Korona ile mücadele kapsamında izalosyon’un ilk günlerinde sosyal medya ahalisi, “evde kalma günleri”ni piyangodan çıkan bir tatil gibi algıladı. Tatil gibi algılayınca da köyü olan köyüne, yazlığı olan yazlığına koştu. Biz niye evde kalıyorduk sorusunun cevap hanesini doldurmak mesuliyetini kimse üstlenmedi.Şehirde kalanlar, şehirde kalıp da evde olma ayrıcalığına kavuşanlar, hiç beklemedikleri bir zamanda karşılarına henüz ne kadar süreceği belli olmayan mesai dışı “boşluklu zaman” çıkınca, şi...

“Evde Kalma” günlerinde anneler vakitlerini daha verimli bir şekilde geçirmek için çaba sarf ediyor. WhatsApp gurupları üzerinden okudukları kitapları paylaşmaya çalışıyorlar. Gayretlerine saygı duymakla birlikte beş kişiyi geçen bir WhatsApp gurubunda kitap paylaşımı verimden çok yorgunluk getirir diye düşünüyorum.Okuma eylemini illa bir teknolojik platformda gerçekleştirmek yerine tam tersine teknoloji üzerine eleştirel kitapları okuyarak, not olarak, yazılı bir paylaşım içine girilmesinin d...

Zamana kavramlar üzerinden çentik atmayı deniyorum elimden geldiğince. Dün ne konuşuyorduk bugün ne konuşuyoruz? Bir yıl önce benim için en hayati mesele neydi şimdi ne? Tuhaf iletişim çağında, “gündem”, insanı şaşırtacak, yoracak, bıktıracak, endişelerden endişe, korkulardan korku beğendirecek bir tempoda ilerliyor. Hz. Mevlana bir şey haddini aşarsa zıddına inkılap eder der. Zihnimize pompalanan korku haddini aşar da, her birimiz gözü pek kahramanlara dönüşürüz diye, korkularımıza ninni ola...

I-Görgüsüz her daim görgüsüzdür. Taziyede ya da düğün dernekte olması fark etmez. Bir boşluğunu bulacak, kibrini kıvrım kıvrım, katman katman ortaya dökecektir. Görgüsüzün en önemli özelliği kıvamsızlığıdır. Ya hamdır ya da çürümüş. Her iki durumda da muhatabını fena halde yorup incitecektir. Ne ki incittiğini bilmez. Cümle âlemin onu kıskandığını haset ettiğini düşünür.“Evde kalma günleri”nde bir kısım zevat sokağa çıkamayınca bari sokağı eve taşıyayım derdine düşerek naklen yayın yapıyor. İlk ...

Başlığı görünce “derin bir ekonomik tahlil” ile karşılaşacağınızı zannettiyseniz peşinen söylemiş olayım, başlıkta geçen “kirli el” mecazi değil gerçek anlamıyla cümlede yerini alıyor. Yani sabun ile pek buluşmayan elleri imlemek üzere. Hatırlayacaksınız İran ve İtalya’da Koronavirüs vakaları geometrik bir artış gösterirken henüz Türkiye’de bir vakaya rastlanmamış olması noktasında ahali ikiye ayrıldı. Bir kısmı, vakalar var ama saklanıyor derken diğer grup bizde görülmemesinin el yıkama kültürü...

Çocukluğumda, umutsuz vaka olarak güzelleşmeye çalışan, güzelleşmek uğruna kendine zarar veren kadınlar için rahmetli ninem “yüz kasap yüz, ölürsem öleyim, illa ki güzel olayım” derdi.Uzun bir süredir zihnimin gerilerinde kalmış olan bu söz... Zihnimin gerilerinde kalma sebebi bu sözün her defasında bana Michael Jakson’un hakikaten derisini kazıya kazıya beyazlatma gayretini hatırlatmasından kaynaklanıyor büyük ihtimal. Zihnimin gerilerinde kalmış olan bu söz; İtalya’nın Lucera Belediye Başkanı...

I-“Evde Kalma Günleri”nde sosyal mesafeyi muhafaza edebilmek için, MEB 23 Mart 2020’de uzaktan eğitimi başlattı. Aileler heyecanla çocuklarını ekran başına oturttu. Öğretmeni ile göz göze gelmekten büyük keyif alan minikler öğretmenimiz de bizi görecek mi diye sordular telaşla. Saçına başına özen gösterenden, ekran karşısına minik bir köşe hazırlamak isteyenine, gönüllü ve gönülsüz binlerce öğrenci/milyon mu? “tarihi online eğitim dönemi” için ekran başına geçti.İlk ekran dersinde neyi konuşmak ...

Yıl Miladi Takvim’e göre 2020, Mart ayının ve Receb-i Şerif’in sonu. Evdeyiz. Beş vakit, gözümüzün önünde sadece meleklerin saf tutuğu Kabe-i Şerif.Evdeyiz, evlerden uzak. Evdeyiz ellerden uzak.Elini nereye koyacağını bilemeyen genç kız telaşesi ile gezegenin ülkeleri birbirinden kopya çekiyor. Zanaatkârlar elleri ile iş yapar, elleri ile düşünür elleri ile kavrar adeta. Mesleği ne olursa olsun her mesleğin zanaatkârı vardır. Mesleği hekimdir, öğretmendir, mühendistir, aşçıdır, dişçidir, satış...

Yorgun gezegenimiz ilk defa salgın hastalığa maruz kalmıyor. Fakat ilk defa bütün dünya birbirinden aşırı haberdar olarak, tedirginlik kuyularını azami bir şekilde doldurmuş bulunuyor.Koronavirüs ile medyanın, sosyal medyanın korku salan dili omuz omuza, adeta herkesi olduğu yere çivileyip, sıhhatli insanların bağışıklık sistemini moral çöküntü ile çökertme derdinde. Moral çöküntü şimdilik en çok üst gelir düzeyi ve şöhretli insanlar üzerinden servis ediliyor. Sanki bir adım ötesi hadi ama Mars...

Fevkalade günlerden geçiyoruz. Bütün yüzyılların “salgın” ve “saldırı” tecrübelerinden derlenmiş bir simülasyonun içinde gibiyiz adeta. Bir taraftan yerlerinden yurtlarından edilen milyonlarca mülteci, bir taraftan ne olup bittiğini kolayına anlamamızın mümkün olmadığı asimetrik savaş; bir taraftan Korona virüsü ile baş gösteren, dünyayı etkisi altına almış olan salgın hastalık alarmı ve derken sınırlarımıza iyice yaklaşmış olan çekirge sürüsü.“Çekirge istilası”na dair bilgilerim çocukluğumda ...

Minibüsün içi bomboş. İki kadın, ben, bir de şoför.Issızlık beni korkutuyor. İnsanlar nereye gitti? Koronavirüs gün ortasını sahiden bu kadar boşalttı mı? Belki de herkes Marmaray yolcusudur kim bilir?65-70 yaşlarındaki kadın 30-35 yaşlarındaki kadına “Annen nasıl? Biraz toparladı mı?” diye sordu.“Yok” dedi genç kadın. “Kolayına toparlayacak gibi görünmüyor. Hep ağlıyor. Üzüntüden başına bir şey gelecek diye korkuyorum.”“Hiç haber vermeseydiniz keşke. Aman ne diyorum haberlerden duymuştur. Hiç k...

I-Hayat ağırlaştıkça, ağır hayatın yükünden ekrana kaçıyoruz. Ekranda harcadığımız vakit bizi esasen daha da ağırlaştırıyor. Ağırlaştırmakla kalmıyor muhakeme yeteneğimizi kaybediyoruz. Duygularımızı ve duyarlılığımızı tüketiyoruz.Türkiye’de kişilerin internette vakit harcama süresi 7.5 saate ulaşmış durumda.Dünyadaki salgın hastalıklar, savaşlar artıkça insanların ekrana kilitlenme saatleri de geri döndürülemez bir biçimde artıyor.Televizyon ve dizi izleme sıklığınız ne kadar? Her güne bir diz...

I-Kıssadan hisse çıkarmayı sevenlerden misiniz? Ben severim. Hele birden karşıma çıkınca. Hele bana değil de bir başkasına anlatılırken kulak misafiri olarak dinlemişsem. Yaşlarının 80 civarında olduğunu tahmin ettiğim iki adam “parti malzemeleri satan” dükkânın önünde eğleşiyor. “Parti malzemesi ne ki?!” diyenleriniz olmuştur şimdi. Mekânı süslemek için bilumum lüzumsuz malzeme diyeyim. Balon, mum, maske akla gelen gelmeyen bir sürü bana göre saçma, talep kitlesine göre “aman da ne hoş” ürünü...

I- Onu ilk defa “ülkemiz dilenciler cenneti tabii, gelen gelene” diyen esnafın sesi üzerinden görmüştüm. O günden sonra bir kaç defa daha karşılaşınca ona “cennetin dilencisi” adını taktım. Koyu teni onu herkesten ayırıyordu. Çöpleri karıştıran kara kavruk kollarını görenler, “Dilenmek için Afrikalılar bile geliyor” demeden geçmiyordu.Ana caddede seyyar çantasının içinde kol saati satan Afrikalılara gösterilen hoşgörü, çöp karıştıranlardan esirgeniyor. Her daim beyaz giyinen saat satıcısıyla ş...

Her şeyin bir nasibi vardır. Kalemin ve dahi kelamın bile. Niyetin içinden başka bir niyet çıkar; beklenmeyen hikaye hiç beklenmeyen safhada aşikar eder kendini. 20.02.2020 tarihinde Millet Kütüphanesi’nin açılışı için Nazife Şişman ile birlikte yola düştük. Hızlı tren ile Ankara’ya varmak için sabah beşte kalktık trene vasıl olduk. Yol şartlarına, yolun güzelliğine hayran kala kala yol aldık. İkimizin yanında da çekçekli çantalar. Çantaların içinde çeşit çeşit kitaplar. Bendeniz İstanbul’da bil...

Günlerden cuma. Taksideyim. Biraz önce aldığım bir kitabı okuyorum. Kitabın adı Gözyaşları ve Azizler. Yazarı 1911 doğumlu, o zamanlar Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun sınırları içinde bulunan Raşinari adlı Rumen kasabasında doğmuş Ortodoks bir papazın oğlu Emil Michael Cioran. Kitabı biraz önce kitapçıda rastlayınca aldım. Yol üstünde bir kitapçıya uğrayıp kitaplara göz atma lüksü olan kaç kişi kaldı! Belediyeler semt kitapçılarından kira almamalı, vergi almamalı. Hiç olmazsa aynı semtin ...

8-16 Şubat tarihleri arasında yapılan 6. Üsküdar Kitap Fuarı’nın bu yıl onur konuğu Prof. Dr. Saadettin Ökten ve onur yazarı ise Prof. Dr. Teoman Duralı idi.Her iki şahsiyet de bendenizin gençliğine yansıyan ışıktır. Prof. Dr. Teoman Duralı Felsefe Bölümünde sadece bir dönem hocamız oldu, ama onu dersteki hali ile değil daha ziyade merhum Prof. Dr. Nihat Keklik’in odasındaki sohbetlerle hatırlıyorum. Teoman Hoca ile Ali Değirmenci’nin “Öyle Geçer Ki Zaman” başlığı ile yapmış olduğu nehir söy...

I- Gazeteleri dijital ortamda okumaya başladığımızdan bu yana “okuyan” sadece biz değiliz, bir takım mecralar de “bizi okuyor”. Hani diyorlar ya hizmet aldığınız bir ürüne ücret ödemiyorsanız esas ürün sizsiniz. Ürün yani nesne.Dijital ortamda gazete okumaya çalışırken -evet bir hayli çaba sarf etmeniz gerekiyor- sayfa yenileniyor, araya reklam giriyor, gereksiz haberler önde, sizin ilgilendikleriniz en arkada hatta hiç görülmeyecek yerde.Ama başlıkta gördüğünüz “bu oyun can sıkıntısını sonsuz...

Bir aksilik olmaz ise, neredeyse bütün kitaplarını okumaya gayret ettiğim –gayret ettiğim diyorum çünkü, Kamusal İnsanın Çöküşü ya da Ten Ve Taş öyle bir çırpıda okunup bitirilecek kitaplar değildir asla- Richard Sennet ve küresel şehir üzerine çarpıcı ve özgün yorumları yapan Saskia Sassen; İBB’nin misafiri olarak 12 Şubat’ta İstanbul Kongre Merkezi’nde bir konferans verecek.Ümit edelim ki bu konferanstan sonra yayıncılar ellerini çabuk tutarak bir an önce Saskie Sasien’in kitaplarını Türkç...

Sabah, Saat 11.00 /Telefon ile canlı yayına katılmaAynı numara, 15 defa aramış. Yuh artık. Kim bu yahu!“Alo buyurun. Telefon bağlantısı mı? Dün mü kararlaştırmıştık? Ne kararlaştırdık? Canlı telefon bağlantısı. Ha tamam.”(Gündem ile ilgili bir şey soracaklardır muhakkak. Gündemde ne var. Altı saatte değişecek değil ya. Dünün aynısı işte. Gidişata göre ilk giriş cümlesi esasında bu konular öteden beri konuştuğumuz konular diye de başlayabilir ya da çok yeni bir durum ile karşı karşıyayız diye de....

Hava soğuk. Ama biraz önce minibüse binen kadın ve erkek ile aynı mevsimi idrak etmediğimiz kesin. 50 yaşlarını tüketmiş olmalı ikisi de. Bir romandan ya da bir filmden çıkmış gibiler. Adamın başının ortasında tek bir tel saç yok. Ama ensesinde kalanları uzatıp örmüş. İnce bir örgü. Kadın kan kırmızısı saçlarını kısacık kestirmiş. Ne kadar kısa? Üç numara kadar kısa. Kadının parmak uçları açık, çorap desenli eldivenleri var. Kadının eldivenlerindeki desenler ile adamın ensesindeki desenler sanki...

- I - Günlük hayatımızda iyiliğin ne olduğu, kimin iyi kimin kötü olduğu konusunda kafamız karışık. Nitekim Elazığ depremi üzerinden yardım yapanlar, yaptığı yardımı sosyal medyadan duyuranlar eleştiri konusu yapıldığı gibi; sen niye tivit atmadın sen niye yardım göndermedin diye hesap soran, “bireysel faşist” duyar ölçerler de, devriye görevini yerine getirdi.Davranış kodlarını belirleyici sosyal grup ne yazık ki giderek artan bir şekilde magazin dünyası oluyor. En çok konuşulması gereken ko...

I-Geçen hafta Elazığ’dan gelen haber ile günü güne, dünü güne ekledik.Elazığ depremi bir ibret tablosu gibi, adeta sınav öncesi, sınavda çıkacak soruları öğrencilerine bir gayret öğretmeye çalışan öğretmen gibi, öncelikler sıralamamızı, zayıf kaldığımız noktaları gösterdi. Kime gösterdi? Görmek isteyene.Görmek istemeyen mi var diyorsunuz...Hepimiz bir şekilde görmek istemeyenler kümesine dahiliz esasında. Devlettin alacağı tedbirler ile bizlerin vatandaş olarak alacağı tedbirler noktasında kafam...

Koyu karanlık bir sabah. Sanki bir Kuzey ülkesinin, güneşi solmuş sabahında buluvermiş insanlar kendilerini. Elektrikleri kesik bir evde, mumsuz, kibritsiz, fenersiz kalakalmış olmanın tekinsizliğine gark olmuşçasına... Ama böyle olmaz ki. Biz güneşli günlerin sabahlarına ait yolcularız. Güneş olmasa bile bir tutam aydınlığımız vardır. Yağmur, rüzgâr ama ille bir tutam aydınlık eşlik eder bize. O bir tutam aydınlık olmaz ise biz önümüzü göremeyiz. Aynadaki yüzümüzü göremeyiz. Ötekinde kendimizi...