.

İki teker üstünde gitmek, dört tekere benzemez. Önce bunda anlaşalım.

Sonra motorcuların da araç sürücülerine karşı saygılı olması gerektiğinde birleşelim.

Bütün araçların ise ambulanslara yol verme şartını hatırlayalım.

Geçen gün bir motorcu ambulans ile çatışıyordu.

Hasta yokken geçiş üstünlüğü olmazmış!

Kapıyı açıp içeride yatan hastayı gösterdiler.

Utanıp özür dileyeceği yerde efelenmeye devam etti.

“Aciliyeti var mı?” diye sordu. Pes!

Hemen ardından tedavi etmek için kolları sıvayacak sandık.

Bu kadar edepsizlik, kadı kızında bile olmaz.