Arama kurtarma ekiplerinin deprem bölgesindeki çalışmaları aralıksız sürüyor. Yıkılan binaların enkazından 11’inci gün de sevindiren kurtuluş haberleri geldi. 248 ve 261’inci saatler arasında 5 kişi enkaz altından sağ çıkarıldı. Önceki gün 17 yaşındaki Aleyna Ölmez altında kaldığı enkazdan depremin 248’inci saatinde kurtarıldı. Ardından 29 yaşındaki Neslihan Kılınç 258’inci saatte enkazdan çıkarıldı. Sağlık durumlarının iyi olduğu gözlenen her iki depremzede de tedavi altında. Daha sonra Hatay’dan 3 mucize haberi daha geldi. 14 yaşındaki Suriye uyruklu çocuk Osman Halebiye 260’ıncı saatte kurtarıldı. Ardından da Antakya’daki özel bir hastanenin enkazından 26 yaşındaki Mehmet Ali Şakiroğlu ile 32 yaşındaki Mustafa Avcı depremden tam 261 saat sonra sağ çıktı. 12 gün sonra öldüğünü düşündükleri evlatlarını, yakınlarını sağ gören aileler sevinç göz yaşlarına boğuldu.
EN KÖTÜSÜNE HAZIRLIKLIYDIM
261 saat sonra kurtarılan Mustafa Avcı’nın eşinin 5 Şubat’ta doğum yaptığı öğrenildi. Bilge Avcı, depremin ilk anlarında bulunduğu blokun hasar görmemesi sayesinde binadan çıkmayı başardı. Kantine su almaya giden eşi ise zemin katta enkaz altında kaldı. Önceki akşam enkazdan çıktıktan sonra Hatay Sahra Hastanesi’nde ilk müdahalesi yapılan Avcı, bir görevlinin telefonundan kardeşini aradı. Ailesinin durumunu soran Avcı, “Hepsi kurtuldu mu? Birazcık da olsa seslerini duyayım” dedi. Avcı daha sonra Mersin Şehir Hastanesi’ne sevk edildi. Ağabeyi Kadir Avcı, “Eşinin yattığı odada hiçbir sıkıntı yok. Zemin katta yıkım oldu. Kardeşim depreme orada yakalanmış. Eşi, çocuğu, annem, babam çok iyi. Umudumuzu yitirmiş, eve dönmüştük. Hiç beklemediğimiz bir anda aradılar. Telefon gelince inanamadım. Çok şükür” dedi. Avcı’nın babası Ali Avcı da “Oğlumun oradan sağ çıkabileceğine hiç ihtimal vermemiştim. Her şeyin en kötüsüne hazırlıklıydım” diye konuştu.
Bebeğine kavuştu
Hastane enkazından 261'inci saatte kurtarılan Mustafa Avcı, tedavi gördüğü hastanede eşi ve yeni doğan kızı Almila ile buluştu. Duygu dolu anların yaşandığı buluşmada Bilge Avcı, kızını eşinin göğsüne yatırıp sevinç göz yaşları döktü. Genç baba da depremden sonra ilk kez yan yana geldiği kızını öpüp kokladı. Mustafa Avcı, “Hiç umudum yoktu. Ailemin öldüğünü düşündüğüm için hiç gayretim olmadı. Onların olmadığını düşündüğüm için çıkmak istemedim. Şu an yeniden doğmuş gibiyim” dedi.
Aleyna ameliyat oldu
Enkazdan 248'inci saatte kurtarılan Aleyna Ölmez'in genel sağlık durumu iyi, bilinci açık ve konuşuyor. Gece boyunca durumu takip edilen genç kız, ileri tetkikler sonucu pelvisinde kırık belirlenince dün sabah ameliyat edildi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Araştırma ve Uygulama Hastanesi Başhekimi Prof. Dr. Tanıl Kendirli, Ankara Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Necdet Ünüvar ve Ortopedi Uzmanı Doç. Dr. Mahmut Kalem, Aleyna Ölmez'in sağlık durumu hakkında bilgi verdi. Prof. Dr. Kendirli, “Umuyoruz ki akşam ağızdan beslenmeye, su içmeye başlayacak. Genel durumu iyi şu anda” dedi. Doç. Dr. Kalem ise Ölmez'in diğer uzuvlarında ufak çizikler dışında herhangi bir yaralanmasının bulunmadığını, kalıcı sağlık problemi yaşamayacağını öngördüklerini belirtti: “Kısa zamanda yürümesini ümit ediyoruz. Şu anki öngörümüz, herhangi bir problem olmayacağı yönünde. Aleyna'da dış yan taraftan bir ezilme yaralanması vardı. Leğen kemiğinde buna bağlı bir kapanma vardı. Zaten bunu düzeltip tespitini yaptık. Muhtemelen yandan bir baskı altında kalmış, cenin pozisyonunda kaldığı için de korunduğunu düşünüyorum.”
Erdoğan’la görüştü
AK Parti Genel Başkanvekili Binali Yıldırım, Aleyna Ölmez’i ziyaret etti. Genç kızı Cumhurbaşkanı Erdoğan ile telefonda görüştürdü. Erdoğan’ın “Ağrın var mı kızım?” diye sorduğu Aleyna, “Çok hafif. Atlattım” cevabını verdi. Erdoğan da “Elhamdülillah” dedi. Kendisine “Nasılsınız” diye soran Aleyna’ya Erdoğan “Siz iyi oldukça ben daha iyi olacağım inşallah” yanıtını verdi. Erdoğan geçmiş olsun dileklerini iletti, Aleyna da Erdoğan’a desteği için teşekkür etti.
278 saat dayandı
Depremden sonra enkaz altında kalanları kurtarma çalışmalarında, dün akşam sevindiren bir haber daha geldi. Hatay’ın Defne ilçesinde, Elektrik Mahallesi’nde yıkılan Tolga Apartmanı enkazında çalışma yürüten ekipler, bir kişinin canlı olduğunu tespit etti. PAK, AFAD, CEKUT ve İstanbul İtfaiyesi ekiplerince gerçekleştirilen çalışma sonucu 45 yaşlarındaki Hakan Yasinoğlu’na ulaşıldı. Depremin 278’inci saatinde enkazdan çıkarılan Yasinoğlu, ambulansla hastaneye kaldırıldı.
Ayrıca Hatay Antakya’da yıkılan Defne Apartmanı’nın enkazından da depremin 12’nci gününde ses ve ısı alındı. Enkazda 3 kişinin olduğunu öngören ekipler çalışmaları sürdürüyor. Yakınları, enkaz altındaki Fikret Dalyan, Sema Dalyan ve Medine Dalyan’dan iyi bir haber bekliyor.
İki deprem arası hayat
Depremin açtığı yaralar sarılmaya çalışılırken, hayattan kopanların hikayeleri ise yürekleri burkuyor. 24 yıl önce Gaziantep’te gözlerini dünyaya açan Osman Enes Baştürk’ün hayatı, bir depremle başlayıp başka bir depremle son buldu.
17 Ağustos 1999’daki Gölcük depreminin meydana geldiği gün doğan Osman Enes Baştürk, 6 Şubat’taki büyük depremde ise G.Antep Nurdağı’nda yaşadığı evin enkazında can verdi. Ailenin depremden 3 gün önce o eve taşındıkları öğrenildi. Annesi Asiye Baştürk, “Dağ gibiydi oğlum, pehlivan gibiydi. ‘Osman Enes güçlü, kardeşini kurtarır’ dedim. Kardeşine kendisini siper etmiş ama kendisini kurtaramamış. Elini omzuna atmış. Küçük oğlum enkazın altından çıktı ama o çıkamadı” dedi. Ağabeyini kaybeden Emirhan Baştürk ise deprem anını şöyle anlattı: “Deprem olunca birbirimize sarıldık. O sırada 1-2 dakikalığına bayılmışım. Binanın yıkılma sesini duydum. Bina komple çöktü. Ağabeyim kendini bana siper etti, dibimde öldü.”
Maviş uyandırdı
Depremin vurduğu Osmaniye'de evleri hasar alan 17 yaşındaki Mustafa Çimen, ailesiyle birlikte Masal Park otopark alanındaki çadır kentte barınıyor. Genç Mustafa, deprem gecesi muhabbet kuşunun çıkardığı sıra dışı sesle uyandıklarını anlattı. “Maviş” adını verdiği yavru muhabbet kuşunun o güne kadar ötmediğini, 6 Şubat gecesi farklı bir sesle kafesinde çırpındığını söyleyen Çimen şöyle konuştu: “Depremden yarım saat önce ışık yanmamasına rağmen tuhaf bir ses çıkarttı. Ona uyandım. Kanat çırpıp kafesin içinde oradan oraya zıplıyordu. Sonra deprem oldu. Kuşu da aldığım gibi dışarıya fırladım. Yani biz kuşun sesine uyandık. Onun sayesinde depreme uykuda yakalanmadık.”
