Hanefilere göre abdestin farzları, Kur’an-ı Kerim’de (Maide, 5/6) ifade edildiği üzere; yüzü yıkamak, kolları dirseklerle birlikte yıkamak, başı mesh etmek, ayakları topuklarla birlikte yıkamaktır (Mevsıli, el-İhtiyar, İstanbul, ts. , I, 11).
Şafiilere göre bu şartlara ilaveten, abdeste niyet etmek ve tertip (abdest organları yıkanırken ayetteki sırayı gözetmek) de farzdır (Şirbini, Muğni’l-Muhtac, Beyrut, ts. , I, 47-54).
Hanbeliler, tertibi ve organların ara verilmeden art arda yıkanmasını (muvalat) (el-Buhuti, Keşşafu’l-Kına’, Beyrut, 1402, I, 175); Malikiler ise, niyet ve abdest organlarının art arda yıkanması yanında, organların yıkanırken ovulmasını da abdestin farzlarından sayarlar (Haraşi, Şerhu Muhtasari Halil, Daru’l-Fikr, Beyrut, ts, I, 120).
Öte yandan abdestin ittifak edilen farzlarının detayıyla ilgili de mezhepler arasında bazı farklılıklar vardır. Hanbelilere göre yüzü yıkamanın kapsamına ağza ve burna su vermek dahildir (İbn Kudame, el-Muğni, Daru Alemi’l-Kütüb, ts. , I, 166). Aynı şekilde hem Malikilere, hem de Hanbelilerce tercih edilen görüşe göre başın tamamını mesh etmek, başı mesh etme farzının kapsamındadır (İbn Kudame, el-Muğni, Daru Alemi’l-Kütüb, ts. , I, 175-176, 185; Haraşi, Şerhu Muhtasari Halil, Daru’l-Fikr, Beyrut, ts, I, 124-125).
