İstanbul'un fethinden sonra Fatih Sultan Mehmet'in emriyle 1460 yılında inşasına başlanan, dünyanın en eski ve en büyük kapalı çarşılarından biri olma özelliğiyle günümüze kadar ulaşan Kapalıçarşı, özellikle kültür ve turizm alanında İstanbul'un simgeleri arasında yer alıyor.
Mimarisiyle oldukça ilgi çeken Kapalıçarşı, her gün 250 bin ile 400 bin kişiyi misafir ediyor. Beyazıt, Mercan ve Nuruosmaniye semtlerinin ortasında yer alan Kapalıçarşı'nın bu semtlerin farklı noktalarına çıkan birçok kapısı mevcut.
Bu kapılardan biri olan, Beyazıt'taki Fesciler Kapısı'nın üstünde bulunan ve 19. yüzyılda Hattat Sami Efendi tarafından 'Celi Talik', yani normal görüş mesafesinden daha uzaktan da okunabilen kitabe türü olarak yazılan tarihi kitabenin üstüne geçtiğimiz günlerde güvenlik kamerası yerleştirildi.
Güvenlik kamerası söküldü, tahribatın izi kaldı
Tarihi kitabenin tam ortasına matkapla 3 delik açılarak monte edilen güvenlik kamerasını gören bazı kişiler, bu duruma sosyal medyadan tepki gösterdi.
Bugün o güvenlik kamerasının yerinde olmadığı görülürken, kameranın tepkiler üzerine söküldüğü öğrenildi. Tarihe matkaplı tahribatta geri delikler ve kablolar kaldı.
Kapalıçarşı'nın duvarları klima ve güvenlik kamerasıyla dolu
Kapalıçarşı'nın bir diğer kapısı olan Beyazıt Kapısı'nın bir köşesinde de duvara monte edilmiş güvenlik kamerası olduğu görülürken, tarihi çarşının duvarlarındaki çok sayıda klima da görüntülere yansıdı.
"Duvarlara her şey takıyorlar. Delik açıyorlar, kablo döşüyorlar. Benim bildiğim güvenlik kamerası bir şeyi korumak içindir, ama bunların neyi nasıl koruduğunu ben anlamadım."
"Bir güvenlik kamerası uğruna şaheseri yüreğinden hançerlediler"
Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Politikaları Üyesi Hattat Mehmed Özçay konuya ilişkin yaptığı açıklamada şu ifadeleri kullandı:
- Kapalıçarşı Fesçiler Kapısı üstünde yeralan hüsn-i hat şaheserinin bir güvenlik kamerası uğruna yüreğinden hançerlenmesi gerçekten çok üzücüdür.Sami Efendi tarafından hicri 1314 (m 1896) tarihinde yazılan bu kitabe celî ta’lîk hattının şaheserlerinden sayılır. Öyle ki vaktiyle İran’dan gelen ve bu kitabeyi gören bir ta’lik hattatı Sami Efendi’ye giderek hayranlık ve takdirlerini ifade etmiştir. Bu şaheserleri üreten ecdadın neslinin böyle bir saygısızlığa cür’et edebilmesi ayrıca düşündürücüdür. Ama tarihi eserlerimize saygısızlık toplumumuzun umumi problemi maalesef.Aslında bu kitabenin etrafına latin harfleriyle iliştirilen diğer yazılar kamera uğruna yapılan saygısızlıktan daha hafif değildir.Tarihi binaların tanıtıcı levhalarının tasarımı usullerinin tarihi binaların kimliklerine zarar vermeyecek şekilde yeniden belirlenmesi ve uygulamasının takib edilmesi gerekmektedir.
