|
Babası ölse önce sanatmış!

"Babam ölse...

Sahneden inmem"...

Bu cümleyi...

Çok sık duyarız...

Sayısız sanatçı...

Babasının...

Veya anesinin...

Hayatını kaybettiği...

Saatlerde...

Sahneden inmediğini...

Sanat için...

Önce sanatı...

Tercih ettiğini...

Açıklar...

Hatta...

Televizyonlara çıkıp...

Bir de bunu...

Ballandıra ballandıra...

Anlatır..

Kendisinin...

Nasıl bir...

Gerçek sanatçı...

Olduğunu...

Adeta öykürür...

Bu yüzden...

"Babam ölse...

Sahneden inmem"...

Derler...

Sahnede gösteri...

Bitirilir...

Sonra...

Cenazeye koşulur...

Teamüller...

Gelenekler...

Sanki...

Böyle gibi...

Gururla...

Gösterilir...

İşte...

Geçtiğimiz günlerde...

Behzat Uygur ile...

Muhabbet ederken...

"Yahu" dedi..

Ve ekledi...

"Babam ölse...

Sahneden inmem...

Diyorlar...

Yalan...

Koca bir yalan bu"...

Şaşırdım...

Biraz da...

Bön bön baktım...

Yüzüne..

O...

İstifini bozmadan...

Devam etti...

"Kardeşim...

İnsanın babası ölünce...

Ne işin var sahnede...

Oyun-moyun...

Dinlemezsin...

Koşarsın yanına...

Bunun aksi olabilir mi?...

Baba bu yahu"...

Ve bir de...

İlginç bir...

Teşhiste bulundu;

"Bakın...

Araştırın...

O...

Babam ölse...

Sahneden inmem...

Diyenlerin...

Hayatını...

Mutlaka...

Babaları ile...

Kavgalıdırlar...

Onun için..

Böyle...

Bol keseden...

Atıp tutup...

Uçtuklarını...

Görürsünüz"...

Donakaldım..

Uzun uzun...

Düşündüm...

Gerçekten...

Saçmaydı yahu...

Babam ölse...

Önce iş...

Önce sahne...

Böyle bir mantık...

Olabilir miydi?...

"Ben Tiyatroya...

Konsere...

Şarkılara...

Türküler...

Devam edeceğim...

Eyy Millet...

Eyy akrabalar...

Eyyy komşular...

Siz babamı gömün...

Ben sanatçıyım...

Sanat için...

Önce sahne...

Vakit kalırsa...

Babamın...

Cenazesine...

Bakarız..." mı yani..?

Sanatçılık bu mu?

"Yok" diyor Behzat...

"Ben sahnedeyken...

Babam ölse...

Oyunu kesip...

Zaman kaybetmemek...

İçin...

Kimseye...

Tek kelime etmeden...

Babamın naaşının...

Yanına koşarım

Ne koşması...

Uçarım, uçarım"...

Diye ekliyor...

Bu muhabbetten sonra...

İşi gücü bıraktım...

"Babam ölse...

Sahneden inmem..."

Diye bağıran...

Sanatçıların...

Hayatlarını...

İncelemeye başladım...

Bakalım...

Hayattayken...

Babaları ile...

Kavgalılar mı?...

Behzat...

Benim halimi...

Kara kara...

Düşündüğümü...

Görünce...

Kalktı...

Giderken...

Bir laf daha...

Çaktı...

"Bazıları...

Hep sahnede...

Ölmek ister...

Yok ya...

Bu da yalan...

Niye...

Sahnede ölünsün.."

Haydaa...

İşi gücü bırak..

Şimdi bir de...

Bunu çözmeye çalış...

Şu Behzat var ya...

Tam bir mikser ha!

14 yıl önce
Babası ölse önce sanatmış!
Evvelbahar
Siz hiç “ayben”e para gönderdiniz mi?
Irak: Kurtların sessizliği…
Direniş meşrudur, tükür kardeşim
Columbia’da ‘Filistin’le Dayanışma Çadırları’