Bornova ilçesinde yaşayan P.D.Y., 5 yıldır evli olduğu kocası İ.Y.'den aralarında geçimsizlik olduğu gerekçesiyle boşanmak için İzmir 16. Aile Mahkemesine başvurdu. Mahkemede, İ.Y.'de geçimsizlik yaşadığını belirterek, anlaşmalı olarak boşanmak istediğini söyledi. Çocukları olmayan P.D.Y. ve İ.Y., birlikte sahiplendikleri ve evlerinde besledikleri Maltese Terrier cinsi 'Papyon' ismi verdikleri köpeğin kimde kalacağı konusunda anlaştıklarını söyledi. Boşanmak isteyen çift, köpeklerinin P.D.Y'de kalmasını, erkek İ.Y.'nin ayda iki hafta sonu yanına alması ve erkeğin kadına, köpeğin bakımı için aylık 200 lirayı vereceği konusunda anlaştıklarını belirtti.
İzmir 16. Aile Mahkemesi, çiftin birlikte sahiplendikleri köpeğe karşı her iki tarafında, müşterek çocukları gibi duygusal bağ kurduklarını, evlilik bağlarını sona erdirseler de köpekle bağlarını devam ettirme iradeleri, masrafları ortak üstlenme yolundaki beyanları, köpeğin de taraflarla aynı şekilde bağ kurduğu, birinden yoksun kalmanın onu da olumsuz etkileyeceği göz önünde bulundurduğunu belirtti.
Mahkeme, TMK'daki (Türk Medeni Kanunu) velayet ve iştirak nafakası hükümleri örnek alınarak bu konuda düzenlenmiş hüküm bulunmadığını, TMK 1/2 Maddesi'nde "Kanunda uygulanabilir bir hüküm yoksa, hakim örf ve adet hukukuna göre, bu da yoksa kendisi kanun koyucu olsaydı nasıl bir kural koyacak idi ise ona göre karar verir" hükmü gereğince, davalı davacının taleplerini uygun görerek köpeğin P.D.Y'ye verilmesine, İ.Y.'nin de ayda iki hafta sonu köpeği görmesine karar verip çifti boşadı. Çıkan bu karar köpeğin eşya olarak değil de 'can' olarak görülmesinde ilk karar olarak örnek teşkil etti.
