“Cafedeydik. Oturuyorduk duygusal konuşmalar yapıyordu. 'Çok mutluyum' diyordu. 'Hiç bu kadar mutlu olmadım ama benim mutluluğum seni üzebilir sakın üzülme' falan filan diyordu. 'Bir yarım saat yukarı çıkacağım bir arkadaşımla görüşeceğim' dedi. 10 dakika geçti aradım, 'geliyor musun canım' dedim, 'geliyorum' dedi. Sonra yine zaman geçti aradım telefonu kapalıydı. Otelden de aradım. Yukarı çıktım ,kapıyı çaldım kimse açmıyor. Teyzeme ona 'ulaşamıyorum' dedim. Güvenlik aldık, resepsiyondan. Kapıyı açtırdık. Üst kilitliydi. Kapı açılınca baktık yerde yatıyor Vatan. Kırmızı gömlekli kotlu birini gördük herhalde Vatan’dır bu dedik. Teyzemle Vatan’ın ilişkisi çok daha öncesine dayanıyor, şu anda öyle birşey yoktu. Yeni bir ilişki yoktu. Neden Vatan’la buluştu bilmiyorum. Hiçbir şeyden haberim yok.
Teyzem yıllardır Vatan’a aşıktı platonik olarak. İnan teyzeme üzülüyorum. Ama o kadar da çok Vatan’a üzülüyorum ki. Eşi hamile miymiş onu da bilmiyorum. Sadece bana 'yarım saat yukarı çıkıyorum' diye diretti. Teyzem uzun zamandır burada kalıyordu. Yaklaşık bir senedir falan. Ben de Ahmet’le evlenince burdan gelin çıktım.
Teyzemde tutku halindeydi. Vatan’ın hiçbir suçu yok. Teyzemin bitmeyen bir Vatan aşkı vardı. Teyze 'saçmalama' derdim. "Karısını boşayacak benimle evlenecek" derdi. Neden böyle oldu hiç bilmiyorum. Yerde bir adam yatınca Vatan’a olan aşkını bildiğimden 'odur' dedim. Teyzeme çok üzüldüm ama Vatan’a 10 kat daha üzüldüm. Neredeyse iki senedir teyzem bu otelde kaldığından (silahı öyle sokmuş olabilir diyor)...
