Norveç Mülteci Komisyonu (NRC) raporuna göre, Afganistan’da güvenlik sorunları nedeniyle geçen yıl günde ortalama bin 200 kişi yerinden oldu. Çatışmalar sebebiyle evlerini terk etmek zorunda kalan kişilerin sayısında ciddi artış olduğuna işaret edilen raporda, son 2 yılda 1 milyondan fazla Afganın evlerini terk etmek zorunda kaldığı belirtildi. Menderes döneminde Afganistan’dan ülkemize gelen 72 ailelik ilk kafilede yer alan 88 yaşındaki Abdulfettah Ahmedi, göç hikayesini Yeni Şafak’a anlattı:
“İlkokula gidiyordum. Çok başarılıydım. Bir gün öğretmenimiz geldi, ‘genelkurmay başkanı gelecek öğrenci seçecek’ dedi. Çok heyecanlanmıştım. Ben de vatanıma hayırlı evlat olacaktım. Başkan geldi, bana nereli olduğumu sordu. Özbek olduğumu söyledim. ‘Sen git babanın tarlasında çalış’ dedi. Ben ve arkadaşlarım o zaman burada bize yaşam hakkı olmadığını anladık. Kaçmak için için plan yaptık. Bizi ihbar etmişler. Aramızdan birkaç kişiyi tutukladılar. Sonra sınır dışı etmeye karar verdiler. Afganistan hükumeti bizi Pakistan ya da Mısır’a göndermeye çalıştı. O ülkeler bizi istemediler. Türkiye bize kucak açtı. Basra’ya çıktık. Ardından Bağdat’a ulaştık ve oradaki Türk elçiliğine gittik. Beş kuruş paramız yoktu. Durumu Türkiye’ye bildirdiler. Adnan Menderes, bize sekiz vagonlu tren gönderdi”.
Bir buçuk yıl önce Afganistan’dan eşini ve yedi çocuğunu yanına alarak Türkiye’ye göçen Muhammed Tahir Hotok, “Afganistan’da iki kere yanımda canlı bomba patladı yaralandım. Çocuklarım kaçırılma tehlikesi geçirdi. Afganistan’da ticaretle uğraşıyordum. Maddi durumum yerinde olduğu için çetelerden sürekli tehdit aldım. Çocuklarım burada Türkçe öğreniyor. Sağ olsun devlet bize geçici oturma izni de verdi” dedi.
