Pakistan'ın ekonomik merkezi durumundaki liman şehri Karaçi, 1970'lerden beri Myanmar'daki zulümden kaçarak gelen yüz binlerce Arakanlı Müslüman'ın sığınağı olmaya devam ediyor.
Resmi olmayan tahminlere göre Karaçi, Myanmar ve Bangladeş'ten sonra dünyada 400 bin ile en fazla Arakanlı Müslüman'ın yaşadığı yer olarak biliniyor.
- Buradaki Arakanlı Müslümanlar, bugünlerde Myanmar'daki aile üyelerinin ve akrabalarının akibetinden habersiz endişeli bekleyişlerini sürdürüyor.
Birkaç yıldır Karaçi'de yaşayan, küçük işletme sahibi Arakanlı Müslüman Kemal Hüseyin, Arakan'da 1978, 1982 ve 1998'de Myanmar ordusunun saldırılarında birçok akrabasını kaybettiğini söyledi.
Hüseyin, Myanmar'da yaşayan akrabaları için endişelendiğini dile getirerek, "Onlarla tüm bağlantımız kesildi. Yaşayıp yaşamadıklarını bilmiyoruz." diye konuştu.
Karaçi'de yaşayan Arakanlı Müslümanların Myanmar'da kaybolan aile üyelerine ve akrabalarına ulaşmaya çalıştığını kaydeden Hüseyin, "Bizim Myanmar'daki akrabalarımızın ve arkadaşlarımızın iyi olmasından başka bir kaygımız yok." dedi.
Hüseyin, Pakistan'daki Arakanlı Müslümanların değerli hizmetleri için Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ı ve Türk halkını selamladığını belirterek, "Türkiye'nin aktif ve aralıksız kampanyası Myanmar hükümetini muazzam baskılar altına soktu." değerlendirmesinde bulundu.
Karaçi'de yaşayan Nur Hüseyin de Myanmar ordusunun, Arakanlı Müslümanlara yönelik toplu katliam ve tecavüzlerine dikkati çekerek, "Burada yaşamakla Myanmar'da yaşamak arasında bir karşılaştırma yapılamaz. Burada hayatımız ve onurumuz güvende." diye konuştu.
Arakan'da yaşanan gerilim sadece yetişkinleri değil çocukları da etkiliyor.
12 yaşındaki Meryem, "Ailem Myanmar'daki amcalarım ve teyzelerim hakkında konuşuyorlar. Son birkaç haftadır nerede olduklarına dair hiçbir fikrimiz yok." diyerek endişesini dile getirdi.
Amcaları ve aileleriyle son kez 24 Ağustos'ta görüştüklerini anlatan Meryem, onların en son Bangladeş sınırına yakın bir köye sığındıklarını kaydetti.
Meryem, "Bize köylerinin, yakılmadan önce ordu birlikleri tarafından vahşice saldırıya uğradığını, aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu çok sayıda kişinin öldürüldüğünü, diğerlerinin ise ormanlık alana kaçtıklarını anlattılar. Sınırdaki köye ulaşmaları iki gün sürmüş." diye konuştu.
Merkezi Karaçi'de bulunan Rohingya Dayanışma Forumu Derneği Başkanı Nur Hüseyin Arkani, Arakanlı Müslümanların yaşadığı ilk sürgünün, 1942'de Myanmar ordusunun yaptığı, 100 binden fazla kişinin hayatını kaybettiği operasyonun ardından başladığını dile getirdi.
Arkani, Arakanlı Müslümanların uzun zamandır Pakistan'da yaşadığına dikkati çekerek, 1970'ten 1980'lere kadar Pakistan'ı yurt edinen Arakanlı Müslümanların çoğunun önce Bangladeş ve Hindistan'a ardından da Pakistan'a uzanan uzun ve zorlu yolculuk yaptıklarını anlattı.
Hindistan ve Bangladeş'in, 1980'de sınırlarını kapatmasından sonra toplu göç yaşanmadığını belirten Arkani, yine de insanların hala yasa dışı yollarla Pakistan'a gelmeye devam ettiğini kaydetti.
Arkani, Myanmar ordusunun son günlerdeki katliamlarına işaret ederek, "Türkiye gibi başka hiçbir ülke yok. Bizim için endişe duymakla kalmayıp harekete geçen Erdoğan gibi başka lider yok." dedi.
Pakistan'da 1958-1969 yıllarında cumhurbaşkanlığı yapan Muhammed Eyüb Han, Karaçi sınırlarında Arakanlı Müslümanlar için Burma Kolonisi ve Arkanabad adıyla iki yerleşim bölgesi kurulması için arazi tahsis etmişti.
Arakanlı Müslümanların yarısından fazlası bu bölgelerde temel olanaklardan yoksun barakalarda yaşasa da birçoğunun son 30 yılda yaşam standartlarını yükselttiği belirtiliyor.
Burma Kolonisi adı verilen yerleşim bölgesinde Arakanlı Müslümanlar, çok katlı betonarme binalarda yaşıyor. Burma Kolonisi'nde ayrıca alışveriş alanı ve Karaçi'nin ünlü Burma Mohammadan Futbol Kulübü'ne ait küçük futbol stadyumu da bulunuyor.
Karaçi'de Arakanlı Müslümanların çoğunlukta olduğu bölgelerde faaliyet gösteren, kar amacı gütmeyen Burma Refah Derneği Başkanı Sacid Osmani, buradaki yaşamı şöyle anlattı:
"Karaçi'de yaşayan Arakanlı Müslümanların dörtte biri iyi bir yaşam sürüyor. Bu, Myanmar'daki ailelerinin yaşadığından çok daha iyi. Bazısı büyük mülklere sahip. Birçoğu kuyumculuk işinde çalışıyor. Bazı ailelerin petrol zengini Körfez ülkelerinde ve Avrupa'da çalışan fertleri var."
Kuyumculuk yapan Habib Lokman da amcasının şu anda Bangladeş'teki bir mülteci kampında yaşadığına işaret ederek, "Allah'ın lütfuyla burada çok daha iyi durumdayım. Sadece Pakistan'da değil, Suudi Arabistan'da ve Birleşik Arap Emirlikleri'nde (BAE) de mücevher işiyle uğraşıyorum." diye konuştu.
Burma Kolonisi'nden birkaç kilometre uzaktaki Arkanabad ise daha az gelişmiş durumda.
Bölgedeki çöp yığınları ve kirli su kaynakları çocuklarda başta ishal olmak üzere çeşitli hastalıklara neden oluyor.
Burada yaşayan çocuklar genelde eğitim imkanlarından yararlanamazken, bölgede yalnızca üç okul bulunuyor. Ayrıca ülkenin en büyük İslami partisi Cemaat-i İslami tarafından işletilen iki dispanser de 80 bin kişiye hizmet veriyor.
- Arakanlı Müslüman erkeklerin çoğu balıkçılık yaparak geçimlerini sağlarken, bazıları da halı dokuma ve konfeksiyon fabrikalarında çalışıyor. Pakistan'a 1971-1980 yıllarında gelen Arakanlı Müslümanlara, Bangladeş'ten göç eden diğer topluluklarla vatandaşlık verilmişti. Hükümet, 1980'den sonra bu kişilere vatandaşlık verilmesini durdurdu.
Myanmar ordusunun silahlı militanlarla mücadele gerekçesiyle Arakan'da sivillere yönelik saldırılarında, 25 Ağustos'tan bu yana binlerce Müslüman hayatını kaybetti. Myanmar yönetiminin bölgeye giriş çıkışlara izin vermemesi nedeniyle ölen sivil sayısı tam olarak tespit edilemiyor.
Saldırılarda 200 civarı köy, ordu ve Budist milliyetçiler tarafından yakıldı ya da kullanılmaz hale getirildi. On binlerce Arakanlı Müslüman, can güvenliği nedeniyle halen bölgeden uzaklaşmaya çalışıyor. Myanmar'dan kaçan siviller dağlık bölgeler, Naf Nehri ya da denizyoluyla Bangladeş'e geçiyor.
Bangladeş'e 25 Ağustos'tan bu yana 400 bine yakın Arakanlı Müslüman ulaştı.
