İyi oyun, kötü oyun, güzel resim, kötü resim… İyi veya kötü kavramı göreceli bir kavram olduğuna göre; birine göre iyi olan, birine göre kötü olabiliyor.
Ya da şöyle diyelim;
Karar verici ile kararı değerlendiren arasındaki ince çizgiyi kim değerlendirir…
Günümüzde kendi hamuru ile yoğrulan her iş kolunu evrensel bir değerlendirme içinde kimler, nasıl değerlendirir?
Birçok ünlü yazar ve çizerin eserlerinin aç ve susuz bir halde ebediyete göç etmelerinden sonra değerlendiğinden yola çıkarsak, iyi sözcüğünün işlev yerine getirilirken çok da hükmü olmadığını anlarız…
Ünlü futbolcu ve futbol adamı Johan Cruyff’un, “Futbol basit bir oyundur. Zor olan onu basit oynamak” sözündeki şeffaflık bugün ne kadar değer kazanır bilinmez ama bilinen bir gerçek var ki o da iyiye ve kötüye karşı kitlelerin vereceği tepki içinde çelişkinin varlığını net bir şekilde görüyor olmamız…
****
Ülkemizde her iş kolunda olduğu gibi futbolda da beğeni kriteri o denli yüksek ki o seviyeye bırakın kitleleri; spor adamları, yorumcuları, biz yazar- çizerin bile ulaşması çok zor.
İyi futbol, yeterli futbol veya kötü futbol kime göre?
Planlayan mı, uygulayan mı, yorumlayan mı yoksa izleyen mi en doğru kararı verecek..
Bana göre hiç biri değil…
Çünkü öyle bir girdabın içine düşmüşüz ki Trabzonspor’un rekorlar kırarak zirvede olması bile camiasını mutlu etmiyor, hala daha iyi futbol diye diretiyor olunması buna en çarpıcı örnek. Şampiyonluk yolunda her yol mübahtır anlayışından sıyrılıp, eze eze şampiyonluk diye tribünleri dolduran kitle sadece kazanmaktan tatmin olmadığı gibi kısır skorlara da dudak büküyor…
****
Geçen hafta sonu Sivas’taydım…
Soğuk hava ve ikinci yarıda etkisini artıran kar yağışı altında, kuzeyin en kuzeyinden gelen Cornelius’un bile eldiven giymek zorunda kaldığı karşılaşmada Trabzonspor’un, ikinci yarıda tamamen karla kaplı olan, topun zoraki döndüğü alanda ısrarla pas oyununu tercih etmesini hayretle izledim. Zorlu şartlarda yine karlı yollardan döndüğümüz Trabzon’da bu kez futbol oynamaya elverişli Akyazı Stadı’nda bu kez takımın oyun aklı Hamsik’in olmadığı maçta yine pas bağlantısını sağlıklı yapma mücadelesi içinde bir takım izledik.
Ne zamana kadar?
Trabzonspor geriye düşene kadar.
Prangalarından kurtulan Trabzonspor futbolcuları haftalardır süre gelen o iyi ile kötü arasındaki ince çizgiyi kaldırıp, özgürlüğünü ortaya koyarak, bu sezon hazırlık maçları da dahil toplam 30 maçta sekizinci kez topu havalandırdı ve havalanan bu toplarda Cornelius, üçüncü kafa golünü attı…
****
Sonuç olarak demem o ki…
Trabzonspor’un rakipleri formülü çözdü.
Cruyff’un, deminde bahsettiğimiz ‘Futbol basit bir oyundur’ sözünden yola çıkarsak sezonun ilk yarısında oynanan bu basit futbolu kimse çözemediğinden değil; “Trabzonspor’un başka oyunu da vardır” diye temkinli oynamaları Fırtına’nın işini kolaylaştırdı ama ikinci yarı işler değişti.
Ne zaman ki Antalyaspor, Trabzonspor’un başka bir oyun planı olmadığını göstermesinden sonra oyun rakipler tarafından da basit oynanmaya başlandı. İkinci bölgede temaslı oynayan ve Trabzonspor’u geri pas yapmaya zorlayan, baskıyı kuran her takım Trabzonspor’dan puan aldı. Son 7 maçta 4 kez yaşanan puan kaybının başka izahı yok…
Giresunspor maçının son 20 dakikası bana göre Trabzonspor’un sezonu mutlu sonla tamamlayacak olmasının en önemli göstergesidir.
İyi veya kötü oyunun kriteri olmasa da kazanmak ile kaybetmenin kriterleri bellidir.
Bu kriterleri de bundan sonra sadece Abdullah Avcı ve yardımcıları değil, tüm takım birlikte belirlemeli…
Çünkü, Trabzonspor’un basit oyununun formülü deşifre oldu...
