Bereket ve mağfiret ayı Ramazan, Osmanlı döneminde de heyecanla beklenirdi. Osmanlı’nın bu aya çok önem verdiğini belirten Yazar Fadime Aşık, “Ramazan ayı diğer aylardan farklı olarak herkesin sokaklarda gönlünce gezip dolaştığı adeta insanların kabuğundan çıktığı bir dönemdi” dedi.
Osmanlı'da Ramazan ayı sevgi, dostluk, kardeşlik gibi anlamlar gözetilerek kutlanır ve şenlik havasında geçerdi. Osmanlı toplumunda saraydan halka varana kadar herkesin içinde bulundukları maddi ve manevi duruma göre Ramazan için hazırlıklar yaptığını belirten Yazar Fadime Aşık, “Ramazan gelmeden önce saray, halkın refah içerisinde bir ay geçirebilmesi adına bazı tedbirler almaktaydı. Bunun için de Tenbihname ya da Varaka-i Mahsusalar denilen halkın uyması gereken kuralların içerdiği bir belge yayınlanırdı" ifadelerini kullandı.
KURALLAR YAZILIRDI
Bu tenbihnamelerde halkın çarşı pazardaki davranışlarından tutun, kişisel temizliğine, dini vecibelerin yerine getirilmesinden, sokaklardaki güvenliğe varana kadar halkın hem huşu içinde ibadet edebilmeleri hem de gönüllerince gezip alışveriş edebilmelerini sağlayan kurallar belirtilirdi” dedi.
EĞLENCELER DE VAR
Osmanlı’da Ramazan’da manevi programların yanı sıra gece eğlencelerinin, de olduğunu söyleyen Aşık, “Ramazan boyunca özellikle Şehzadebaşı’nda bulunan Direkler arası diye adlandırılan bölümde hemen her kahvehanede yapılan tiyatrolar, Karagöz oyunları ve Meddahların hikaye anlatıcılığı halk tarafından rağbet gören eğlencelerdendir. Beyazıd Meydanı'nda yapılan atlı arabalı geziler saray eşrafının da ilgi göstermesi sebebiyle halkın saraylıları görebilmek için akın ettiği bir diğer faaliyettir. Bu tür eğlencelerin yanı sıra padişah huzurunda Ramazan’ın ilk on günü gerçekleştirin tefsir dersleri de uzun yıllar devam etmiştir” diye konuştu. Gayrimüslimlerin de Ramazan ayına göre yaşamlarını şekillendirdiklerini vurgulayan Aşık, “Sanılanın aksine gayrimüslimler de Ramazan’a adapte olur ve bu doğrultuda Müslüman komşularının Ramazan yaşantısına göre hayatlarına şekil verirlerdi” dedi.
