Zorunlu eğitimin 12. yıla çıkmasının ardından çocuklar için köylerde yaşamak avantaj oldu. Şehirlerde liseyi bitirinceye kadar iş tutamadığı için pek çok öğrenci herhangi bir meslek edinemezken köylerde yaşayan çocuklar ise iyi bir çiftçi olarak yetişmeye başladı. Eskiden incir ve zeytinin para etmemesi nedeniyle herkes çiftçilikte kaçarken, pandemiden sonra zeytinyağının kilosunun 50 TL’ye incirin ise 70 TL’ye kadar yükselmesi dağ köylerinde çiftçiliği ayrıcalıklı meslek haline getirdi.
Birkaç yıl öncesine kadar imkanları nedeniyle şehirlerde yaşamanın avantaj olduğunu ancak gelişen teknoloji ve ulaşımın kolaylaşması nedeniyle köy yaşantısının daha avantajlı hale geldiğini belirten Bilal Karababa, “Eskiden kütüphane, oyun parkı, internet, bilgisayar şehirdeydi. Şimdi köyde de oyun parkı var, internet sayesinde kütüphane evimize geldi. Köylerin eksikleri giderilince yaşamak için şehirden daha cazip hale geldi. Şehirde okuyoruz ama trafik sıkışıklığı yaşamadığımız için Aydın Şehir Merkezi’ndeki diğer arkadaşlarımızla aynı süre içinde okula ulaşıyoruz. Köyde yaşadığımız için derslerden arta kalan zamanlarımızda ailemizin işi ile meşgul olup bir yandan da meslek edinebiliyoruz” diyerek kendisinin de öğrenciliğin yanında çiftçilik gibi bir işi ve mesleği olduğunu söyledi.
