Çocukların dergisi ama gerçekten çocukların

Hayat

ZEYNEP TUBA RESİMLİ

Rebi Akademi’nin yazarlık ve çizerlik atölyelerine katılan 150 çocuk, Dergi Mudita’yı çıkardı. Ama bu dergiyi diğerlerinden ayıran çok önemli bir özelliği var. Dergi Mudita, gerçekten çocukların! Çünkü 6.5-16 yaş arasındaki çocuklar yazdı ve çizdi. Pek tabii editörlüğünü de çocuklar yaptı.

www.dergimudita.com

adresinden indirip okuyabileceğiniz dergi, elektronik olarak yayınlanıyor. İlk sayısı yaklaşık 200 sayfa olarak hazırlanan Mudita’da birbirinden yetenekli çocukların kaleminden çıkan öyküler, denemeler, şiirler, bilim ve kültür yazıları, kitap tahlilleri yer alıyor. Proje sahibi ve genel yayın yönetmeni Tuğba Coşkuner’e dergiyle ilgili merak ettiklerimizi; dergi ekibinden Sabiha Ceren Karaçor, Bihruze Yayla, Elif Zümra Güleryüz, Bilge Özsoy ve Bilge Sahra Özmen’e de bir derginin mutfağında yer almanın kendilerine ne hissettirdiğini, bu süreçte ne gibi deneyimler kazandıklarını sorduk. Buyurun beraber okuyalım.

Bu dergide yer alan çocuk yazar, çizer ve editörlerin Rebi Akademi’nin yazarlık, çizerlik veya kitap tahlil atölyelerine katıldıklarını biliyoruz. Atölyelere katılan çocuklarla bir dergi çıkarma fikri nasıl doğdu? Bize süreçten bahseder misiniz?

Aslında dergi fikri daha önce çıktı. Hem yazar hem de öğretmen olduğum için son zamanlarda, “Çocuklar yazmıyor” diye şikâyetlenen çok fazla öğretmene ve ebeveyne rastlıyordum. Bu çocuk yazacak ama nereye yazacak? Onlara alan açmadığınız sürece çocuklar yazmak için iştah duymazlar. Bu kaygı ile önce çocukların yazdığı, çocukların çizdiği, çocukların editörlüğünü yaptığı bir dergi fikri ortaya attım: Dergi Mudita (www.dergimudita.com) Sonra da bu derginin çekirdek ile yürütücü kadrosunu yetiştirmek için atölyeler açtık. Çocuklar iki ay boyunca online eğitim görüyorlar, sonra da derginin yazar, çizer ve editör ekibinde yer alıyorlar.

Atölyeler nasıl geçti? Hangi konular üzerinde duruldu? Neler öğrendi çocuklar?

Çok keyifliydi. Ben yetişkinler için de yazı dersleri veriyorum ama çocuklarınkinde ayrı bir lezzet aldım. Metnin dinamiklerinden metin türlerine, karakter ve diyalog yazmadan mekân tasarımına, başlık seçiminden alt metin belirlemeye kadar bir sürü şey işliyoruz. Çizerlik atölyesinde de elbette bunların görsel karşılıkları işleniyor. Gurbet Lüy Hanım’ın Ayraç Okuma Kulübü’nden de kitap tahlil yazıları alıyoruz.

Dergide yer alacak metinlere, metinlere uygun çizimleri kimlerin yapacağına, editörlere kısaca derginin iç işleyişindeki vazifelendirmelere nasıl karar verildi?

Metinler derste verdiğim ödevlerden seçildi. Atölyesi bitmiş öğrenciler de serbest metin gönderip dergiye katkı sundular. Sonra metinleri çizerlik atölyemizin eğitmeni Zeynep Begüm Şen’e gönderdim. O da çizim eğitimi sırasında ve sonrasında metinleri yetenek ve mizaçlarını gözeterek çocuklara paylaştırdı. Çizimler yapılırken metinleri yazarlık atölyemizden mezun editörler gözden geçirdi. Sonra da yazıları ve metinleri tasarıma aldık.

MUDİTA GİBİ BİR ÖRNEĞİ DAHA ÖNCE GÖRMEDİM

Yanılmıyorsam bütün aşamalarında çocukların görev aldığı bir dergi olarak Dergi Mudita’nın Türkiye’de bir örneği daha yok. Derginin hazırlık sürecinde yaptığınız paylaşımlardan da bu iş için epey heyecanlandığınızı gördük. Şu ana kadar yayın dünyasının farklı alanlarında çeşitli vazifelerde bulunmuş biri olarak çocuklarla çalışmak nasıldı?

Bazı örnekleri var ama genelde çok yerel ve kapsamı küçük. Okullar arada bu tarz girişimlerde bulunuyorlar fakat yetişkinler olarak bizlerin çocukların hata yapmasına ve yavaş çalışmasına sabrımız olmadığı için işe çok fazla (çocukların aleyhinde) katkı sunabiliyoruz. Mudita gibi bir örneği ben daha önce görmedim.

Derginin ilgi çekici bir ismi var. Derginin giriş yazısından öğrendiğimize göre mudita, başkasının mutluluğuyla mutlu olabilen demek. Bu ismi tercih etme sebebinizi öğrenebilir miyiz?

Başkasının mutluluğu ile mutlu olabilmek çok az yetişkinin ama çok fazla çocuğun başarabildiği bir şey. Çocukların çıkardığı bir dergiye bu isim yakışır diye düşündüm.

Hayalime bir adım daha yaklaştım

Sabiha Ceren Karaçor (9 yaş)

Yazarlık atölyesine katılma amacım kendimi geliştirmekti. 6-7 yaşımdan beri yazar olmak istiyorum. 1. sınıftayken hikâye defterim vardı. Bazı hikâyeler sıkıcı, bazıları akıcıydı. Daha iyi yazmaya gayret ediyordum ama tam bilemiyordum. Tuğba Öğretmen sayesinde kendimi geliştirdiğimi düşünüyorum. Çizerlik atölyesine katılmayı da çok istiyorum. Tatilden sonra inşallah sıra onda. Dergi çıkarmak çok önemli ve dikkat isteyen bir iş. Mudita’nın tamamı çocuklardan oluşan bir dergi olması her seferinde göğsümü kabartıyor. Bu işin içinde olmak çok güzel. Her hikâyemi bir sürü çocuğun okuduğunu hayal ediyorum. Cesareti olmayan birçok kişiye örnek olduğumuzu düşünüyorum. Dergi Mudita yaptığım işi daha çok sevmeme sebep oldu, hikâye yazma isteğimi artırdı. İnşallah ileride ben de iyi bir hikâyeci olacağım. En büyük hayalim Sonja Davonski gibi kendi kitaplarımı hem yazıp hem resimlemek. Mudita beni hayalime bir adım daha yaklaştırdı.

#Rebi Akademi

MUDİTA GİBİ BİR ÖRNEĞİ DAHA ÖNCE GÖRMEDİM

Hayalime bir adım daha yaklaştım

15 Temmuz

Kudüs: Bir şehrin hikayesi

Ramazan

Seçim

Spor

Borsa