Geçtiğimiz hafta gerçekleştirilen Antalya Diplomasi Forumu sonrasında yazdığım yazıda, Türkiye’nin artan diplomatik temaslarının yansımalarını analiz etmiştim. Rakamlarla çok açık biçimde görüldüğü üzere Türkiye’nin bölgesinde ve küresel alandaki etkisi, dünya çapında genişlettiği diplomatik ağla mümkün olmaktadır. Bu nedenle dünyanın muhtelif yerlerinde inşa edilen diplomatik kanallar, çok kısa bir zaman içerisinde farklı işbirliklerine zemin hazırlamakta ve Türkiye’nin etki alanının genişlemesine vesile olmaktadır.
Batılı devletlerin süreç içerisinde attıkları adımların zamanla sınırlandırılması, Ukrayna açısından bir diğer işaret. Macron’un Rusya’nın Kiev’e girmesi durumunda asker göndere-ceklerini söylemesine rağmen Avrupa kamuoyunda bu açıklamanın ciddiyetine ilişkin sorular söz konusu. Aynı soruya muhatap olan Rus Dışişleri Bakanı Lavrov’un sadece kahkaha atması ise durumun “ciddiyetini” göstermektedir.
Bu durum, İsrail’in sadece 7 Ekim’den bu yana değil on yıllardır süren sistematik şiddet politikaları sonucunda da gözlemlenmektedir. İnsan hakları örgütleri ve Filistin otoritesinin paylaşımlarında her ne kadar öldürülen insan sayısı ön plana çıksa da hayatta kalma mücadelesi veren insanların temel insani gereksinimlerinden mahrum bırakılması büyük bir trajedi. Gıda ve suya erişimi kısıtlanan Gazze halkının yaşadığı sorunlar bu yönüyle gelecek yıllarda çıkacak yapısal sorunların da habercisi.
