Bedir, Medine’nin 160 kilometre kadar güneybatısında, Kızıldeniz sahiline 30 kilometre uzaklıkta, Medine-Mekke yolunun Suriye kervan yoluyla birleştiği yerde bulunan küçük bir kasaba idi.
Halkı ise burada konaklayan kervanlardan hizmetleri karşılığında aldıkları parayla ve hayvancılıkla geçinen bedevîlerdi.
Ayrıca kasabada her yıl zilkade ayının başından itibaren sekiz gün devam eden büyük bir panayır kurulurdu.
Bedir Hz. Peygamber’in Mekkeli müşriklerle olan mücadelelerinde önemli bir yer işgal eder.
Bedir savaşında Müslümanlar 14 şehid verdiler. Müşriklerden ise 70 civarında ölü vardı. Bir o kadar kişi de esir edildi. Müşriklerden öldürülen 24 tanesi kuyulardan birisinin içine atıldılar.
Katledilen müşriklerden 24 tanesi Mekke'de iken Müslümanlara her türlü işkenceyi yapan zındıklardı. Resulullah Aleyhisselâm onların cesetlerini kör bir kuyuya atılmasını emir buyurdu.
Ey kuyuya atılanlar!
- Hz.Peygamber (s.a.s), Bedirden ayrılacağı gece, müşrik ölülerinin atıldığı kuyuya doğru yürüdü. Sahabiler de peşinden yürüdüler. Sonunda kuyunun kenarına gelerek durdu: "Ey kuyuya atılanlar!" diye seslendi. Sonra onların isimlerini babalarının isimleriyle birlikte birer birer saydıktan sonra:
- "Sizler peygamberinize karşı ne kötü bir topluluktunuz! Sizler beni yalanladınız, başkaları ise beni tasdik edip doğruladılar. Siz beni yurdumdan çıkardınız, başkaları ise bana kucak açtılar. Siz benimle çarpıştınız, başkaları ise bana yardım ettiler. Şimdi Rabbinizin vaad etmiş olduğu azabı gerçekleşmiş buldunuz mu? Ben Rabbimin bana vaad etmiş olduğu zaferi gerçekleşmiş buldum" buyurdu.
- Müslümanlar bu konuşmaya şaşırdılar. Hz.Ömer (r.a), "Ya Resulallah! Şu cansız cesetlere ne diye konuşursun?" deyince Hz. Peygamber, "Varlığım kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, söylediklerimi siz onlardan daha iyi işitiyor değilsiniz. Ama onlar bana cevap vermeye güç yetiremiyorlar!" buyurdu.
