|
Şam rejimiyle topyekun bir savaşa doğru mu gidiyoruz?

İdlib’in Serakib semalarından dün gelen o görüntü, şehit acısının dağladığı yürekleri bir ölçüde soğutmuş olmalı.

Hala izlememiş olanlar varsa hatırlatalım:

Görüntüye göre Türkiye destekli muhalifler, rejime ait bir helikopteri havadayken avlamayı başarmış, alev topuna dönen helikopter tepetaklak yere doğru düşüyordu.

Yine gün içerisinde aynı bölgede rejime ait bir savaş uçağının da isabet almaktan son anda kurtulduğu yönünde haberler geldi.

Ankara’daki güvenlik kaynaklarına sorduk, İdlib bölgesinde Türk Silahlı Kuvvetleri ile birlikte hareket eden kuvvetlere verilen desteğin güçlendirildiğini öğrendik.

Suriye savaşında helikopter, savaş uçağı gibi hava unsurlarının vurulabildiğine dair bugüne kadar pek fazla bir örnekle karşılaşılmamıştı.

Bu yeni durumu nasıl anlamalıyız?

Şöyle anlamalıyız:

Türk Silahlı Kuvvetleri’nin bir hafta arayla rejim tarafından iki kere kanlı saldırıya muhatap olması, Ankara’ya her türlü askeri imkanı seferber etme imkanı ve meşruiyeti verdi.

Dün gelen görüntü ve haberleri de, bu yeni durumdan bağımsız şekilde düşünmemek gerekir.

İhtimal, rejime ait hava araçlarını da vurabilecek yeteneğe sahip bir takım silahlar da denkleme girmiş olabilir.

ANKARA GERİ ADIM ATMADI ERDOĞAN’IN TAKVİMİ İŞLİYOR

Ankara, Ocak sonu itibarıyla rejimin İdlib çevresindeki gözlem noktalarının bir kısmını da kuşatacak şekilde ilerlemesi üzerine yeni bir irade beyanı ortaya koydu.

31 Ocak’tan itibaren, İdlib bölgesine daha önce örneği görülmeyen büyüklükte tahkimatlar yapıldı.

Sıcak çatışmaya hazır komando birlikleri sevk edildi.

Bu irade beyanının çerçevesini, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın 5 Şubat’ta Meclis Grup Toplantısı’ndaki şu sözleri çiziyordu:

“Rejim şubat ayı içinde gözlem noktalarımızın gerisine çekilmezse Türkiye bu işi bizzat yapmak mecburiyetinde kalacaktır.”

Rejimin, bölgedeki TSK unsurlarına dönük saldırılarının hedefi çok açık. Ankara’yı bu yeni kararından vazgeçirmek istiyorlar.

Başkentte Rus heyetiyle yapılan müzakerelerin sürdüğü bir sırada, bu defa TSK’nın yeni üs alanı olarak belirlediği Taftanaz’daki birliklerin hedef alınması da, yine aynı amacı güdüyordu.

Ancak, bu ikinci saldırı, Türkiye’nin kararlılığını pekiştirmek dışında bir işe yaramadı.

Dün, gün içerisinde Serakib bölgesinde Türk Silahlı Kuvvetleri ve müzahir grupların karşı atağa geçerek rejim birliklerinin üstüne yürüdüğü ve ele geçirdiği bölgelerden geri çekilmeye zorladığına dair haberler geldi.

Milli Savunma Bakanlığı, Serakib’in batısındaki Nayrab köyünden rejim unsurlarının çıktığını duyurdu.

Duyuruda yer almasa da, bu köyde 10’dan fazla rejim askerinin öldürüldüğü bilgisi de geldi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, bu gelişmelere atıfla
“Rejim belasını buldu ama yetmez. Mehmetlerimize saldırdıkça bedelini çok ama çok ağır ödeyecekler.”
dedi.
KREMLİN’İN AÇIKLAMASI NASIL OKUNMALI?

Yine dün, ilginç bir biçimde İdlib’den vurulan rejim helikopterinin düşüş görüntülerinin yayınlandığı saatlerde Kremlin adına da bir açıklama yayınlandı.

Açıklamanın üç başlığı vardı:

-Suriye’nin İdlib bölgesindeki durum endişe verici
-Suriye konusunda Rusya/Türkiye anlaşmasının uygulanması gerektiğine inanıyoruz.
-Suriye ve Rusya güçlerine tüm terörist saldırılar durdurulmalı.

Açıklamanın özellikle üçüncü maddesinin doğrudan Ankara’ya hitap ettiğini anlamak çok zor olmamalı.

Bir çağrı var ve bu çağrı ile Türkiye’den muhalifleri durdurması isteniyor.

Peki, bu gidişatın varacağı nokta neresi olabilir?

Ankara’nın ortaya koyduğu kararlılık duruşu ve Rusya destekli rejimin buna saldırılarla cevap vermesi ile büyüyen gerilim daha kapsamlı bir çatışmaya dönüşür mü?

Evet, kimilerinin
‘konvansiyonel savaş’
olarak nitelendirdiği türden böyle bir potansiyelin olduğu temas kurduğum çevreler tarafından da dillendiriliyor.
Diğer yandan,
‘Zor oyunu bozar’
tarifinin tam anlamıyla yerini bulduğu Suriye denkleminde, Ankara’nın her türlü seçenek için kararlı bir tutum sergilemesi, pazarlık masasını daha
‘sonuç üretici’
bir zemine taşıyabilir.
Pazarlık masası derken Ankara ile Moskova arasındaki
‘hattan’
söz ediyorum.
Bu hattaki sonuç üretici anlaşmalar, büyük ölçüde sahadaki gerçekliğin görülmesi ve ‘
hazmedilmesiyle’
yapılabiliyor.

Ne demek istiyoruz?

Ankara, açıklamalara ve askeri tahkimatlara yansıyan iradesini dün olduğu gibi saha kabiliyetleriyle göstermeyi sürdürürse, Türk ve Rus heyetleri arasında bundan sonra yapılacak müzakereler/pazarlıklar daha ciddi bir zeminde ilerleyebilir.

Ama her durumda son derece kritik, sürprize açık bir dönemden geçmekte olduğumuzun da altını çizelim.

#İdlib
#Savaş
#Ankara
#Tahkimat
#Rusya
#Türkiye
4 yıl önce
Şam rejimiyle topyekun bir savaşa doğru mu gidiyoruz?
Kara dinlilerle milletin savaşı
Final niye olmasın!
Kuraklık ve Backster etkisi
Telfik ve kadının boşama hakkı
Doğu Akdeniz’in enerji politiği açısından değeri