Jack London''un Ümit Burnu''nda bir geminin maceralarını anlatan kitabı vardır. Gençliğimde en sevdiğim öykülerden biridir. Saatler, günler boyu Ümit Burnu''nu geçmeye çalışan bir gemi ve cefakar gemicileri bir türlü başarılı olamazlar. Fırtına ve dalgalar, bir adım ileri, iki adım geri gelen gemi yerinde sayar durur! Sonunda tayfalar, azmin, mücadele etmenin karşılığını alarak, fırtınayı alt ederler ve Ümit Burnu''nu geçerler. Yol uzun ve zorludur. Ancak azmin başaramayacağı hiçbir şey yoktur!
Geçmiş senelerde oynadıkları takımların birer yıldızı olan oyuncular, Efes Pilsen''de bir araya geldiler. Bindikleri basketbol gemisini bir türlü "Ümit Burnu''ndan" geçiremediler. Uzun süredir dalgalarla boğuşuyorlar. Bir ileri, bir geri! Birbirleri ile bir türlü takım olmayı başaramadılar. Özellikle bazıları sadece kendini düşündü. Kendi istatistikleri için oynadı. Takım yenilse de, kendisini aklayacak veriler onu mutlu etti. Her zaman en iyi oyuncuların bir araya gelmesi ile büyük takım olunmadığını yıllardır her takımda izliyoruz. Ancak Avrupa''da takımlarının en iyi oyuncuları olarak gösterilen ve Efes Pilsen forması altında buluşan oyuncular, ite kaka geldikleri bir üst turda şapkalarını önlerine aldılar ve "Biz sadece kendimizi değil, takımı da, bir yerlere taşımalıyız" diye düşündüler. Bulundukları gemiyi Ümit Burnu''ndan geçirip açık denizlere, yeni kıyılara yüzdürdüler.
Geçen hafta İspanya''da Madrid maçı biraz mesaj vermişti. Siena maçı ise herkesin zirve yaptığı bir maçtı. Egolar, kaprisler bir kenara herkes Efes Forması için kolları sıvadı ve çok iyi bir maç çıkardılar. Kimin kimden daha iyi olduğunu yazmak yerine, bu güne kadar tatilde olan Kasun, "Gerçekten iş başı yaptı", Ermal geri döndü. Kaya her zaman ki gibi. Ancak ona fazla iş düşmedi. Santiago bence kazanılmalı. İki hata ile "tu kaka" yapılmamalı! Smith her zaman ki gibi yırtıcı, Thornton nokta atışlar ile rakibi şaşırttı. Kerem ve Popovic takımı çok iyi yönetti. Shumpert nöbetçi atıcı olarak her zaman ki gibi görevini yerine getirdi. ''Nachbar ve Rakocevic gidiyor'' dedikodusu yerine Nachbar''ın "İyi oynamadığım için bana verilen para beni mutlu etmiyor. Kendimi hırsız gibi hissediyorum" demesi çok duygusal ve bugüne kadar duymadığımız bir sözdü. Bunların tamamı iyi savunma sonra istikrarlı hücum yapılarak gösterildi.
İtalya''da sırtını kimsenin yıkamadığı, hiç yenilmeden lige devam eden, Avrupa''da ise sadece Barcelona''ya yenilen Siena, kariyerinin en acı yenilgisini alırken, başkanı sahaya girip hakemlere saldırdı! Demek ki, haksızlığa uğradığını sanan, herkes kim olursa olsun! Binlerce seyircinin önünde, hakeme saldırmak için Avrupa''lı falan filan bakmıyor! Bu ayıbı rahatça yapıyor!
